Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 127 Psalm
En leet fonn nehejcht gone, fonn Salamo.
1 Wan dee Herr Gott daut Hus nijch but, dan oabeide dee fa nuscht dee oabeide; wan dee Herr Gott dee Grootstaut nijch beschutse deit, dan deit dee Wajchta fa nuscht wachte.
2 Daut es fa nuscht daut jie Tiedijch oppstone, un lot opp bliewe, daut Broot fonn Oabeide to Äte; soo jeft hee siene Leefste Schlop.
3 See, Kjinje sent en Oawgoot fonn däm Herr Gott; daut Frucht fonn daut Muttalief es sien Oawgoot.
4 Soo aus Fiele enn en stoakja Maun siene Haunt, soo sent däm Junja siene Säns.
5 Jesäajent es dee Maun dee sien Boagahaulta foll haft met dän; dee selle nijch to Schaund jemoakt woare, dan see woare äare Fiend fenijchte enn dee Puat.
6 Dan aus wie noch Schwak weare, to rachte Tiet storf Christus fa de Gottloose.
7 Dan kaum wudd Irjentwaea stoawe fa en jerachte Maun: wan feleicht uk fa en gooda Maun waea sikj noch mucht woage to stoowe;
8 oba Gott bewiest siene Leew onns jaejenaewa, enn daem, daut wiel wie noch Sinda weare, storf Christus fa onns.
9 Woofael meeha dan, nu daut wie derch sien Bloot sent Jeracht jeworde, woa wie derch am fonn Gott sien Oaje jerat woare.
10 Wan wie derch sien Saen sien Doot met Gott feseent weare aus wie noch Fiend weare, woo fael meeha, nu daut wie feseent sent, woa wie jerat woare derch sien Laewe.
11 Nich bloos daut, wie freie onns enn Gott derch onns Herr Jesus Christus, derch waem wie nu dee Feseenunk jekjraeaje ha.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer