Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้ครองบัลลังก์สูงสุด

โมเสสและพระบารมีของพระผู้เป็นเจ้า

¹² โมเสสพูดกับพระผู้เป็นเจ้าว่า “พระองค์ดูเถิด พระองค์พูดกับข้าพเจ้าไว้ว่า ‘จงพาชนชาติพวกนี้ออกไป’ แต่พระองค์ยังไม่ได้ให้ข้าพเจ้าทราบว่าพระองค์จะให้ใครไปกับข้าพเจ้า กระนั้นพระองค์ยังกล่าวอีกว่า ‘เรารู้จักเจ้าดีแม้แต่ชื่อของเจ้า และเจ้าเป็นที่โปรดปรานในสายตาของเราด้วย’ ¹³ ฉะนั้นบัดนี้หากว่าข้าพเจ้าเป็นที่โปรดปรานของพระองค์ โปรดให้ข้าพเจ้าทราบความประสงค์ของพระองค์เถิด ข้าพเจ้าจะได้รู้จักพระองค์และเป็นที่โปรดปรานของพระองค์ต่อไป ขอพระองค์ระลึกด้วยว่าประชาชาตินี้เป็นชนชาติของพระองค์โดยแท้จริง” ¹⁴ พระองค์กล่าวว่า “เราจะไปกับเจ้าเอง และเราจะให้เจ้าได้หยุดพัก” ¹⁵ ท่านตอบว่า “ถ้าพระองค์ไม่ไปกับข้าพเจ้า ก็ขออย่าให้พวกข้าพเจ้าต้องออกไปจากที่นี่เลย ¹⁶ จะมีใครทราบได้อย่างไรว่าข้าพเจ้าและชนชาติของพระองค์เป็นที่โปรดปรานของพระองค์ นอกจากว่าพระองค์จะไปกับพวกเรา ข้าพเจ้าและชนชาติของพระองค์แตกต่างกับชนชาติอื่นบนพื้นโลกก็เนื่องจากพระองค์ไปกับพวกเรามิใช่หรือ”

¹⁷ แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า “เราจะทำสิ่งที่เจ้าขอมานี้ เพราะเจ้าเป็นที่โปรดปรานของเราและเรารู้จักเจ้าดีแม้แต่ชื่อของเจ้า”

⁶ ทูตสวรรค์พูดกับข้าพเจ้าว่า “คำกล่าวทั้งปวงนี้วางใจได้และเป็นความจริง พระผู้เป็นเจ้า องค์พระเจ้าของวิญญาณผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ได้ส่งทูตสวรรค์ของพระองค์ไป เพื่อแสดงถึงสิ่งต่างๆ ที่จะต้องเกิดขึ้นในไม่ช้าแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์”

⁷ “ดูเถิด เราจะมาในไม่ช้า ผู้ที่ปฏิบัติตามสิ่งที่พระเจ้าเปิดเผยให้ทราบในหนังสือนี้ก็เป็นสุข”

คำลงท้าย

⁸ ข้าพเจ้าคือยอห์นเป็นผู้ที่ได้ยินและเห็นสิ่งเหล่านี้ เมื่อข้าพเจ้าได้ยินและได้เห็นแล้ว ข้าพเจ้าก็หมอบลงแทบเท้า เพื่อนมัสการทูตสวรรค์ที่แสดงสิ่งเหล่านี้ให้ข้าพเจ้าเห็น ⁹ ท่านก็พูดกับข้าพเจ้าว่า “อย่าทำเช่นนั้น เราเป็นเพื่อนผู้ร่วมรับใช้ด้วยกันกับท่าน กับบรรดาพี่น้องที่เป็นผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า และกับบรรดาผู้ที่ปฏิบัติตามคำกล่าวของหนังสือนี้ จงนมัสการพระเจ้าเถิด”