Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 146 Psalm

¹ Preis däm Herr Gott; preis däm Herr Gott, O miene Seel.

² Soo lang aus ekj läw woa ekj däm Herr Gott preise; ekj woa Preis sinje to Gott soo lang aus ekj woa romm senne.

³ Doo dien Fetruehe nijch enn Helte stale, enn en Mensch sien Sän, dan doa es kjeene Radunk enn am.

⁴ Sien Odem woat oppheare, hee jeit trigj no dee Ead; siene Jedanke feschwinje enn dän Dach.

⁵ Jesäajent es dee, dee Joakopp sien Gott haft to Help; sien Fetruehe es enn däm Herr Gott, sien Gott;

⁶ Dee de Himmels un dee Ead jemoakt haft, dän See, un aules daut doabenne es; dee Woarheit bewoat fa emma;

⁷ Dee Jerejcht towäaj brinjt fa dän dee bedrekjt sent; dee Äte jeft to dee hungrije; un deit dee Jefangne frie moake;

⁸ Dee Herr Gott moakt dee Blinje äare Uage op; dee Herr Gott häft dän opp dee dol jeboage sent; dee Herr Gott haft dee Jerajchte leef;

⁹ Dee Herr Gott bewoat dee framde; Hee moakt dee Weisekjinje un Wätfruhes äare Laust leijchta; oba Hee deit dee Beese äa Wajch feschmiete.

¹⁰ Dee Herr Gott woat fa emma rejeare; O Zion, dien Gott fonn Jennerazion no Jennerazion. Preis däm Herr Gott.

¹¹ Oba Christus es jekome aus en Huagapriesta fa goode Dinje dee bottem kome sent, derch en jratret en follkomnet Tselt daut nich fonn Mensche Henj jemoakt es, daut heet nich fonn dise Kjreeatua,

¹² uk nich derch Kose en Kjalwa Bloot, oba derch sien eajnet Bloot es hee een fa aulamol en daut heilichste enenn jegone, en haft ne eewje Radunk towaeaj jebrocht.

¹³ Dan wan Kose en Bolle Bloot, en daut Ausch fonn ne junge Koo daut opp daen jespretst wort dee onnrein weare, rein muak so wiet aus daut Fleesch aunbelangd,

¹⁴ woo fael meeha sull Christus sien Bloot, daut hee oone Faele derch daen Jeist selfst opfad, jun Jewesse rein moake fonn doodje Woakje daen laewndje Gott to deene?

²⁸ En eena fonn dee Schreftjeleade kjeem en head woo see sikj unjahilde, en wort enn daut hee an ne goode Auntwuat jejaeft haud, en fruach am: "Waut es daut faeanaemste Jeboot fonn aule?"

²⁹ Jesus auntwuad: "Daut faeanaemste es: Horch, Iesrael, De Herr onns Gott, es een Herr,

³⁰ En du saust Gott daem Herr leef ha fonn gausem Hoate, en met diene gaunse Seel, en met dien gaunsa Senn, en met aul diene Krauft.

³¹ En daut tweede es: Du saust dien Noba soo leef ha aus die selfst. Doa sent kjeene Jeboote jrata aus dise."

³² En dee Schreftjeleada saed to am:: "Goot! Leara. Du raetst enn Woarheit daut doa mau eent es, en doa es kjeen aundret bute daut.

³³ En am leef ha fonn gaunsem Hoate, en met daut gaunse Festaunt, en met aule Krauft, en sien Noba leef ha soo aus sikj selfst, es meeha aus aul dee Brauntopfa en Schlachtopfa."

³⁴ Aus Jesus sach daut hee ne feninftje Auntwuat jeef, saed hee to am: "Du best nich wiet auf fonn Gott sien Rikj!" Kjeena woagd sikj fonn donn aun am waut to froage.