Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁴ હે મારા આત્મા, તે સમય કયાંથી વીસરી શકાય?
    ઉત્સવના દિવસોમાં હું મોટા લોકસમુદાયમાંથી પસાર થયો,
જેઓ આનંદથી યહોવાના સ્તુતિગીતો ગાતા હતાં
    અને હું સૌને એક સાથે દેવના મંદિરમાં દોરી જતો હતો.
એનું સ્મરણ કરતાં, મારું હૃદય ભાંગી જાય છે.

⁵ હે મારા આત્મા, તું ઉદાસ કેમ થયો છે?
    તું આટલો અસ્વસ્થ અને વ્યાકુળ કેમ થયો છે?
દેવની મદદ માટે રાહ જો!
    તેમની કૃપા અને મદદ માટે હું હજી
    પણ તેમની પ્રાર્થના કરીશ.
⁶ હે મારા દેવ, મારો આત્મા નિરાશ થયો છે.
    તેથી હું તમારી કૃપાનું મિઝાર પર્વત પરથી જયાં હેમોર્ન પર્વત
    અને યર્દન નદી મળે છે ત્યાંથી હું સ્મરણ કરું છું.
⁷ ઘરતીના ઊંડાણનું પાણી ભાંગી ને
    ઘોઘમાં પડવાનો અવાજ મને સંભળાય છે.
તમારા બધા મોજાઓ
    અને મોટા મોજાઓ મારા પર ફરી વળ્યાઁ છે.

⁸ અને છતાં યહોવા મારા માટે તેમનો સાચો પ્રેમ પ્રતિદિન દર્શાવે છે.
    અને રોજ રાત્રે હું તેમના સ્તુતિગીત ગાઉં છું, એટલે મારા જીવનદાતા દેવની પ્રાર્થના કરું છું.
⁹ દેવ મારા ખડક છે, હું તેમને કહીશ કે,
    “તમે કેમ મને ભુલી ગયા? મને કેમ તજી દીધો છે?
    શા માટે શત્રુઓના જુલમ મારે સહન કરવા પડે?”
¹⁰ તારો દેવ ક્યાં છે એમ મશ્કરીમાં રોજ પૂછીને
    મારા શત્રુઓના મહેણાં મારા હાડકાં ને કચરી નાખે છે.

¹¹ હે મારા આત્મા, શા માટે તું આટલો દુ:ખી છે?
    તું શા માટે આટલો અસ્વસ્થ અને વ્યાકુળ બની ગયો છે?
દેવની મદદ માટે રાહ જો!
    જે મારા મુખનું તારણ તથા મારો દેવ છે,
    તેનું હું હજી સ્તવન કરીશ.

¹ હે દેવ, મારો ન્યાય કરો, અને મને નિર્દોષ પુરવાર કરો.
    અને જે તમારો સંનિષ્ઠ અનુયાયી નથી તેવાથી મને બચાવો,
    તેવા ઠગ અને છેતરપીંડી કરનારા માણસથી મને બચાવો.
² કારણ, હે દેવ, તમે મારું સાર્મથ્ય છો.
    તમે મને શા માટે તજી દીધો?
દુશ્મનોની ક્રૂરતાને લીધે
    હું શોક કરતો ફરૂં છું.
³ હે યહોવા, તમારું સત્ય અને પ્રકાશ પ્રગટ કરો;
    જેથી હું માર્ગદર્શન મેળવું અને તેઓ મને તમારા પવિત્ર પર્વતમાં તથા તમારા મંડપમાં લાવે.
⁴ તમે મારા અતિઆનંદ છો,
    તમારી વેદી પાસે હું જઇશ,
અને હે દેવ, મારી વીણા સાથે
    હું તમારી આભારસ્તુતિ ગાઇશ.

⁵ હે મારા આત્મા, તું શા માટે આટલો બધો ઉદાસ છે?
    તું શા માટે બેચેન છે?
દેવની મદદની રાહ જો, જે મારા મુખનું તારણ
    તથા મારા દેવ છે હજી હું તેની કૃપા
    અને મદદ માટે પ્રાર્થના કરીશ.

¹⁴ “મુસીબતમાં પડેલા માણસને એના મિત્રોનો સાથ હોવો જોઇએ,
    કદાચને તે સર્વસમર્થ દેવને ત્યજીદે.
¹⁵ પણ તમે, મારા ભાઇઓ, મને વિશ્વાસુ ન હતા.
    હું તમારા પર વિશ્વાસ કરી શકું નહિ;
    તમે ઝરણાં જેવા છો જે કોઇવાર વહે છે અને બીજી કોઇવાર નહિ.
¹⁶ ઝરણાઓ ઘેરા હોય છે જ્યારે તેઓ બરફ અને હિમથી ભરેલા હોય છે.
¹⁷ પરંતુ ગરમીમાં તે શોષાઇ જાય છે,
    અને એમના પેટ સૂકાઇ જાય છે;
¹⁸ વેપારીઓ વળાંક ને અનુસરીને જતા જતા રણમાં આવી જાય છે
    અને તેઓ અશ્ય થઇ જાય છે.
¹⁹ તેમના વેપારીઓ પાણીની શોધ કરે છે.
    શેબાના મુસાફરો આશાપૂર્વક રાહ જુએ છે.
²⁰ તેઓને ખાત્રી હતી કે તેઓને પાણી મળશે,
    પરંતુ તેઓ નિરાશ થયા હતા.
²¹ તેવીજ રીતે તમે મારા કઠિન સમયમાં ગભરાઇ જઇને મારાથી મોઢું ફેરવી
    અને મને મદદ કરવાની ના પાડી હતી.
²² મેં તને પૂછયું હતું! કે, મેં તમારી સલાહ માટે પૂછયું હતું?
²³     શું મે તમને કહ્યું, ‘મને મારા શત્રુના પંજામાંથી બચાવો?
હેરાન કરનારાઓથી મને મુકત કરો?
    પણ તમે મને મુકત રીતે તમારી સલાહ આપી.’

²⁴ “મને કહો મેં શું પાપ કર્યુ છે?
    મને શીખવો અને હું તમને અટકાવીશ નહિ.
²⁵ સત્ય વચન ઘણાં અસરકારક હોય છે.
    પણ તમારી દલીલો કાઇપણ પૂરાવા કરતી નથી.
²⁶ શું તમે માનો છો કે તમે મને ફકત શબ્દોથી સુધારી શકો?
    પણ હતાશ માણસના શબ્દો પવન જેવા હોય છે.
²⁷ અનાથોના ભાગની વસ્તુઓ જીતવા માટે
    તમે કદાચ જુગાર પણ રમો એવા છો.
    અથવા તમારા મિત્રોના ભોગે નફો કરો છો.
²⁸ મારી સામે જુઓ!
    હું તમારી આગળ જૂઠું નહિ બોલું.
²⁹ આટલેથી અટકી જાવ, મને અન્યાય ન કરો,
    આટલેથી અટકો, મેં કાઇ ખોટું કર્યું નથી.
³⁰ તમે એમ માનો છો કે હું જૂઠું બોલું છું?
    સાચું અને ખોટુ એ બે વચ્ચેનો ભેદ હું પારખી શકતો નથી?”