Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 55 Psalm

To dän Haupt Musikaunt opp Neginot; En Nodenkje; En Psalm fonn Doft.

¹ Horjch no mien Jebaed, O Gott, en doo die nijch festäakje fonn mien Jeschrejcht.

² Horjch no mie, un doo auntwuate; ekj sie onnruehijch, un stän enn mien kloage,

³ Wäajen däm Fient siene Stem, un wäajen daut bedrekje fonn dän Fient, dan dee scheddre Beeset äwa mie, un enn äa Oaja hausse see mie.

⁴ Mien Hoat es enn Weedoag enn mie, un daut Schrakj fonn dän Doot es opp mie jefolle.

⁵ Forjcht un Tsettre kome opp mie; un Schrakj haft mie bedakjt.

⁶ Un ekj saed: "Wäa woat mie Flijchte jäwe soo aus ne Duw?" dan wudd ekj wajch fleaje un enn Rue senne.

⁷ See, ekj wudd wiet waundre, wajch rane; ekj wudd enne Wiltnes bliewe. Selah.

⁸ Ekj wudd mie spoode wajch to rane fonn dän ruzhenda Wint, fonn dän Storm.

⁹ Schluck opp, O Herr; doo äare Tunj spoole, dan ekj see Jewault un Striet enne Staut.

¹⁰ Dach un Nacht gone see runnt omm opp dee Wenj, un Trubbel un Schowanackjet es enn äare Med.

¹¹ Jietsjet es enn äare Med un Bedrekje un Lest felat äare Gause nijch.

¹² Dan daut es nijch en Fient dee mie waut fäaschmiete deit, dan kunn ekj daut fedroage; daut es uk nijch eena dee mie hausst dee sikj jäajen mie opphäwe deit, dan kunn ekj mie fonn am festäakje.

¹³ Oba daut best du, en Maun dee so es aus ekj sie, mien Frint, un mien Metoabeida.

¹⁴ Wie neeme seeta Rot toop; wie mascheade toop no Gott sien Hus met dee Menj Mensche.

¹⁵ Lot dän Doot dän tohoole kjriehe! Dee gone läwendijch rauf no de Hal, dan Gottloosijchkjeit es enn äare Wonstaede.

7 Nu dee Sache fonn dee jie mie schreewe, daut es goot fa en Maun wan hee sikj nich met ne Fru aufjeft.

² Doch, waeajen Huararie, lot en jieda Maun sien eajne Fru habe, en jiede Fru aea eajne Maun.

³ De Maun saul de Fru daut jaewe waut aea Rajcht es, en jrod so saul de Fru daem Maun jaewe waut sien Rajcht es.

⁴ De Fru haft kjeene Macht aewa aea eajne Kjarpa oone daen Maun, en jrod so haft de Maun kjeene Macht aewa sien eajne Kjarpa oone de Fru.

⁵ Hoolt junt nich eena fomm aundre trig, buta jie junt eenich sent doaenn fa ne Tiet, daut jie Tiet naemen tom baede, en dan wada toop kome, daut Soton junt nich feseakje kaun doarenn daut jie nich aufsaje kjenne.

⁶ Oba ekj saj dit derch Erlaubniss en nich aus en Befael.

⁷ Ekj wensch aulamaun wea soo aus ekj sie; oba en jieda haft siene Gow fonn Gott, eena dit, en dee aundra daut.

⁸ Nu saj ekj to dee, dee nich befriet sent en dee Waetfruehes, dautet Goot es fa an soo to bliewe aus ekj sie.

⁹ Oba wan see sikj nich selfst beharsche kjenne, lot an sikj befriehe; dan daut es baeta befriehe aus enn Lost to brenne.