Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
เครื่องสักการะที่แท้จริง
เพลงสดุดีของอาสาฟ
1 พระเจ้าผู้กอปรด้วยอานุภาพ พระผู้เป็นเจ้ากล่าว
และเรียกทั่วทั้งแผ่นดิน
ให้มาจากทิศที่ดวงอาทิตย์ขึ้นจรดทิศที่ดวงอาทิตย์ตก
2 พระเจ้าส่องความสว่างจากศิโยน
เมืองแห่งความงามอันบริบูรณ์
3 พระเจ้าของเราจะมา
แต่ไม่ได้มาอย่างเงียบๆ
คือมีไฟเผาผลาญซึ่งนำหน้าพระองค์ไป
ลมอันแรงกล้าอยู่รอบข้างพระองค์
4 พระองค์เรียกสวรรค์เบื้องบนและโลก
เพื่อให้รู้ว่าพระองค์พิพากษาชนชาติของพระองค์
5 “จงรวบรวมบรรดาผู้ภักดีให้มาหาเรา
คือผู้ที่ได้ทำพันธสัญญากับเราด้วยเครื่องสักการะ”
6 สวรรค์ประกาศความชอบธรรมของพระองค์
เพราะพระเจ้าเองเป็นผู้พิพากษา เซล่าห์
7 “ชนชาติของเราเอ๋ย จงฟังเถิด แล้วเราจะพูด
โอ อิสราเอลเอ๋ย เราจะยืนยันคัดค้านเจ้า
เราคือพระเจ้า พระเจ้าของเจ้า
8 เราไม่ตำหนิเจ้าในเรื่องเครื่องสักการะ
และสัตว์ที่เผาเป็นของถวายซึ่งอยู่ตรงหน้าเราอย่างไม่ขาดสาย
22 พวกเจ้าผู้ลืมพระเจ้า จงฟังให้ดี
มิฉะนั้น เราจะทำให้เจ้าวอดวาย และจะไม่มีใครช่วยให้รอดพ้นได้
23 ผู้ใดมอบของถวายแห่งการขอบคุณนับว่าให้เกียรติเรา
และเราจะให้ผู้ที่เดินตามวิถีทางอันถูกต้องได้เห็นความรอดพ้นที่มาจากพระเจ้า”
ความชั่วร้ายของยูดาห์
2 โอ ฟ้าสวรรค์ โปรดฟัง โอ แผ่นดินโลก โปรดเงี่ยหู
เพราะพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวดังนี้ว่า
“เราได้เลี้ยงดูลูกๆ จนเติบโตขึ้น
แต่พวกเขากลับขัดขืนเรา
3 โครู้จักเจ้าของ
และลารู้จักรางหญ้าของนาย
แต่อิสราเอลไม่รู้จัก
ชนชาติของเราไม่เข้าใจ”
4 วิบัติ ประชาชาติที่ชั่วโฉด
ชนชาติที่สุมความชั่วไว้มาก
เชื้อสายของบรรดาผู้ทำความชั่ว
ลูกๆ ไร้ศีลธรรม
พวกเขาได้ทอดทิ้งพระผู้เป็นเจ้า
พวกเขาได้ดูหมิ่นองค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล
พวกเขาหันหลังให้พระองค์
5 ทำไมพวกท่านจึงจะถูกเหยียบลงอีก
ทำไมท่านจะขัดขืนต่อไปอีก
หัวทั้งหัวก็บาดเจ็บ
และใจทั้งใจก็เป็นทุกข์
6 ตั้งแต่ฝ่าเท้าจนถึงศีรษะ
ไม่มีส่วนไหนเป็นปกติ
มีแต่รอยฟกช้ำ เป็นแผล และบาดเจ็บ
ไม่ได้รับการรักษาให้สะอาด
ไม่มีการพันแผล
หรือทาน้ำมันให้บรรเทา
7 แผ่นดินของท่านถูกทิ้งร้าง
เมืองต่างๆ ถูกไฟเผา
ชนต่างชาติแย่งชิงแผ่นดินของท่านไปต่อหน้าต่อตา
มันกลายเป็นที่รกร้าง
เหมือนถูกล้มล้างโดยชนต่างชาติ
8 ธิดาแห่งศิโยนถูกทิ้งไว้
เหมือนเพิงในสวนองุ่น
เหมือนกระท่อมในไร่แตงกวา
เหมือนเมืองที่ถูกล้อม
9 ถ้าหากว่าพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา
ไม่ได้ให้มีผู้รอดชีวิตเหลือไว้เพื่อพวกเรา
พวกเราคงกลายเป็นเหมือนเมืองโสโดม
และเป็นอย่างเมืองโกโมราห์[a]
เมืองที่ไร้ความภักดี
21 เมืองที่ภักดีกลายเป็น
เมืองแพศยาได้อย่างไร
นางเคยเปี่ยมด้วยความเป็นธรรม
ความชอบธรรมอยู่ในตัวนาง
แต่บัดนี้กลับกลายเป็นฆาตกร
22 เงินของพวกท่านกลายเป็นขี้เงิน
น้ำองุ่นดีที่สุดก็มีน้ำปะปนอยู่
23 บรรดาผู้นำของพวกท่านก็เป็นพวกขัดขืน
คบค้ากับโจร
ทุกคนรักสินบน และรับของกำนัล
ไม่รักษาสิทธิของเด็กกำพร้า
และหญิงม่ายไม่ได้รับความช่วยเหลือ
การสะสมทรัพย์สมบัติ
19 อย่าสะสมทรัพย์สมบัติไว้เพื่อตนเองในโลก อันเป็นที่ที่มีแมลงกัด สนิมกิน และโจรบุกชิงเอาไปได้ 20 แต่จงสะสมทรัพย์สมบัติในสวรรค์ซึ่งแมลงและสนิมกัดกินไม่ได้ และโจรบุกชิงเอาไปไม่ได้ 21 เพราะว่าทรัพย์สมบัติของท่านอยู่ที่ไหน ใจของท่านก็อยู่ที่นั่นด้วย
22 ดวงตาเป็นเสมือนตะเกียงของร่างกาย ฉะนั้นถ้าดวงตาของท่านดี ทั่วทั้งร่างกายของท่านจะเต็มด้วยความสว่าง 23 แต่ถ้าดวงตาของท่านไม่ดี ทั่วทั้งร่างกายของท่านจะมีแต่ความมืด ฉะนั้นถ้าความสว่างในตัวท่านคือความมืดแล้ว มันจะมืดมากเพียงไร
24 ไม่มีผู้รับใช้คนใดจะรับใช้นาย 2 คนได้ เขาจะเกลียดคนหนึ่งและรักอีกคนหนึ่ง หรือไม่ก็จะทุ่มเทให้คนหนึ่งและดูหมิ่นอีกคนหนึ่ง ท่านจะรับใช้ทั้งพระเจ้าและเงินทองด้วยกันไม่ได้
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation