Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 26 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Doo mie rejchte, O Herr Gott, dan ekj ha enn daut Follstendijchkjeit fonn mien Hoat jewankt, ekj ha uk enn däm Herr Gott fetruet. Ekj woa nijch wajch rutsche.
2 Forsch mie ut, O Herr Gott, un proow mie, moak mien Jewesse un mien Hoat rein.
3 Dan dien Erboarme es fer miene Uage, un ekj ha enn diene Woarheit jewaundelt.
4 Ekj ha nijch met Mensche jesäte dee leaje; un ekj woa nijch bie dee Heijchle enenn gone.
5 Ekj ha dee Beese äare Fesaumlunj jehaust, un woa nijch met dee Gottloose sette.
6 Ekj woa miene Henj enn Onnschult wausche, soo woa ekj romm dien Aultoa gone, O Herr Gott,
7 to heare moake met dee Stem fonn Danke, un aul diene wunndafolle Woakje tale.
8 O Herr Gott, ekj ha dän Plauts fonn dien Hus leef jehaut, un dee Städ wua diene Harlijchkjeit wont.
9 Nem miene Seel nijch wajch met dee Sinda, oda mien Laewe met dee bloodrije Mane,
10 enn waems Henj doa en Plon es, un enn äare rajchte Haunt es Schmeijchel Jelt.
11 Oba ekj woa enn miene Opprajchtijchkjeit waundle; rad mie, un sie mie jnädijch.
12 Mien Foot steit opp ne jlikje Städ, ekj woa daem Herr Gott säajne enn dee Fesaumlunje.
1 Gott, dee to feschiedenste Tiede, en enn fael Waeaj, yoare trig to onnse Fodasch jeraet haft derch dee Profeete,
2 haft nu enn dise latste Doag to onns jeraet derch sien Saen, daem hee bestemt haft aules to oawe, derch daem hee de Welt jemoakt haft;
3 dee daut Aufglauns es fonn siene Harlichkjeit, en jeneiwet Faeastalinj fonn siene Werkjlichkjeit, dee aules derch sien kjraftjet Wuat drajcht; en aus hee ne Reinjunk fonn Sinde jemoakt haud, sad sikj dol aune rachte Haunt fonne Majestaet em Himel,
4 en es so fael hecha jestalt aus dee Enjel aus hee en fael fetraflije Nome je-orwe haft aus dee.
5 Dan hee haft nich dee komende Welt, fonn dee wie raede, de Enjel unjadon jemoakt.
6 Oba doa haft eena opp ne Staed opp earnst jezeicht: "Waut es dee Mensch, daut du aun am denkjst? oda en Menschesaen daut du am be-oobachde sust?
7 Du hast am en bestkje laeaja jemoakt aus Enjel, en hast am met Harlichkjet en Ea jekroont;
8 Du hast aules unja siene Feet unjadon jemoakt." Dan en daem daut hee am aules unja de Feet jedone haft, haft hee nusscht jelote daut nich unja siene Feet unjadon es. Oba, nu see wie noch nich aules am unjadon.
9 Oba wie seene Jesus, dee fa en stootje laeaja jemoakt wea aus dee Enjel, fa daut Liede derchem Doot, nu met Harlichkjeit en Ea jekroont, daut hee derch Gott siene Jnod daen Doot schmakje sull fa aula Maun.
10 Dan daut jeziemd daem, waeajen waem aules es, en derch waem aules es, enn daem hee fael Saens to Harlichkjet feat, daut hee daen Seelichkjeitshaeafeara derch liede follkome moake sull.
11 Dan dee, dee heilich moakt; en dee, dee heilich jemoakt woare, sent aula fonn eent; doawaeajen schaemt hee sikj nich an Breeda to nane,
12 en sajcht: "Ekj woa dien Nome to miene Breeda bekaunt moake, med enne Jemeent woa ekj sinje;"
2 Donn kjeeme Farisaea no am en fruage am aufet rajcht wea fa en Maun sikj fonn siene Fru scheede to lote, am doamet to feseakje.
3 Hee auntwuad en saed to an:
4 "Waut haft Mooses junt befoole?" En see saede: "Mooses erlaubd en Scheidebreef to schriewe en aea gone lote."
5 En Jesus saed to an: "Hee schreef junt daut Jeboot waeajen june hoade Hoate.
6 Oba fonn Aunfank, aus aules erschaufe wort, muak hee Maun en Fru.
7 Doaromm woat en Maun sien Foda en siene Mutta felote,
8 en dee twee woare een Fleesch senne.
9 Doaromm, waut Gott toop jebunge haft, lot nich Mensche uteneen riete."
10 Aus see em Hus weare, fruage siene Jinja am omm dee Sach.
11 En hee saed to an: "Waeaemma sikj fonn siene Fru scheede deit, en ne aundre friet, brakjt de Eehe met aea.
12 En wan ne Fru sikj fonn aea Maun scheede deit, en sest waem friet, brakjt see de Eehe."
13 Donn brochte see Kjinje no am daut hee an aunfote sull, oba dee Jinja waeade an.
14 Aus Jesus daut sach, wea hee seeha onntofraed, en saed to an: "Lot dee Kjinja no mie kome, en waeat daen nich, dan fonn soone es daut Gottesrikj.
15 Enn Woarheit saj ekj junt: waeaemma daut Gottesrikj nich soo aun nemt aus en Kjint, woat opp kjeen wajch doa enenn kome."
16 En hee neem daen enn siene Oarms, laed siene Henj opp an, en saeajend an.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer