Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee Psalme III
Dee 73 Psalm
En Psalm fonn Asaf
1 Werkjlich Gott es goot to Israel, to dän dee en reinet Hoat habe.
2 Un waut mie daut aunbelangt, miene Feet haude meist jestolpat; miene Staupe muake mie meist jleppe.
3 Dan ekj wia neidisch äwa dee Stollte; ekj bekjikjt dee Beese äare Fräd.
4 Dan doa wea kjeen Schrakj to äa Doot; oba äa Kjarpa es Fat.
5 Dee ha nich daut miseroblijet daut stoawlije Mensche ha; dee sent nijch soo jeploacht aus jeweenlije Mensche.
6 Un soo deit Stoltet dän bekjäde; ruchlooset deit dän bedakje soo aus en Wanikj.
7 Aeare Uage schwalle rut met Fatet; dee ha dee Ennbildunk fonn äa Hoat wieda jefeat.
8 Dee spotte un räde met Lest; fonn huach bowe räde see ommenschlijchet.
9 Dee stalle äare Miele enne Himels, un äare Tunj wankt derjch dee Ead.
10 Doaromm saul sien Folkj trigj hia häa kome; un dee woare en follet Kuffel ut drinkje.
11 En dee saje: "Woo deit Gott weete?" un, "Es doa Festentnis enn daem Aulahejchsta?"
12 Kjikj! Dit sent dee Gottloose dee emma enn Leijchtheit sent; dee näme too enn äa Hab un Goot.
13 Sejchalijch ha ekj mien Hoat emm sonnst rein jehoole; un ekj ha miene Henj enn Onnschult jewosche.
14 Dan ekj wea dän Dach äwa jeploacht, un miene Strof wea jieda Morje doa.
15 Wan ekj saj: "Dit es woo ekj räde woa;" dan see, ekj wudd en Jeschlajcht fonn diene Kjinje hinjem Lijcht feare.
16 Un wan ekj uk docht daut ekj daut festunnt, wea daut doch Weedoag enn miene Uage,
17 bott ekj enn Gott siene Fesaumlings Städ enenn jinkj; nu festo ekj äa Enj.
18 Sejchalijch woascht du äare Feet opp daut jlepprijet brinje; du woascht dän enn Fenijchte faule moake.
19 Woo dee fenijcht sent enn eene Moment, wajch jefäajcht met Schrakj!
20 Soo aus en Droom wan eena oppwakjt, O Herr Gott, wan du oppwakjst, woascht du äa Jestault feachte.
11 Dee Herr Gott hausst faulschet Jewicht; oba en rajchtet Jewicht es fa Am ne Freid.
2 Stolltheit kjemt – dan kjemt Schaund; oba met dee deemootje es Weisheit.
3 Dee Opprajchte äare Trueheit deit an leide; oba dee Ferode äa Fedreidet deit an fenijchte.
4 Rikjdomdeit nijch halpe enn dän Dach fonn Oaja; oba Jerajchtijchkjeit deit fomm Doot rade.
5 Däm Follkomne siene Jerajchijchkjeit moakt sien Wajch rajcht; oba dee Beese faule derjch äa eajnet Beeset.
6 Dee Opprajchte äare Jerajchtijchkjeit saul an rade; oba Feroda sele enn äare Losst faust jenome woare.
7 Wan en beesa Maun stoaft, dan woat siene Hopninj fenijcht woare un dee onnjerajchte äa Erwoarte saul feloare senne.
8 Dee jerajchte sent jerat fonn Älend, un dee Beesa kjemt enn siene Städ.
9 Dee Gottloosa deit sien Noba feädle met sien Mul; oba dee Jerajchte woat jerat derjch siene Wissenschoft.
10 Wan däm Jerajchta daut jelinjt, dan freit dee Staut sikj; un dee Gottloose äa feschwinje es sinje.
11 Ne Staut es nehejcht jehowe derjch dee Opprajchte äa Säjen; oba derjch dee beese äa Mul woat dee äweschmäte.
12 En Mensch dee sien Frint feacht es oone Hoat; oba en festendja Mensch blift stel.
13 Wäa aundre schlajchtet noräde deit, brinjt jeheemet fäa; oba en Trua Jeist helt ne Sach jeheem.
14 Oone Rejchtunj erre dee Mensche; oba Sejchaheit es enn en gooda Rotjäwa.
15 Wäa Sejchaheit aun nemt fa Framde, woat Beeset erfoare; oba wäa soont hausst es sejcha.
16 Ne jnädje Fru helt Ea; un enjstje Mane hoole faust aun Rikjdom.
17 En erboarmende Maun deit siene eajne Seel Goots aun; oba dee ommenschljcha trubbelt sien eajnet Fleesch.
18 Dee Gottloosa moakt en lestja Loon; oba wäa Jerajchtijchkjeit seit haft ne Woarheits Loon.
19 Soo deit Jerajchtijchkjeit to Läwe leide; oba wäa Beeset nojacht, deit daut to sien Doot.
20 Dee Herr Gott hausst soone dee enn Hoat fekjeat sent; oba sien Fejneaje es enn soone dee Opprajcht sent enn äare Wäaj.
21 Wan Henj uk toop fote, woat daut Beest doch nijch fejäft; oba dee Jerajchte äa Sot jlept rut.
22 Soo aus en goldna Rink es enn en Schwien siene Näs, soo es ne straume Fru dee wajch dreit fonn Fäasejcht.
23 Dee Jerajchte äa Janka es blooss Goots; dee Gottloose äare Hopninj es Oaja.
24 Doa es soone dee festreit un doch toonemt; oba wäa daut trigj helt waut hee jäwe sull, kjemt bloos to Oamoot.
25 Dee jesäajende Seel woat fat jemoakt woare; un wäa Wota jeft, woat jenuach to drinkje habe.
26 Wäa Jeträajd trigj helt, woat fonn Mensche feflucht woare; oba doa woat en Säajen senne to däm dee daut fekjaft.
27 Wäa tiedijch Goots seakjt, seakjt Gonnst; oba wäa Beeset hinjaraun jacht,woat Beeset erfoare.
28 Wäa enn sien Rikjdom fetrut, woat faule; oba dee Jerajchte woare kjiene soo aus en jreenet Blaut.
29 Wäa sien eajnet Hus trubbelt, woat dän Wint oawe, un dee Noa es Deena to dee Weise enn Hoat.
30 Dee Jerajchte äa Frucht es en Läwes Boom; un wäa Seele nemt es Weis,
31 See, dee Jerajchte woare beloont enn dise Ead; woo fäl meeha dee Beesa un Sinda.
3 Stalt junt daem faea, dee soon grootet jelaede haft waeajen dee Sinda aea jaeajenaun striede, daut jie nich meed en mootloos woare enn jun striede jaeajen de Sind.
4 Jie ha noch nich bott Bloot fejeete jestraeft jaeajen de Sind,
5 en jie ha daut Femoone fejaete daut to junt raet aus to Kjinja: "Mien Saen, nem daut nich leicht wan de Herr die beleat, en fetsoag nich wan hee die stroft;
6 dan waem de Herr leef haft, daem beleat hee, en stroft en jieda Saen daem hee aun nemt.
7 Naemt dee Belearunk aun, dan Gott haundelt met junt soo aus met Saens; dan wua es en Saen daem de Foda nich beleare deit?
8 Oba wan jie oone Belearunk sent, aun woont aula Aundeel ha, dan sent jie Huarebalj en nich Kjinje.
9 En noch meeha, wie haude Menschliche Fodasch dee onns beleade, en wie jeewe daen Respakjt, sull wie nich fael leewa daem Foda fonn Jeista unjadon senne, en laewe?
10 Dan see beleade onns werklich fa en poa Doag no aea Gootjedenke; oba jana onns to Nuttse, daut wie aun siene Heilichkjeit kjenne aundeel ha.
11 Aun eene Haunt schient onns daut strofe sechalich nich ne Freid to senne, oba ne Truarichkjeit; oba aune aundre Haunt jeft daut nohaea fa daen dee doarenn je-eeft sent, ne fraedlije Frucht fonn Jerachtichkjet.
12 Doaromm haeft dee meede Henj nehecht, en moakt dee jelaemde Kneehe jlik,
13 en moakt en jlike Stich fa june Feet, daut dee Lome nich auntsied jeleit woare, oba leewa daut dee jeheelt woare.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer