Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Sprawa porządku na zgromadzeniach

²⁶ Cóż więc, bracia? Gdy się schodzicie, a są wśród was osoby gotowe usłużyć psalmem, pouczeniem, objawieniem, językiem lub jego wykładem, niech to uczynią, lecz wszystko niech będzie dla zbudowania.

²⁷ Jeśli jest więcej osób mówiących językami, to niech usłużą dwaj, najwyżej trzej — i to po kolei — a jeden niech wykłada. ²⁸ A gdyby się zdarzyło, że zabraknie tłumacza, to niech w kościele nie występują, lecz mówią sobie i Bogu.

²⁹ Prorocy podobnie, niech usłużą dwaj lub trzej, a inni niech to dokładnie rozważą. ³⁰ Jeśliby zaś kolejnej siedzącej w zgromadzeniu osobie dane zostało objawienie, to niech ten, który przemawia, zakończy swą mowę. ³¹ Każdy z was może przecież po kolei prorokować, tak, by wszyscy mogli się uczyć i wszyscy doznać zachęty. ³² Duch działający w prorokach nie krępuje ich woli,^{[a] 33} gdyż Bóg nie jest Bogiem zamieszania, ale pokoju.

Jak we wszystkich kościołach skupiających świętych, ³⁴ kobiety niech w czasie zgromadzeń nie zabierają głosu — nie pozwala się im mówić. Niech raczej będą poddane, tak, jak mówi Prawo. ³⁵ Natomiast jeśli chcą się czegoś nauczyć, niech w domu pytają swoich mężów, gdyż kobiecie nie wypada zabierać głosu w kościele.

³⁶ Czy Słowo Boże od was wyszło, albo czy tylko do was dotarło? ³⁷ Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem albo człowiekiem duchowym, to niech weźmie pod uwagę, że to, co wam piszę, jest nakazem Pana. ³⁸ Jeśli ktoś tego nie chce uznać, to sam już stracił uznanie.

³⁹ Tak więc, moi bracia, gorąco pragnijcie prorokować i nie przeszkadzajcie mówić językami, ⁴⁰ a wszystko niech się dzieje w sposób godny i uporządkowany.