Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
วิงวอนขอความเป็นธรรมจากองค์ผู้ตัดสินความ
ทำนองชิกกาโยน[a]ของดาวิดซึ่งท่านร้องเพลงถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า เรื่องของคูช ชาวเบนยามิน
1 โอ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้ามีพระองค์เป็นที่พึ่ง
โปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากพวกที่ตามล่า และขอไว้ชีวิตข้าพเจ้าเถิด
2 เกรงว่าพวกเขาจะเป็นเหมือนสิงโตที่ฉีกเนื้อข้าพเจ้าออกเป็นชิ้นๆ
และจะลากข้าพเจ้าไปโดยที่ไม่มีใครช่วยเหลือได้
3 โอ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า หากว่าข้าพเจ้าได้กระทำตามนั้นจริง
ถ้าข้าพเจ้าเป็นผู้ผิด
4 ถ้าข้าพเจ้าทำร้ายพันธมิตร
หรือยึดของจากศัตรูโดยไร้สาเหตุแล้ว
5 ก็ให้ศัตรูตามล่าและจับตัวข้าพเจ้าไปเถิด
ให้เขาเหยียบย่ำชีวิตข้าพเจ้าให้จมธรณี
และให้จิตวิญญาณข้าพเจ้าแบนราบไปกับผงธุลีเถิด เซล่าห์
6 โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดลุกขึ้นขณะที่พระองค์กริ้วเถิด
ขอให้พระองค์ลุกขึ้นต่อต้านพวกศัตรูผู้เดือดดาลของข้าพเจ้า
ตื่นขึ้นเถิด พระเจ้าของข้าพเจ้า พระองค์เตรียมการพิพากษาไว้แล้ว
7 ให้ที่ประชุมของบรรดาชนชาติอยู่รายล้อมพระองค์
และขอพระองค์ปกครองพวกเขาจากที่เบื้องสูง
8 พระผู้เป็นเจ้าพิพากษาคนทั้งปวง
โอ พระผู้เป็นเจ้า พิสูจน์ให้เห็นว่าข้าพเจ้าถูกต้องตามความชอบธรรม
และสัจจะที่มีในตัวข้าพเจ้าเถิด
9 ให้ความรุนแรงของคนชั่วโฉดสิ้นสุดลงเถิด
และเสริมสร้างผู้มีความชอบธรรม
พระองค์เป็นผู้ทดสอบความคิดและจิตใจ
โอ พระเจ้าผู้มีความชอบธรรม
10 พระเจ้าเป็นดั่งโล่ป้องกันของข้าพเจ้า
พระองค์ช่วยผู้มีใจเที่ยงธรรมให้รอดพ้น
11 พระเจ้าเป็นผู้ตัดสินความที่มีความชอบธรรม
และเป็นพระเจ้าผู้ขัดเคืองได้ทุกเช้าค่ำ
12 หากใครไม่สารภาพ
พระองค์จะลับดาบ
พระองค์ได้น้าวคันธนูและขึ้นสายไว้พร้อมแล้ว
13 พระองค์ได้ตระเตรียมอาวุธที่ปลิดชีพได้
ลูกธนูของพระองค์ชุบเชื้อเพลิงให้ติดไฟ
14 ดูเถิด คนชั่ววางแผนทำความชั่ว
และสร้างความยุ่งยากให้เกิดขึ้น
แล้วสิ่งที่ตามมาคือสิ่งมดเท็จ
15 เขาขุดดินให้เป็นหลุม
ครั้นแล้วก็ตกหลุมพรางที่เขาขุดขึ้นเอง
16 ความยุ่งยากที่เขาก่อไว้หวนกลับมาตกใส่หัวของเขาเอง
และการกระทำอันรุนแรงก็กลับตกลงมาบนกระหม่อมของตัวเอง
17 ข้าพเจ้าจะขอบคุณพระผู้เป็นเจ้าตามความชอบธรรมของพระองค์
และข้าพเจ้าจะร้องสรรเสริญพระนามของพระผู้เป็นเจ้าผู้สูงสุด
9 “จงประกาศแก่ป้อมปราการในอัชโดด
และแก่ป้อมปราการในแผ่นดินอียิปต์ว่า
จงเรียกประชุมให้พร้อมหน้าบนเทือกเขาของสะมาเรีย[a]
และดูความชุลมุนในเมือง
และการข่มเหงเกิดขึ้นท่ามกลางประชาชน”
10 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า
“พวกเขาไม่รู้จักทำสิ่งที่ถูกต้อง
สิ่งที่สะสมไว้ในป้อมปราการของพวกเขาคือ
การกระทำที่รุนแรงและเสียหายยับเยิน”
11 ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า
“ศัตรูจะล้อมแผ่นดิน
