Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Pieśń stopni.

132 Pamiętaj, PANIE, Dawida i wszystkie jego utrapienia;

² Jak przysiągł PANU i ślubował potężnemu Bogu Jakuba, mówiąc:

³ Zaiste nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;

⁴ I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;

⁵ Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego Boga Jakuba.

⁶ Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

⁷ Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.

⁸ Powstań, PANIE, i wejdź do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.

⁹ Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.

¹⁰ Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.

¹¹ Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.

¹² Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.

¹³ PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał go sobie na mieszkanie:

¹⁴ To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.

¹⁵ Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.

¹⁶ Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.

¹⁷ Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.

¹⁸ Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.

⁵⁴ Gdy to usłyszeli, wpadli w gniew i zgrzytali na niego zębami.

⁵⁵ A on, pełen Ducha Świętego, patrzył uważnie w niebo i ujrzał chwałę Boga i Jezusa stojącego po prawicy Boga.

⁵⁶ I powiedział: Oto widzę niebiosa otwarte i Syna Człowieczego stojącego po prawicy Boga.

⁵⁷ A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i jednomyślnie się na niego rzucili.

⁵⁸ Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swoje szaty u stóp młodzieńca zwanego Saulem.

⁵⁹ Tak kamienowali Szczepana, modlącego się tymi słowy: Panie Jezu, przyjmij mojego ducha.

⁶⁰ A upadłszy na kolana, zawołał donośnym głosem: Panie, nie poczytaj im tego za grzech. A gdy to powiedział, zasnął.

8 A Saul zgodził się na zabicie go. W tym czasie zaczęło się wielkie prześladowanie kościoła w Jerozolimie i wszyscy oprócz apostołów rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii.