Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
ขอบคุณในชัยชนะของกษัตริย์
ถึงหัวหน้าวงดนตรี เพลงสดุดีของดาวิด
1 โอ พระผู้เป็นเจ้า กษัตริย์ยินดีในพละกำลังของพระองค์
ความยินดีของท่านมีมากเพียงไรในชัยชนะที่พระองค์มอบให้
2 สิ่งใดที่ใจท่านปรารถนา พระองค์ก็ให้ท่าน
และไม่ได้ยับยั้งคำร้องขอจากปากของท่าน เซล่าห์
3 เพราะว่าพระองค์ตอบรับท่านด้วยพรอันประเสริฐ
และสวมมงกุฎทองคำบริสุทธิ์ไว้บนศีรษะของท่าน
4 ท่านขอชีวิตจากพระองค์
พระองค์ก็ให้วันอันยืนยาวจนชั่วกัปชั่วกัลป์
5 บารมีของท่านยิ่งใหญ่ ก็ด้วยความช่วยเหลือจากพระองค์
พระองค์อวยพรท่านด้วยสง่าราศีและความยิ่งใหญ่
6 พระองค์ให้พรท่านตลอดกาล
และทำให้ท่านโสมนัสด้วยความยินดีที่พระองค์อยู่ด้วย
7 เพราะว่ากษัตริย์ไว้วางใจในพระผู้เป็นเจ้า
และด้วยความรักอันมั่นคงขององค์ผู้สูงสุด
ท่านจะไม่หวั่นไหว
8 พระองค์จะปราบศัตรูของพระองค์ทุกคนด้วยมือของพระองค์เอง
มือขวาของพระองค์จะยื่นไปถึงพวกที่เกลียดชังพระองค์
9 พระองค์จะทำให้พวกเขาเป็นเหมือนเตาผิงร้อนดั่งไฟ
ในเวลาที่พระองค์ปรากฏ
พระผู้เป็นเจ้าจะกลืนพวกเขาขณะที่พระองค์กริ้ว
และเปลวไฟจะลุกไหม้กำจัดเขาเสียสิ้น
10 พระองค์จะทำลายบรรดาผู้สืบตระกูลของเขาไปเสียจากโลก
และบรรดาลูกหลานไปจากพวกบุตรของมนุษย์
11 หากว่าพวกเขาวางแผนอันชั่วร้ายต่อต้านพระองค์
และเตรียมการก่อความเดือดร้อน พวกเขาก็จะทำไม่สำเร็จ
12 เพราะพระองค์จะทำให้พวกเขาหนีเตลิดเปิดเปิงไป
พระองค์จะน้าวคันธนูตรงไปยังใบหน้าพวกเขา
13 พระผู้เป็นเจ้า ขอให้พระองค์ได้รับการยกย่องในพละกำลังของพระองค์เถิด
พวกเราจะร้องเพลง และสรรเสริญฤทธานุภาพของพระองค์
ดาวิดรบชนะชาวฟีลิสเตีย
17 เมื่อชาวฟีลิสเตียได้ยินว่าดาวิดได้รับการเจิมให้เป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล ชาวฟีลิสเตียทั้งปวงก็ขึ้นไปค้นหาดาวิด แต่ดาวิดทราบเรื่องจึงลงไปยังที่หลบภัย 18 ชาวฟีลิสเตียก็มาขยายแนวออกไปทั่วหุบเขาเรฟาอิม 19 ดาวิดถามพระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าพเจ้าควรจะขึ้นไปสู้รบกับชาวฟีลิสเตียหรือไม่ พระองค์จะมอบพวกเขาไว้ในมือข้าพเจ้าหรือ” พระผู้เป็นเจ้าตอบดาวิดว่า “ขึ้นไปเถิด เพราะเราจะมอบชาวฟีลิสเตียไว้ในมือของเจ้าอย่างแน่นอน” 20 ดาวิดมาถึงบาอัลเป-ราซิม และฆ่าพวกเขาที่นั่น ดาวิดพูดว่า “พระผู้เป็นเจ้าได้บุกเข้าใส่ศัตรูโดยไม่ได้รั้งรอต่อหน้าต่อตาเราดั่งน้ำเชี่ยวกราก” ดังนั้นเขาจึงเรียกชื่อสถานที่นั้นว่า บาอัลเป-ราซิม 21 ชาวฟีลิสเตียต่างทิ้งรูปเคารพไว้ที่นั่น ดาวิดและพรรคพวกของท่านจึงขนเอาไป
22 และชาวฟีลิสเตียยังขึ้นมาอีก และขยายแนวออกไปทั่วหุบเขาเรฟาอิม 23 เมื่อดาวิดถามพระผู้เป็นเจ้า พระองค์ตอบว่า “เจ้าอย่าขึ้นไป แต่จงอ้อมไปทางด้านหลังพวกเขา และโจมตีพวกเขาได้จากด้านที่อยู่ตรงข้ามกับดงต้นน้ำมันหอม 24 เมื่อเจ้าได้ยินเสียงเดินทัพดังกระหึ่มที่ยอดต้นน้ำมันหอม เจ้าก็จงพร้อมที่จะบุกทันที เพราะพระผู้เป็นเจ้าได้ออกไปล่วงหน้าเจ้าแล้ว เพื่อปราบกองทัพของชาวฟีลิสเตีย” 25 ดังนั้นดาวิดจึงกระทำตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า และขับไล่ชาวฟีลิสเตียตั้งแต่เก-บาจนถึงเกเซอร์
เทศกาลอยู่เพิง
7 หลังจากนั้นพระเยซูเดินทางไปตามแคว้นกาลิลี พระองค์ไม่ประสงค์ที่จะไปยังแคว้นยูเดีย เพราะชาวยิวหาโอกาสจะฆ่าพระองค์ 2 ขณะนั้นใกล้จะถึงเทศกาลอยู่เพิงของชาวยิว 3 พวกน้องๆ ของพระเยซูพูดกับพระองค์ว่า “ท่านออกไปจากที่นี่เถิด แล้วไปยังแคว้นยูเดียเพื่อให้บรรดาสาวกของท่านเห็นงานที่ท่านกำลังกระทำอยู่ 4 ด้วยเหตุที่ว่าไม่มีผู้ใดกระทำการในที่ลับ ในเมื่อเขาต้องการให้เป็นที่ประจักษ์อย่างเปิดเผย หากท่านกระทำการเหล่านี้แล้ว ก็จงแสดงตนให้โลกเห็นเถิด” 5 แม้พวกน้องๆ ของพระองค์ก็ไม่เชื่อในพระองค์ 6 พระเยซูกล่าวกับน้องๆ ว่า “ยังไม่ถึงกำหนดเวลาของเรา แต่สำหรับเจ้าแล้วโอกาสใดก็ได้ 7 โลกจะเกลียดชังเจ้าไม่ได้ แต่จะเกลียดเราเพราะเรายืนยันในสิ่งชั่วร้ายที่โลกได้กระทำ 8 พวกเจ้าไปร่วมในงานเทศกาลกันเองเถิด เรายังไม่ไปที่งานเทศกาลนี้ เพราะว่ายังไม่ถึงกำหนดเวลาของเรา” 9 เมื่อกล่าวกับพวกเขาแล้วพระองค์ก็พักอยู่ที่แคว้นกาลิลีนั่นเอง
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation