Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 124 Psalm
En leet fonn nehejcht gone, fonn Doft.
1 Wan daut nijch wea jewast daut dee Herr Gott wea fa onns jewast. O mucht Iesrael saje;
2 Wan daut nijch wea jewast daut dee Herr Gott wea fa onns jewast aus Mensche jäajen onns kjeeme,
3 Dan wudde dee onns oppjeschluckt habe, aus äa Oaja jäajen onns brennd.
4 Dan wudde dee Wotasch äwa onns jewosche ha; groote Wotasch wudde onnse Seel bedakjt habe.
5 dan wudde dee dolle Wotasch äwa onnse Seel jekome senne.
6 Jesäajent es dee Herr Gott dee onns nijch äwajeef aus Raup fa äare Täne.
7 Onnse Seel es ütjeretst soo aus en Foagel ut däm Jriepa siene Schlenj; dee Schlenj es entwei jebroake, un wie sent utjeretst.
8 Onnse Help es enn däm Herr Gott siene Nome, dee de Himmels un dee Ead jemoakt haft.
13 Jie sent daut Sollt oppe Ead, oba wan daut Sollt Jeschmak feloare haft, met waut saulet jesollte woare? dan daut es to nusscht meeha to brucke aus rut to schmiete en fonn Mensche unja de Feet to klunge.
14 Jie sent daut Licht fa de Welt. Ne Staut dee oppem Boajch jebut es, kaun nich festoake woare.
15 Ne Laump woat nich aunjestekjt en dan unja en Jefaes jestalt, oba opp en Laumpahoola, soo dautet Licht jeft fa aul daen dee em Hus sent.
16 Soo lot jun Licht fer Mensche schiene daut see june goode Woakje seene, en jun himlischa Foda doaderch feharliche.
17 Denkt nich daut ekj jekome sie daut Jesats oda dee Profeete to fenichte; ekj sie nich jekome to fenichte, leewa to erfele.
18 Dan ekj saj junt enn Woarheit, doa woat opp kjeen Wajch en Punkt oda en Straeakj fonn daut Jesats feschwinje bottet aules erfelt es.
19 Doaromm, waeaemma eent fonn dise jerinjste fonn daut Jesats brakjt, en leat Mensche soo, woatet jerinjste senne enn daut Himelsrikj; oba waeaemma daut helt en soo leat, woat huach je-acht woare enn daut Himelsrikj.
20 Dan ekj saj junt, daut wan june Jerachtichkjeit nich fael baeta es aus dee Schreftjeleade en Farisaea aeare, woa jie opp kjeen wajch enn daut Himelsrikj enenn kome.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer