Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 39 Psalm

To dän haupt Musikaunt, to Jedutun, en Psalm fonn Doft.

¹ Ekj saed: "Ekj woa mien Wajch bewoare daut ekj nijch sindje woa met miene Tunj; ekj woa mien Mul bewoare met en Toom soo lang aus dee Gottloose fer mie sent."

² Ekj wort Stomm, un wea Stel; ekj säd nuscht, soogoa kjeen Goots, un miene Weedoag wort oppjeräajcht.

³ Mien Hoat wea heet enn mie; wäarent ekj daut bedocht, brennd daut Fia; donn räd ekj met miene Tunj.

⁴ O Herr Gott, halp mie to weete waut mien Enj es, un dee Jrens fonn miene Doag, waut daut es, daut ekj weete mucht woo kjnäakjsch daut met mie es.

⁵ Werkjlijch, du hast miene Doag soo jemoakt aus ne Hauntbreet, un mien Läwe es soo aus Nuscht fer die; sejchalijch es jieda Mensch soo aus en Daump. Selah.

⁶ Sejchalijch, jieda Mensch wankt romm soo aus enn en Schaute, sejchlaijch sent dee emmsonst Bosijch; hee saumelt toop, un weet nijch wäa daut kjriehe woat.

⁷ Un nu Herr, no waut doo ekj luare? Miene Hop es enn die.

⁸ Rad mie fonn aul miene Äweträdunje, moak mie nijch daut Fäaschmiete fonn en Noa.

⁹ Ekj wea Stomm. ekj deed mien Mul nijch op moake, wiels du hautst daut jedone.

¹⁰ Doo dien Schlach wajch näme fonn mie, ekj sie fetäat derjch daut schlone fonn diene Haunt.

¹¹ Du deist en Mensch trajcht halpe met daut dodle fonn Gottloosijchkjeit; un du deist feschlinje waut am jankat soo aus ne Mott; sejchalijch en jieda Mensch es nuscht. Selah.

¹² Hea mien Jebäd, O Herr Gott, un horjch no mien Hiele; sie nijch Stel to miene Trone, dan ekj sie en Framda bie die, en Pilja soo aus aul miene Fodasch weare.

¹³ Kjikj fonn mie wajch, un ekj woa oppjeläft woare, fer daem daut ekj wajch go un nijch meeha sie.

⁹ No dit sach ekj, en kjikj! ne groote Schoa dee nich to talle jinkj ut aule Natsjoone, en Jeschlajchte, en Mensche, en Schproake, dee fer daen Troon en fer daut Laum stunnde, aunjekjleet met wite Rakj, en Palmasta enn aeare Henj;

¹⁰ dee schreaje met ne lude Stem, "Daut Heil fonn onns Gott dee oppem Troon set, en fonn daut Laum".

¹¹ En aule Enjel stunnde runt omm daut Troon en dee Eltesta en dee feeha laewendje Teare, en folle opp aeare Jesechte fer daen Troon en baede Gott aun,

¹² en saede: "Amen! Saeajen en Harlichkjeit en Macht en Krauft jeheat onns Gott enn aule Eewichkjeit! Amen."

¹³ Eena fonn dee Elteste auntwuad mie en saed: "Dise dee met wite Kjleeda aunjetroke sent, waea sent dee, en fonn wua kome dee?"

¹⁴ En ekj saed to am: "Mien Herr, du weetst". En hee saed to mie: "Dit sent dee, dee ut groote Triebsaul jekome sent, en ha aeare Kjleeda wit jewosche enn daut Laum sien Bloot.

¹⁵ Doaromm sent see fer Got sien Troon, en woare am Dach en Nacht enn sien Tempel deene, en dee, dee oppem Troon set woat sien Tselt aewa an utspreede.

¹⁶ An woat niemols meeha hungre oda darschte, en de Sonn woat nich opp an faule, oda irjent en aundra Het,

¹⁷ dan daut Laum medd em Troon woat an weide, en woat an no laewendje Wotakjwalle leide, en Gott woat an aule Trone fonne Uage wesche.