Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Najważniejsze objawienie
1 Bóg, który stopniowo i na wiele sposobów objawiał dawniej swoje Słowo ojcom przez proroków, 2 w tych ostatnich dniach przemówił do nas w osobie Syna. Jego ustanowił dziedzicem wszystkiego. Przez Niego również stworzył wszystko, co istnieje w czasie i przestrzeni. 3 On, jako odblask Bożej chwały i odbicie Jego Postaci,[a] Ten, który podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy, gdy sam oczyścił nas z grzechów, zasiadł po prawej stronie Majestatu na wysokościach 4 i stał się o tyle ważniejszym od aniołów, o ile wspanialsze od nich odziedziczył imię.
Jezus — człowiek i Arcykapłan
5 Gdyż nie aniołom podporządkował przyszły zamieszkały świat, o którym mówimy. 6 Stwierdził to bowiem ktoś, kiedy w którymś miejscu powiedział:
Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim?
Albo syn człowieczy, że tak o niego dbasz?
7 Tylko na chwilę uczyniłeś go mniejszym od aniołów,
uwieńczyłeś chwałą i godnością,
8 wszystko powierzyłeś jego pieczy.
Gdy podporządkował Mu wszystko, nie pozostawił niczego, co by Mu nie było podporządkowane. Teraz jednak jeszcze nie widzimy, że wszystko Mu jest podporządkowane. 9 Widzimy raczej Tego, który na chwilę został uczyniony mniejszym od aniołów — Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci — po to, by móc z łaski Bożej zakosztować śmierci za każdego. 10 Przystało bowiem Temu, z powodu którego dzieje się wszystko, i za sprawą którego się to dzieje, aby Tego, który wielu synów doprowadził do chwały, Sprawcę ich zbawienia, udoskonalić przez cierpienia.
11 Gdyż Ten, który uświęca, jak i wszyscy ci, którzy są uświęcani, pochodzą od Jednego. Z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi, 12 gdy mówi:
Będę głosił Twe imię pośród moich braci,
Będę Cię wywyższał w zgromadzeniu ludzi;
2 Wtedy podeszli do Niego faryzeusze i, wystawiając Go na próbę, postawili pytanie: Czy wolno mężowi rozwieść się z żoną?
3 A On odpowiedział: Co wam nakazał Mojżesz?
4 Oni na to: Mojżesz zezwolił napisać oświadczenie rozwodowe i rozwieść się.
5 Wówczas Jezus oświadczył: Przez wzgląd na upór waszych serc dał wam takie prawo. 6 Jednak od początku Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i kobietę. 7 Dlatego człowiek opuszcza swego ojca i matkę, łączy się ze swoją żoną 8 i ci dwoje stają się jednym ciałem. Tak więc nie ma już dwojga — jest jedno ciało. 9 Co zatem Bóg połączył, człowiek niech nie rozdziela.
10 Po powrocie do domu uczniowie znów Go o to zapytali. 11 Wówczas im powiedział: Kto się rozwodzi z żoną i poślubia inną, cudzołoży względem niej. 12 I jeśli żona rozwodzi się z mężem i poślubia innego mężczyznę — cudzołoży.
Jezus i dzieci
13 Przynosili też do Niego dzieci, aby je dotknął. Uczniowie jednak byli temu niechętni.
14 Gdy Jezus to spostrzegł, oburzył się i powiedział im: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy Królestwo Boże. 15 Zapewniam was, kto nie przyjmie Królestwa Bożego jak dziecko, na pewno do niego nie wejdzie. 16 Po czym brał je w ramiona i błogosławił, kładąc na nie ręce.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny