Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Przypowieść o dzierżawcach winnicy

12 Następnie Jezus odwołał się do przypowieści: Otóż pewien człowiek zasadził winnicę, ogrodził ją murem, przygotował zbiornik, wybudował wieżę, wynajął ją rolnikom — i odjechał. ² W okresie winobrania posłał do dzierżawców sługę, aby odebrał od nich część plonów winnicy. ³ Lecz dzierżawcy wzięli go, wychłostali do krwi i odesłali z niczym. ⁴ Posłał więc do nich innego sługę. Temu rozbili głowę i znieważyli go. ⁵ Posłał zatem kolejnego — tego zabili. I tak wyprawił wielu innych. Jednych wychłostali, drugich pozabijali. ⁶ Miał jeszcze jednego — ukochanego syna. Posłał go do nich na końcu, bo pomyślał sobie: Mojego syna uszanują.

⁷ Dzierżawcy natomiast wpadli na takie rozwiązanie: To jest dziedzic, chodźmy, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze. ⁸ Chwycili go zatem, zabili i wyrzucili poza winnicę.

⁹ Co więc uczyni właściciel winnicy? Przyjedzie i wygubi rolników, a winnicę wynajmie innym. ¹⁰ Czy nie zetknęliście się z tym fragmentem Pisma:

¹² Po wysłuchaniu tego tym bardziej zastanawiali się, jak Go schwytać, lecz przestraszyli się tłumu. Zrozumieli bowiem, że przypowieść ta była skierowana przeciw nim. Opuścili Go więc i odeszli.