Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Psalm Dawida.

24 Do PANA należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.

² Na morzach bowiem ugruntował go i utwierdził na rzekach.

³ Któż wstąpi na górę PANA? Kto stanie w jego świętym miejscu?

⁴ Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, który nie skłania swej duszy ku marności i nie przysięga podstępnie.

⁵ On otrzyma błogosławieństwo od PANA i sprawiedliwość od Boga, swego Zbawiciela.

⁶ To jest pokolenie tych, którzy go szukają, którzy szukają twego oblicza, Boże Jakuba. Sela.

⁷ Podnieście, o bramy, wasze głowy; podnieście się, wrota odwieczne, aby wszedł Król chwały.

⁸ Któż jest tym Królem chwały? PAN mocny i potężny, PAN potężny w boju.

⁹ Podnieście, o bramy, wasze głowy; podnieście się, wrota odwieczne, aby wszedł Król chwały.

¹⁰ Któż jest tym Królem chwały? PAN zastępów, on jest Królem chwały. Sela.

³ Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie.

⁴ Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.

⁵ Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli;

⁶ Dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas w umiłowanym;

⁷ W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów, według bogactwa jego łaski;

⁸ Którą nam hojnie okazał we wszelkiej mądrości i roztropności;

⁹ Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli, według swego upodobania, które sam w sobie postanowił;

¹⁰ Aby w zarządzeniu pełni czasów wszystko zebrał w jedno w Chrystusie, i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi.

¹¹ W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli;

¹² Abyśmy istnieli dla uwielbienia jego chwały, my, którzy wcześniej położyliśmy nadzieję w Chrystusie.

¹³ W nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym;

¹⁴ Który jest zadatkiem naszego dziedzictwa, aż nastąpi odkupienie nabytej własności, dla uwielbienia jego chwały.

¹⁴ I usłyszał o nim król Herod (bo jego imię się rozsławiło), i powiedział: Jan Chrzciciel zmartwychwstał, dlatego cuda dokonują się przez niego.

¹⁵ A inni mówili: To Eliasz; jeszcze inni mówili: To prorok albo ktoś jak jeden z proroków.

¹⁶ Gdy Herod o tym usłyszał, powiedział: To Jan, którego ściąłem. On zmartwychwstał.

¹⁷ Sam Herod bowiem kazał schwytać Jana i wtrącić go do więzienia z powodu Herodiady, żony swego brata Filipa, gdyż pojął ją za żonę.

¹⁸ Bo Jan mówił Herodowi: Nie wolno ci mieć żony swego brata.

¹⁹ A Herodiada zawzięła się na niego i chciała go zabić, ale nie mogła.

²⁰ Herod bowiem obawiał się Jana, wiedząc, że był człowiekiem sprawiedliwym i świętym, i miał wzgląd na niego, a słuchając go, wiele czynił; i chętnie go słuchał.

²¹ A gdy nadeszła odpowiednia chwila, Herod, obchodząc dzień swoich urodzin, wyprawił ucztę dla swoich dostojników, dowódców wojskowych i znakomitości z Galilei.

²² Kiedy córka tej Herodiady weszła i tańczyła, spodobała się Herodowi i współbiesiadnikom. Wtedy król powiedział do dziewczyny: Proś mnie, o co chcesz, a dam ci.

²³ I przysiągł jej: O cokolwiek mnie poprosisz, dam ci, aż do połowy mego królestwa.

²⁴ Ona więc wyszła i zapytała swoją matkę: O co mam prosić? A ta odpowiedziała: O głowę Jana Chrzciciela.

²⁵ Natychmiast też weszła z pośpiechem do króla i prosiła: Chcę, żebyś mi zaraz dał na misie głowę Jana Chrzciciela.

²⁶ I zasmucił się król bardzo, jednak ze względu na przysięgę i współbiesiadników nie chciał jej odmówić.

²⁷ Król natychmiast posłał kata i rozkazał przynieść jego głowę. A ten, poszedłszy, ściął go w więzieniu.

²⁸ Potem przyniósł na misie jego głowę i dał ją dziewczynie, a dziewczyna dała ją swojej matce.

²⁹ Gdy usłyszeli o tym jego uczniowie, przyszli, zabrali jego ciało i złożyli w grobie.