Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
12 เยรูซาเล็มเอ๋ย จงสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้าเถิด
โอ ศิโยนเอ๋ย สรรเสริญพระเจ้าของเจ้าเถิด
13 เพราะพระองค์ทำให้ดาลประตูของเจ้าแข็งแรง
พระองค์ให้พรแก่คนของเจ้า
14 พระองค์สร้างสันติสุขให้เกิดในเขตแดนของเจ้า
พระองค์ให้เจ้ากินข้าวสาลีชั้นเยี่ยมจนอิ่มหนำ
15 พระองค์มีคำบัญชาไปยังแผ่นดินโลก
คำกล่าวของพระองค์ไปถึงที่หมายอย่างรวดเร็ว
16 พระองค์โปรยหิมะที่ปุยราวกับขนแกะ
พระองค์โปรยน้ำค้างแข็งราวกับขี้เถ้า
17 พระองค์ปาลูกเห็บออกไปราวกับก้อนกรวด
ใครจะทนความหนาวเย็นที่มาจากพระองค์ได้
18 พระองค์ออกคำสั่งของพระองค์ไป แล้วน้ำแข็งก็ละลาย
พระองค์ผ่อนลมหายใจออก น้ำก็จะไหลไป
19 พระองค์ประกาศคำกล่าวของพระองค์แก่ยาโคบ
กฎเกณฑ์และคำบัญชาของพระองค์แก่อิสราเอล
20 พระองค์ไม่ได้กระทำอย่างนี้กับประชาชาติทั้งปวง
พวกเขาไม่ทราบคำบัญชาของพระองค์
จงสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
ซาโลมอนอธิษฐานขอสติปัญญา
7 ในคืนนั้น พระเจ้าปรากฏแก่ซาโลมอน และกล่าวกับท่านว่า “เจ้าอยากจะขอสิ่งใดจากเรา” 8 ซาโลมอนตอบพระเจ้าว่า “พระองค์ได้แสดงความรักอันยิ่งใหญ่และมั่นคงแก่ดาวิดบิดาของข้าพเจ้า และแต่งตั้งข้าพเจ้าให้เป็นกษัตริย์แทนท่าน 9 โอ พระผู้เป็นเจ้า องค์พระเจ้า ขอคำสัญญาของพระองค์ที่มีต่อดาวิดบิดาของข้าพเจ้าบรรลุผล เพราะพระองค์ได้แต่งตั้งข้าพเจ้าให้เป็นกษัตริย์ปกครองประชาชนจำนวนมากเท่าฝุ่นผงในโลก 10 บัดนี้ขอพระองค์มอบสติปัญญาและความรู้แก่ข้าพเจ้า เพื่อนำหน้าประชาชนเหล่านี้ออกไปและนำเขากลับเข้ามาอีก มีใครที่จะสามารถปกครองชนชาติอันใหญ่เยี่ยงนี้ของพระองค์ได้” 11 พระเจ้าตอบซาโลมอนว่า “เป็นเพราะสิ่งนี้อยู่ในใจของเจ้า และเจ้าไม่ได้ขอทรัพย์สิ่งของ ความมั่งคั่ง เกียรติยศ หรือชีวิตของพวกที่เกลียดชังเจ้า เจ้าไม่ได้ขอให้มีชีวิตยืนยาว แต่ได้ขอสติปัญญาและความรู้เพื่อตัวเจ้าเองในการปกครองชนชาติของเรา ซึ่งเรากำหนดให้เจ้าเป็นกษัตริย์ปกครองพวกเขา 12 สติปัญญาและความรู้เป็นของเจ้า เราจะให้ความมั่งมีแก่เจ้า อีกทั้งทรัพย์สิ่งของและเกียรติยศ อย่างที่ไม่มีกษัตริย์อื่นใดที่มาก่อนหน้าเจ้าได้รับ หรือใครที่มาหลังเจ้าก็จะไม่ได้รับเท่าเทียมเจ้า” 13 ดังนั้นซาโลมอนกลับมาจากเบื้องหน้ากระโจมที่นัดหมาย คือสถานบูชาบนภูเขาสูงที่กิเบโอน ไปยังเยรูซาเล็ม และท่านปกครองอิสราเอล
ใครจะหยั่งรู้อนาคต
32 แต่ไม่มีใครทราบถึงวันและเวลานั้น บรรดาทูตสวรรค์แห่งสวรรค์ หรือแม้แต่พระบุตรก็ไม่ทราบเช่นกัน ยกเว้นพระบิดาเท่านั้น 33 จงระวังและตื่นตัวไว้ เพราะเจ้าไม่รู้ว่าเวลาจะมาถึงเมื่อใด 34 เหมือนกับชายคนหนึ่งที่ออกเดินทางไป เมื่อถึงเวลาที่เขาจะจากบ้านไป เขาให้พวกทาสรับใช้ดูแล มอบหมายงานให้แต่ละคนและสั่งให้นายประตูเฝ้าไว้ 35 ฉะนั้น จงคอยระวังไว้ เพราะเจ้าไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เจ้าบ้านจะมา จะมาในเวลาเย็น ตอนเที่ยงคืน เวลาไก่ขัน หรือในตอนเช้าตรู่ 36 ถ้าเขาเข้ามาอย่างฉับพลัน ก็อย่าให้เขาพบว่าเจ้านอนหลับอยู่ 37 สิ่งที่เรากล่าวกับเจ้า เราได้กล่าวกับทุกคนไว้ว่า ‘จงคอยระวังไว้’”
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation