Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 104 Psalm
1 Säajen däm Herr Gott, O miene Seel, O Herr Gott mien Gott, du best seeha groot; du hast Ea un Madastichkjeit aunjetrocke,
2 un hast die bedakjt met Lijcht soo aus en Wanikj, un hast dän Himmel utjestrakjt soo aus ne Gardien;
3 dee Dräajasch lajcht enn dee Bowastowe un dee Wotasch; un stalt dikje Wolkje fa siene Kjrichswoages; un jeit opp dee Wint Flijchte.
4 Hee moakt siene Enjel Jeista, siene Deena ne flaumenda Fia.
5 Hee deed de Ead jrinde opp Gruntloag; daut woat niemols jescheddat woare.
6 Du hast daut Deepet soo bedakjt aus met en Rock; dee Wotasch stunnde bowe dee Boaj.
7 Dee woare wajch fleaje fer dien Dodle, dee woare sikj spoode wajch to kome fonn dien Rumle.
8 Dee gone nopp no dee Boaj; dee gone rauf no dee Tole no dee Städ dee du fa an jejrint hast.
9 Du hast ne Jrens jemoakt, dee kjenne doa nich äwa kome; dee selle nich trigj kome de Ead to bedakje.
24 O Herr Gott, woo fäl sent diene Wundasch! Du hast dee aula enn Weisheit jemoakt; de Ead es foll fonn dien Rikjet.
35 Lot Sinda omkome fonn dee Ead; un lot dee Gottloose nich meeha senne; säajen däm Herr Gott, O miene Seel; preis däm Herr Gott.
5 Dan en jieda Huagapriesta dee fonn mank dee Mensche jewaelt es, es aunjestalt fa Mensche fer Gott enntostone, daut hee beides Gow en Opfa brinjt fa Sind,
2 dee metfeele kaun to en Jewesset met daen dee nich baete weete, en dee feleit woare, wiel hee selfst uk met Schwakjheite besat es.
3 En doawaeajen mott hee, so aus fa dee Mensche, soo uk fa sikj selfst opfa brinje fa Sind.
4 En kjeena nemt dee Ea opp sikj selfst, oba hee mott fonn Gott beroope senne, soo aus Oant wea.
5 So neem Christus uk nich selfst dise Ea opp sikj en Huagapriesta to woare, oba dee to am saed: "Du best mien Saen, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde";
6 soo aus hee uk opp ne aundre Staed sajcht: "Du best fa Eewich en Priesta enn Melchiseedekj siene Ordninj".
7 Dee haft enn dee Doag aus hee opp Ead wea jebaet en jeprachat met Trone en schriehe to daem dee am rade kunn fom Doot, en wort erheat wiel hee Gottesferchtich wea,
8 en wan hee uk en Saen wea, lead hee doch derch liede jehuarsaum to senne;
9 en wort follkome jemoakt, en wea de Uasoak fa dee Eewje Radunk fa aul daen dee am jehuarsaum sent;
10 fonn Gott bestemt en Huagapriesta no Melchiseedek siene Ordninj to senne.
35 Donn kjeeme daen Tsebedaeaus siene twee Saens, Jakoobus en Jehaun, en saede to am: "Leara, wie wele daut du waut fa onns doone saust, wautemma wie die no froage."
36 En hee saed: "Waut wel jie ha daut ekj fa junt doone saul?"
37 En see saede to am: "Jeff onns dit, daut wie kjenne eena aun diene rajchte Sied sette, en eena aune linkje Sied enn diene Harlichkjeit."
38 En Jesus saed to an: "Jie weete nich no waut jie froage. Kje jie daut Kuffel drinkje daut ekj drinkje woa, oda dee Taufe met dee ekj woa jetauft woare?"
39 En see saede: "Wie kjenne". En Jesus saed to an: "Daut Kuffel daut ekj drinkje woa, woa jie uk drinkje, en dee Taufe met woone ekj woa jetauft woare, woa jie uk jetauft woare!
40 Oba aun miene rajchte Sied en aune linkje sied to sette, es nich mient to jaewe, oba daen fa waem daut reed jemoakt es."
41 Aus dee aundre Tean daut heade, worde see seeha doll aewa Jakoobus en Jehaun.
42 Donn roopt Jesus an no sikj en saed to an:: "Jie weete daut soone dee aewa Natsjoone harsche wele, Harschofft aewa an eewe, en dee Beaumte eewe Jewault aewa an.
43 Oba soo saul daut nich mank junt senne; oba waeaemma mank ju wel groot senne, dee saul jun Deena senne,
44 en waeaemma mank ju wel daut easchte senne, saul en Sklow senne aun aulem;
45 dan sogao dee Menschesaen es nich jekome sikj bedeene to lote, oba to deene, en sien Laewe hantojaewe aus Leesjelt fa faele.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer