Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 125 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Soone dee enn däm Herr Gott fetrühe selle soo senne aus dee Boajch Zion; daut saul nijch jescheddat woare; daut blift fa emma.
2 Dee Boaj sent runt omm Jerusalem, un dee Herr Gott es runt omm sien Folkj fonn nu aun un fa emma.
3 Dan dee Beese äa Tsepta saul nijch opp dee Jerajchte äare Städ senne, soo daut dee Jerajchte nijch woare äare Henj opp Gottlooset laje.
4 Doo Goot, O Herr Gott, to dee Goode, un to dän dee Opprejcht sent enn äa Hoat.
5 Un soone dee auntsied dreihe no äare kromme Wäaj, dän woat dee Herr Gott wajch leide met soone dee Beeset aungone. Mucht Fräd opp Iesrael senne.
8 Deit Weisheit nijch roope? Un deit Festentnis nijch räde?
2 See steit bowe opp dee huage Städe, bie de Sied fonn dän Wajch, tweschen dee Stijchs.
3 See schrijcht enn dee Paute; bie dee Enngank to dee Grootstaut; bie dee Enngank to dee Däare.
4 Ekj roop no junt, O Mensche, un miene Stemm no dee Menschesäns.
5 Doot Weisheit festone, jie eefeltje; un hat en festendjet Hoat, jie Noare!
6 Horjcht, dan ekj woa fonn wundaboare Dinje räde; un miene opne Leppe woare rajchte Dinje räde.
7 Dan mien Mul saul Woarheit räde, un miene Leppe hausse Beeset.
8 Aul dee Wead ut mien Mul sent enn Jerajchtijchkjeit; doa es kjeen fedreidet oda fekjeadet doarenn;
9 dee sent aule kloa to dän dee festone; un rajcht to dän dee Wissenschoft finje.
10 Nemm mien Ennleare aun, nijch Selwa; un Wissenschoft leewa aus reinet Golt.
11 Dan Weisheit es bäta aus deare Steena; un aulet Fejneaje kaun nijch fejlikjt woare doamet.
12 Ekj, Weisheit, won met Fenunft, un seakj Wissenschoft ut met Fäasejcht.
13 Däm Herr Gott siene Forjcht es Beeset to hausse; Ekj haus Stolltheit un selfst Leew, un dän Beesa Wajch, un daut fedreidet Mul.
14 Rot un jesunde Weisheit sent Miene; Ekj sie Festentnis; ekj ha Krauft.
15 Derjch Mie doone Kjeenijchs Jerajchtijchkjeit utjäwe.
16 Kjeenijch Säns un Helte doone derjch Mie rejeare, un aul dee Rejchta oppe Ead.
17 Ekj ha dän leef dee Mie leef ha, un dee Mie tiedijch seakje, finje Mie.
18 Rikjdom un Ea sent met Mie; aunhoolent Rikjdom un Jerajchtijchkjeit.
19 Miene Frucht es bäta aus Golt, jo, aus reinet Golt; un mien Toonäme es bäta aus daut bastet Selwa.
20 Ekj wank enn dän Stijch fonn Jerajchtijchkjeit, enne Med fonn dän Jerejcht Stijch;
21 Soo daut Ekj mucht feuasoake dän Rikjdom to oawe moake dee Mie leef ha; un ekj woa äare Schatskomasch oppfelle.
22 Dee Herr Gott haft mie aunjeeajent emm Aunfank fonn siene Wäaj, fer siene Woakje fonn dan.
23 Ekj wort fonn dee Eewijchkjeit oppjesat; fonn dee Aunfank, fer däm daut dee Ead wea.
24 Aus doa kjeen Deepet wea, wort ekj fäa jebrocht; aus doa kjeene Wota Kjwale foll Wota weare.
25 Fer däm daut dee Boaj ennjesunke weare, fer dee kjleene Boaj wort ekj fäa jebrocht.
26 Fer däm daut Hee dee Ead un dee Felda jemoakt haud, oda daut hejchste fonn daut Stoff fonn dee Ead.
27 Aus Hee dee Himmels reed muak, wea ekj doa; aus Hee dee Krauns sate deed opp daut Deepet;
28 aus Hee dee Wolkje bowe muak, aus Hee dee stoakje Sprinkjborms muak enn daut Deepe;
29 aus Hee dee Jrense sate deed fa dän See, soo daut daut Wota sien Aunkommendeare nijch äwaträde kunn aus Hee dee Gruntloag fonn dee Ead Befäl jeef;
30 donn wea ekj bie Siene Sied, soo aus en meista Oabeida; un ekj wea jieda Dach sien Fejneaje, un freid mie jiedast mol fer Am;
31 freid mie enne Welt; un mien Fejneaje wea met dee Mensche Kjinje.
21 Donn jinkj Jesus fonn doa wajch en jinkj no dee Tierus en Siedoon Ommjaeajent.
22 En kjikj - ne kananietesche Fru fonn dee Ommjaeajent kjeem am entjaeajen en schreach: "Herr, du Doft sien Saen! erboarm die aewa mie! miene Dochta es schlem met en beese Jeist besaete."
23 Oba hee jeef aea kjeene auntwuat, nich een Wuat. Siene Jinje kjeeme no am en prachada am en saede: "Schekj aea wajch, dan see schricht onns lud hinjaraun!"
24 Oba hee auntwuad en saed: "Ekj sie no kjeenem jeschekjt buta dee felorne Schop fonn daut Jeschlajcht Iesrael."
25 Oba see kjeem en baed am aun, en saed: "Herr, halp mie!"
26 Oba hee auntwuad en saed: "Daut es nich goot daut Broot fonn dee Kjinje to naeme, en no de Hung schmiete."
27 En see saed: "Jo, Herr; oba sogoa dee Hung aete dee Kjreemels dee fonn aea Meista sien Desch faule."
28 Donn auntwuad Jesus en saed to aea: "O Fru, dien Gloowe es Groot! Lotet soo sene aus du wensche deist!" En aeare Dochta wea jeheelt fonn dee Stunnd aun.
29 Jesus feleet doa en kjeem bie daen galilaeasche See, en hee jinkj opp en Boajch enopp en sad sikj doa dol.
30 Donn kjeem fael Follkj no am, en brochte aeare Lome, Kjraepels, Blinje, Stomme, en fael aundre, en laede am dee fere Feet; en hee heeld an;
31 soo daut daut Follkj sikj fewunndad aus see sage daut dee stomme raede, Kjraepels Jesunt, Lome jinje, en Blinje kunne seene; en see feharlichte Iesrael aea Gott.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer