Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁴ “พระผู้เป็นเจ้า ให้ข้าพเจ้าล่วงรู้ถึงบั้นปลายชีวิตเถิด
    และมีชีวิตอยู่นานเพียงไร
    ให้ข้าพเจ้าทราบว่าชีวิตข้าพเจ้าผ่านไปรวดเร็วเพียงไร
⁵ ดูเถิด พระองค์ให้ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่เพียงระยะสั้นๆ
    และในสายตาของพระองค์ ช่วงชีวิตข้าพเจ้าเป็นเพียงชั่วครู่ชั่วยาม
แน่ละ ชีวิตของมนุษย์ทุกคนยืนยาวเพียงแค่ลมหายใจเท่านั้น เซล่าห์

⁶ แน่นอนทีเดียว คนที่ไปโน่นมานี่เป็นเช่นเดียวกับเงา
    เขาดิ้นรนโดยเปล่าประโยชน์อย่างแน่นอน
    คนสะสมความมั่งมีไว้ แต่ไม่รู้ว่าใครจะเป็นผู้ที่กอบโกยในภายหลัง

⁷ โอ พระผู้เป็นเจ้า มาบัดนี้ ข้าพเจ้าหวังอะไรเล่า
    ความหวังของข้าพเจ้ามีในพระองค์
⁸ โปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากบาปทั้งปวงของข้าพเจ้า
    อย่าให้ข้าพเจ้าเป็นที่ดูหมิ่นของคนโง่เขลา
⁹ ข้าพเจ้านิ่งเงียบ ข้าพเจ้าไม่ปริปากพูด
    เพราะพระองค์ทำให้เป็นเช่นนี้
¹⁰ ให้ข้าพเจ้าได้หลุดพ้นจากภัยพิบัติที่มาจากพระองค์เถิด
    ข้าพเจ้าหมดกำลังเพราะพลังแรงจากมือของพระองค์
¹¹ พระองค์ทำโทษมนุษย์เพราะบาปของเขาเป็นการตักเตือน
    พระองค์เผาผลาญสิ่งที่เขารักหวงแหนประหนึ่งแมลงกัดกิน
    แน่ละ ชีวิตของมนุษย์ทุกคนเป็นเพียงแค่ลมหายใจเท่านั้น เซล่าห์

¹² โอ พระผู้เป็นเจ้า ฟังคำอธิษฐานของข้าพเจ้าเถิด
    เงี่ยหูฟังเสียงร้องของข้าพเจ้า
    และอย่าเมินเฉยกับน้ำตาของข้าพเจ้า
ด้วยว่าข้าพเจ้าเป็นผู้มาเยี่ยมเพียงชั่วครู่ชั่วยาม
    ผู้อาศัยชั่วคราวเหมือนบรรพบุรุษทั้งปวงของข้าพเจ้า
¹³ อย่าเอาเรื่องกับข้าพเจ้าเลย ข้าพเจ้าจะได้ทราบว่าความสุขคืออะไร
    ก่อนข้าพเจ้าจะจากไปและหามีชีวิตอีกไม่”

¹² แต่จะพบสติปัญญาได้ที่ไหน
    และความเข้าใจอยู่ที่ไหน
¹³ มนุษย์ไม่รู้จักค่าของมัน
    และหาไม่พบในดินแดนของคนเป็น
¹⁴ ห้วงน้ำลึกพูดว่า ‘ไม่อยู่ในที่ฉัน’
    และทะเลพูดว่า ‘ไม่ได้อยู่กับฉัน’
¹⁵ สติปัญญาจะซื้อด้วยทองคำบริสุทธิ์ไม่ได้
    และจะชั่งเงินเพื่อกำหนดราคาของสติปัญญาก็ไม่ได้
¹⁶ จะตีค่าสติปัญญาเป็นทองคำแห่งโอฟีร์ หรือจะเป็นพลอยหลากสี
    และนิลสีครามก็ไม่ได้
¹⁷ ทองคำและแก้วใสก็เทียมเท่าไม่ได้
    หรือจะแลกเปลี่ยนเป็นภาชนะทองคำเนื้อแท้ก็ไม่ได้
¹⁸ ไม่ต้องเอ่ยถึงกัลปังหาหรือมณีสีเขียวเลย
    ค่าของสติปัญญาล้ำกว่าไข่มุก
¹⁹ เอาบุษราคัมแห่งคูชเทียบเทียมไม่ได้
    และตั้งค่าเทียบเท่าทองคำบริสุทธิ์ก็ไม่ได้

²⁰ ฉะนั้นแล้ว สติปัญญามาจากไหน
    และความเข้าใจอยู่ที่ไหน
²¹ สติปัญญาถูกซ่อนเสียจากสายตาของมนุษย์ทุกคน
    และปิดบังเสียจากนกในอากาศ
²² อาบัดโดนและความตายพูดว่า
    ‘พวกเราได้ยินเขาพูดกันเรื่องสติปัญญาด้วยหูของเรา’
²³ พระเจ้าทราบทางไปถึงสติปัญญา
    และพระองค์ทราบว่าอยู่ที่ไหน
²⁴ เพราะพระองค์มองถึงสุดขอบโลก
    และเห็นทุกสิ่งที่อยู่ใต้ฟ้าสวรรค์
²⁵ เมื่อพระองค์ตั้งความแรงของลมที่พัด
    และกำหนดปริมาตรของแหล่งน้ำ
²⁶ เมื่อพระองค์กำหนดกฎเกณฑ์ของฝน
    และกำหนดทางของฟ้าแลบฟ้าร้อง
²⁷ ฉะนั้น สติปัญญาเป็นที่ประจักษ์แก่พระองค์ และพระองค์ประกาศ
    พระองค์สร้างสติปัญญา และพระองค์วิจัยมันออกมาอย่างรอบคอบด้วย
²⁸ พระเจ้ากล่าวกับมนุษย์ว่า
‘ดูเถิด ความเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้า คือสติปัญญา
    และหลีกเลี่ยงการทำความชั่ว คือความเข้าใจ’”

⁷ เมื่อฉันออกไปที่ประตูเมือง
    เมื่อฉันมีที่นั่งที่ลานชุมนุม
⁸ พวกชายหนุ่มถอยหลีกไปเมื่อเห็นฉัน
    คนสูงอายุก็ลุกขึ้นยืนให้เกียรติฉัน
⁹ บรรดาเจ้านายชั้นผู้ใหญ่หยุดพูด
    และเอามือปิดปากไว้
¹⁰ เสียงของบรรดาผู้สูงศักดิ์เงียบลง
    และลิ้นของพวกเขาติดอยู่กับเพดานปาก