Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

23 Þá svaraði Job og sagði:

² Enn sem fyrr munu kveinstafir mínir verða taldir uppreisn, hönd Guðs hvílir þungt á andvörpum mínum.

³ Ég vildi að ég vissi, hvernig ég ætti að finna hann, hvernig ég gæti komist fram fyrir dómstól hans!

⁴ Þá mundi ég útskýra málið fyrir honum og fylla munn minn sönnunum.

⁵ Ég mundi fá að vita, hverju hann svaraði mér, og heyra hvað hann segði við mig.

⁶ Mundi hann deila við mig í mikilleik máttar síns? Nei, hann mundi veita mér óskipta athygli.

⁷ Þá mundi hreinskilinn maður þreyta málsókn við hann, og ég mundi að eilífu losna við dómara minn.

⁸ En fari ég í austur, þá er hann þar ekki, og í vestur, þar verð ég hans eigi var.

⁹ Þótt hann hafist að í norðri, þá sé ég hann ekki, og sveigi hann á leið til suðurs, fæ ég ekki litið hann.

¹⁶ Já, Guð hefir gjört mig hugdeigan, og hinn Almáttki skotið mér skelk í bringu.

¹⁷ Því að það er ekki vegna ógæfunnar, að ég stend örþrota, né vegna sjálfs mín, þótt niðdimman hylji mig.

22 Til söngstjórans. Lag: Hind morgunroðans. Davíðssálmur.

² Guð minn, Guð minn, hví hefir þú yfirgefið mig? Ég hrópa, en hjálp mín er fjarlæg.

³ "Guð minn!" hrópa ég um daga, en þú svarar ekki, og um nætur, en ég finn enga fró.

⁴ Og samt ert þú Hinn heilagi, sá er ríkir uppi yfir lofsöngvum Ísraels.

⁵ Þér treystu feður vorir, þeir treystu þér, og þú hjálpaðir þeim,

⁶ til þín hrópuðu þeir, og þeim var bjargað, þér treystu þeir og urðu ekki til skammar.

⁷ En ég er maðkur og eigi maður, til spotts fyrir menn og fyrirlitinn af lýðnum.

⁸ Allir þeir er sjá mig gjöra gys að mér, bregða grönum og hrista höfuðið.

⁹ "Hann fól málefni sitt Drottni. Hann hjálpi honum! hann frelsi hann, því að hann hefir þóknun á honum!"

¹⁰ Já, þú leiddir mig fram af móðurlífi, lést mig liggja öruggan við brjóst móður minnar.

¹¹ Til þín var mér varpað frá móðurskauti, frá móðurlífi ert þú Guð minn.

¹² Ver eigi fjarri mér, því að neyðin er nærri, og enginn hjálpar.

¹³ Sterk naut umkringja mig, Basans uxar slá hring um mig.

¹⁴ Þeir glenna upp ginið í móti mér sem bráðsólgið, öskrandi ljón.

¹⁵ Mér er hellt út sem vatni, og öll bein mín eru gliðnuð sundur; hjarta mitt er sem vax, bráðnað sundur í brjósti mér;

¹² Því að orð Guðs er lifandi og kröftugt og beittara hverju tvíeggjuðu sverði og smýgur inn í innstu fylgsni sálar og anda, liðamóta og mergjar, það dæmir hugsanir og hugrenningar hjartans.

¹³ Enginn skapaður hlutur er honum hulinn, allt er bert og öndvert augum hans. Honum eigum vér reikningsskil að gjöra.

¹⁴ Er vér þá höfum mikinn æðsta prest, sem farið hefur í gegnum himnana, Jesú Guðs son, skulum vér halda fast við játninguna.

¹⁵ Ekki höfum vér þann æðsta prest, er eigi geti séð aumur á veikleika vorum, heldur þann, sem freistað var á allan hátt eins og vor, en án syndar.

¹⁶ Göngum því með djörfung að hásæti náðarinnar, til þess að vér öðlumst miskunn og hljótum náð til hjálpar á hagkvæmum tíma.

¹⁷ Þegar hann var að leggja af stað, kom maður hlaupandi, féll á kné fyrir honum og spurði hann: "Góði meistari, hvað á ég að gjöra til þess að öðlast eilíft líf?"

¹⁸ Jesús sagði við hann: "Hví kallar þú mig góðan? Enginn er góður nema Guð einn.

¹⁹ Þú kannt boðorðin: ,Þú skalt ekki morð fremja, þú skalt ekki drýgja hór, þú skalt ekki stela, þú skalt ekki bera ljúgvitni, þú skalt ekki pretta, heiðra föður þinn og móður."`

²⁰ Hinn svaraði honum: "Meistari, alls þessa hef ég gætt frá æsku."

²¹ Jesús horfði á hann með ástúð og sagði við hann: "Eins er þér vant. Far þú, sel allt, sem þú átt, og gef fátækum, og munt þú fjársjóð eiga á himni. Kom síðan, og fylg mér."

²² En hann varð dapur í bragði við þessi orð og fór burt hryggur, enda átti hann miklar eignir.

²³ Þá leit Jesús í kring og sagði við lærisveina sína: "Hve torvelt verður þeim, sem auðinn hafa, að ganga inn í Guðs ríki."

²⁴ Lærisveinunum brá mjög við orð Jesú, en hann sagði aftur við þá: "Börn, hve torvelt er að komast inn í Guðs ríki.

²⁵ Auðveldara er úlfalda að fara gegnum nálarauga en auðmanni að komast inn í Guðs ríki."

²⁶ En þeir urðu steini lostnir og sögðu sín á milli: "Hver getur þá orðið hólpinn?"

²⁷ Jesús horfði á þá og sagði: "Fyrir mönnum eru engin ráð til þessa, en fyrir Guði. Guð megnar allt."

²⁸ Þá sagði Pétur við hann: "Vér yfirgáfum allt og fylgdum þér."

²⁹ Jesús sagði: "Sannlega segi ég yður, að enginn hefur yfirgefið heimili, bræður eða systur, móður eða föður, börn eða akra vegna mín og fagnaðarerindisins,

³⁰ án þess að hann fái hundraðfalt aftur, nú á þessum tíma heimili, bræður og systur, mæður, börn og akra, jafnframt ofsóknum, og í hinum komandi heimi eilíft líf.

³¹ En margir hinir fyrstu munu verða síðastir og hinir síðustu fyrstir."