และจะทำลายผู้คุ้มกันให้พ่ายแพ้
และป้อมปราการของเจ้าจะถูกปล้น”
12 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า “ผู้เลี้ยงดูฝูงแกะคว้ากระดูกขา 2 ท่อนหรือติ่งหูให้รอดจากปากสิงโตไว้ได้ฉันใด ชาวอิสราเอลที่อาศัยอยู่ในสะมาเรียก็จะเอาตัวรอดได้ฉันนั้น คือคนนั่งที่มุมเตียงและบนผ้าคลุมเตียงจากดามัสกัส”
13 พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธากล่าวดังนี้
“พวกเจ้าจงฟัง
และเป็นพยานฟ้องพงศ์พันธุ์ยาโคบว่า
14 ในวันที่เราลงโทษอิสราเอลเพราะบาปของเขา
เราจะทำลายแท่นบูชาที่เบธเอล[b]
เชิงงอนรูปเขาสัตว์ของแท่นบูชาจะถูกตัด
และตกลงบนพื้นดิน
15 เราจะพังบ้านฤดูหนาว
พร้อมกับบ้านฤดูร้อนลง
บ้านที่ตกแต่งด้วยงาช้างจะถูกพังทลายลง
บ้านหรูๆ ทั้งหลายจะพังพินาศ”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
4 “จงฟังเถิด พวกเจ้าที่เป็นโคตัวเมียของบาชานบนภูเขาสะมาเรีย
พวกเจ้ากดขี่ข่มเหงผู้ขัดสน และเหยียบย่ำผู้ยากไร้
และสั่งบรรดาสามีว่า ‘ไปเอาเหล้ามาให้เราดื่ม’”
2 พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ปฏิญาณด้วยความบริสุทธิ์ของพระองค์ดังนี้
“ดูเถิด จะถึงวันนั้น
เมื่อพวกเขาจะลากตัวเจ้าไปด้วยขอเกี่ยว
และแม้คนสุดท้ายก็จะถูกลากไปด้วยเบ็ดตกปลา
3 และพวกเจ้าจะออกไปทางช่องกำแพงแตก
แต่ละคนวิ่งตรงไปล่วงหน้านาง
และเจ้าจะถูกเหวี่ยงออกไปยังภูเขาฮาร์โมน”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
4 “พวกเจ้าไปยังเบธเอลและกระทำบาป
ไปยังกิลกาลและกระทำบาปมากยิ่งขึ้น
นำเครื่องสักการะของเจ้ามาให้ทุกเช้า
นำหนึ่งในสิบมาให้ทุกๆ 3 วัน
5 และมอบเครื่องสักการะแห่งการขอบคุณที่มีเชื้อยีสต์ผสม
และโอ้อวดเครื่องสักการะด้วยความสมัครใจของเจ้า
ชาวอิสราเอลเอ๋ย พวกเจ้าโอ้อวดในเรื่องเหล่านี้
เพราะนั่นเป็นสิ่งที่พวกเจ้ารักที่จะทำ”
พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศ
ระวังอย่าลำเอียง
2 พี่น้องของข้าพเจ้าเอ๋ย เพราะท่านเป็นผู้เชื่อในพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ผู้กอปรด้วยพระสง่าราศี ท่านก็อย่าเป็นคนลำเอียง 2 ถ้ามีชายคนหนึ่งเข้ามาในที่ประชุมของท่าน แต่งกายดีและสวมแหวนทอง และมีคนจนสวมเสื้อสกปรกเข้ามาด้วย 3 และท่านเอาใจใส่คนที่สวมเสื้อผ้าดีโดยพูดว่า “เชิญท่านนั่งที่ดีๆ ที่นี่เถิด” และท่านพูดกับคนจนว่า “แกไปยืนที่โน่น ไม่ก็นั่งลงแทบเท้าของเรา” 4 พวกท่านไม่ได้แบ่งชั้นวรรณะในหมู่ท่านเอง และกลายเป็นผู้ตัดสินความด้วยใจชั่วหรือ 5 พี่น้องที่รักของข้าพเจ้าเอ๋ย จงฟังเถิด พระเจ้าไม่ได้เลือกคนจนของโลกให้เป็นคนมั่งมีในความเชื่อ และเป็นผู้รับมรดกของอาณาจักร ซึ่งพระองค์สัญญาไว้กับบรรดาคนที่รักพระองค์หรือ 6 แต่ท่านได้หลู่เกียรติคนจน ไม่ใช่คนมั่งมีหรอกหรือ ที่กดหัวท่าน และลากตัวท่านไปขึ้นศาล 7 ไม่ใช่พวกเขาหรอกหรือ ที่พูดหมิ่นประมาทชื่ออันประเสริฐ ซึ่งเป็นชื่อที่ผู้คนใช้เรียกท่าน
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation