Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
พระเจ้าเป็นผู้ตัดสินแผ่นดินโลก
เพลงสดุดีของอาสาฟ
1 พระเจ้ายืนอยู่ในที่ประชุมของพระองค์
พระองค์ตัดสินอยู่ท่ามกลางบรรดาเทพเจ้า
2 “พวกเจ้าจะตัดสินอย่างไร้ความยุติธรรม
และเข้าข้างคนชั่วนานเพียงไร เซล่าห์
3 จงให้ความยุติธรรมแก่คนสิ้นไร้ไม้ตอกและผู้ที่กำพร้า
รักษาสิทธิของผู้ขัดสนและคนเป็นทุกข์
4 ช่วยคนสิ้นไร้ไม้ตอกและผู้ยากไร้ให้พ้นภัย
ช่วยพวกเขาให้หลุดพ้นจากเงื้อมมือของคนชั่ว”
5 พวกเขาไม่รู้และไม่เข้าใจ
เขาเดินอยู่ในความมืด
ฐานรากของแผ่นดินโลกสั่นคลอน
6 เราได้กล่าวว่า “พวกเจ้าคือบรรดาเทพเจ้า[a]
และบรรดาบุตรขององค์ผู้สูงสุด พวกเจ้าทุกคนนั่นแหละ
7 แต่เจ้าจะตายอย่างมนุษย์
และล้มลงอย่างผู้นำคนใดคนหนึ่ง”
8 โอ พระเจ้า ลุกขึ้นตัดสินแผ่นดินโลกเถิด
เพราะประชาชาติทั้งปวงเป็นของพระองค์
กล่าวโทษยูดาห์
4 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้
“ยูดาห์กระทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เราจะไม่เปลี่ยนใจในการลงโทษ
เพราะพวกเขาได้ดูหมิ่นกฎบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า
และไม่รักษากฎเกณฑ์ของพระองค์
เพราะพวกเขาถูกชักนำให้หลงผิดด้วยสิ่งจอมปลอม
อย่างที่บรรพบุรุษของพวกเขาติดตามมาแล้ว
5 เราจะให้ไฟไหม้ยูดาห์
ไฟจะเผาไหม้ป้อมปราการของเยรูซาเล็ม”
กล่าวโทษอิสราเอล
6 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้
“อิสราเอลกระทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เราจะไม่เปลี่ยนใจในการลงโทษ
เพราะพวกเขาขายผู้มีความชอบธรรมเพื่อแลกกับเงิน
และขายผู้ยากไร้เพื่อแลกกับรองเท้าเพียงคู่เดียว
7 พวกเขาเหยียบย่ำศีรษะของผู้ขัดสน
อย่างกับฝุ่นผงบนพื้นดิน
และไม่ยอมให้ความเป็นธรรมแก่ผู้ถูกข่มเหง
ทั้งผู้ชายและพ่อของเขานอนกับหญิงสาวคนเดียวกัน
ทำให้นามอันบริสุทธิ์ของเราเป็นที่ดูหมิ่น
8 พวกเขานอนที่ข้างแท่นบูชาทุกแห่ง
เขานอนบนเสื้อผ้าซึ่งเป็นของประกันที่เขาริบได้มาจากผู้ยากไร้[a]
พวกเขาดื่มเหล้าองุ่นที่ปรับมาได้
ในตำหนักของเทพเจ้าของพวกเขา
9 เรานั่นแหละที่ทำให้ชาวอัมโมนพินาศ
แม้เขาจะสูงใหญ่ดั่งต้นซีดาร์
และแข็งแกร่งดั่งต้นโอ๊ก
เราทำลายผลที่เบื้องบน
และรากที่เบื้องล่างของเขา
10 เรานำพวกเจ้าออกจากแผ่นดินอียิปต์
และเราได้นำพวกเจ้าในถิ่นทุรกันดารเป็นเวลา 40 ปี
เพื่อให้พวกเจ้าเป็นเจ้าของแผ่นดินของชาวอัมโมน
11 เรากำหนดบรรดาผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าขึ้นจากพวกลูกหลานของเจ้า
และกำหนดชาวนาศีร์[b]ขึ้นจากบรรดาชายหนุ่มของพวกเจ้า
โอ ชาวอิสราเอลเอ๋ย นั่นเป็นความจริงมิใช่หรือ”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
9 ต้นตระกูลเหล่านั้นอิจฉาโยเซฟ จึงได้ขายเขาไปเป็นทาสในประเทศอียิปต์ แต่พระเจ้าสถิตกับโยเซฟ 10 จึงช่วยเขาให้พ้นจากความทุกข์ยาก พระองค์ได้ให้สติปัญญา ทั้งยังโปรดให้ฟาโรห์กษัตริย์ของประเทศอียิปต์โปรดปรานโยเซฟ และแต่งตั้งให้เป็นผู้ดูแลพระราชฐานและทั้งประเทศด้วย 11 ต่อมาได้เกิดทุพภิกขภัยขึ้นทั่วทั้งประเทศอียิปต์และดินแดนคานาอัน ทำให้ผู้คนได้รับความลำบากเป็นอย่างมาก บรรพบุรุษของเราจึงไม่มีอาหาร 12 แต่เมื่อยาโคบทราบว่ามีข้าวอยู่ในประเทศอียิปต์ จึงได้ส่งบรรพบุรุษของเราไปเป็นครั้งแรก 13 ครั้งที่สอง โยเซฟบอกพวกพี่ๆ ให้ทราบว่าท่านคือใคร ฟาโรห์จึงทราบเรื่องราวของครอบครัวโยเซฟ 14 หลังจากนั้นโยเซฟได้เรียกยาโคบผู้เป็นบิดาและสมาชิกในครอบครัวมาทั้ง 75 คน 15 ครั้นแล้วยาโคบก็ออกเดินทางไปยังประเทศอียิปต์ ที่นั่นแหละเป็นที่ซึ่งท่านและบรรพบุรุษของเราได้สิ้นชีวิต 16 ร่างของพวกเขาถูกนำกลับไปวางในถ้ำเก็บศพที่เมืองเชเคม ซึ่งอับราฮัมได้ใช้เงินจำนวนหนึ่งซื้อไว้จากพวกลูกๆ ของฮาโมร์ที่เมืองเชเคม
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation