Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee Psalme III
Dee 73 Psalm
En Psalm fonn Asaf
1 Werkjlich Gott es goot to Israel, to dän dee en reinet Hoat habe.
2 Un waut mie daut aunbelangt, miene Feet haude meist jestolpat; miene Staupe muake mie meist jleppe.
3 Dan ekj wia neidisch äwa dee Stollte; ekj bekjikjt dee Beese äare Fräd.
4 Dan doa wea kjeen Schrakj to äa Doot; oba äa Kjarpa es Fat.
5 Dee ha nich daut miseroblijet daut stoawlije Mensche ha; dee sent nijch soo jeploacht aus jeweenlije Mensche.
6 Un soo deit Stoltet dän bekjäde; ruchlooset deit dän bedakje soo aus en Wanikj.
7 Aeare Uage schwalle rut met Fatet; dee ha dee Ennbildunk fonn äa Hoat wieda jefeat.
8 Dee spotte un räde met Lest; fonn huach bowe räde see ommenschlijchet.
9 Dee stalle äare Miele enne Himels, un äare Tunj wankt derjch dee Ead.
10 Doaromm saul sien Folkj trigj hia häa kome; un dee woare en follet Kuffel ut drinkje.
11 En dee saje: "Woo deit Gott weete?" un, "Es doa Festentnis enn daem Aulahejchsta?"
12 Kjikj! Dit sent dee Gottloose dee emma enn Leijchtheit sent; dee näme too enn äa Hab un Goot.
13 Sejchalijch ha ekj mien Hoat emm sonnst rein jehoole; un ekj ha miene Henj enn Onnschult jewosche.
14 Dan ekj wea dän Dach äwa jeploacht, un miene Strof wea jieda Morje doa.
15 Wan ekj saj: "Dit es woo ekj räde woa;" dan see, ekj wudd en Jeschlajcht fonn diene Kjinje hinjem Lijcht feare.
16 Un wan ekj uk docht daut ekj daut festunnt, wea daut doch Weedoag enn miene Uage,
17 bott ekj enn Gott siene Fesaumlings Städ enenn jinkj; nu festo ekj äa Enj.
18 Sejchalijch woascht du äare Feet opp daut jlepprijet brinje; du woascht dän enn Fenijchte faule moake.
19 Woo dee fenijcht sent enn eene Moment, wajch jefäajcht met Schrakj!
20 Soo aus en Droom wan eena oppwakjt, O Herr Gott, wan du oppwakjst, woascht du äa Jestault feachte.
14 Ne Weise Fru but äa Hus, oba dee Noa ritt daut dol met äare eajne Henj.
2 Wäa enn siene Opprajchtijchkjeit wankt, ferjcht däm Herr Gott; oba dee fekjeat es enn sien Wajch deit Am feachte.
3 En Noa haft ne Stang fonn Stolltheit enn sien Mul; oba en Weisa siene Leppe woare am bewoare.
4 Dee Kjreb es ladijch wua kjeen Osse sent; oba fäl Jeträajd kjemt derjch däm Oss siene Krauft.
5 En trua Zeij woat nijch leaje; oba en faulscha Zeij deit Läajes odme.
6 En Spetta seakjt Weisheit oba finkjt daut nijch; doch Weisheit kjemt haustijch to dän dee unjascheede kjenne.
7 Felot en noarischa Maun, sest woascht du nijch dee Weisheit Leppe seene.
8 Dee Weise äare Weisheit es äa Wajch to festone; oba dee Noare äare Noarheit es Lest.
9 Noare spotte äwe Schult; oba mank dee Jerajchte es Gonst.
14 Aus see nom Follkj kjeeme, kjeem en Maun no am, en foll opp siene Kjneehe fer am han,
15 en saed: "Herr, erboarm die aewa mien Saen, dan hee es Wonsennich, en es Krank; foaken felt hee em Fia enenn, en foaken em Wota.
16 En ekj brocht am no diene Jinja, oba dee kunne am nich heele.
17 Donn auntwuad Jesus en saed: "O Jeschlajcht daut nich jleeft, en fedreit es, woo lang saul ekj noch bie ju sene? woo lang saul ekj junt noch fedroage? brinjt am no mie!"
18 En Jesus beschwicht am, en dee beese Jeist kjeem rut, en dee Jung wea jeheelt fonn dee Stunnd aun.
19 Donn kjeeme dee Jinja no Jesus apoat, en saede: "Wuaromm ku wie daem nich rut driewe?"
20 Hee saed to an: "Waeajen jun kjleena Gloowe; dan enn Woarheit saj ekj junt, wan jie Gloowe ha soo aus en Sampkuarn, woa jie to dis Boajch saje: Haew die fonn hia wajch doahan, dan wudd dee sikj wajch haewe, en nusscht wudd junt ommaeajlich senne.
21 [Oba dise sort gone nich rut buta derch baede en fauste.]
Copyright © 2001 by Elmer Reimer