Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 130 Psalm

En leet fonn nehejcht gone.

¹ Ekj ha die jeroopt fonn daut Deepet, O Herr Gott.

² Herr, hea miene Stemm; un lot diene Uare dee Stemm fonn mien Bäde heare.

³ Wan Du Gottlooset behoole deist, O Herr, wäa saul dan bestone bliewe?

⁴ Oba doa es Fejäwnes bie die, soo daut die mucht jeferjcht woare.

⁵ Ekj wacht fa däm Herr Gott, miene Seel luat, un ekj hop fa sien Wuat.

⁶ Miene Seel luat fa däm Herr meeha aus soone dee fa dän Morje luare; wachte fa dän Morje.

⁷ Lot Iesrael enn däm Herr Gott hope; dan doa es Erboarme bie däm Herr Gott; un bie Am es buatmote Radunk;

⁸ un hee saul Iesrael rade fonn aule äare Sind.

² Moakt Rum fa onns, wie ha kjeenem Onnrajcht jedone, wie ha kjeenem feletst, wie ha kjeenem beschumelt.

³ Ekj saj daut nich junt to fedaume; ekj ha ferhaea jesajcht daut jie enn onnse Hoate sent, met junt to stoawe, uk met junt to laewe.

⁴ Ekj raed seeha brow to junt, ekj ha fael aewa junt to puche; ekj sie met Troost jefelt, ekj sie aewafelt met Freid enn aul onns Liede.

⁵ Aus wie no Matsedoonien kjeeme, haud wie kjeene Ruh em Kjarpa, oba haude aun aule siede Trubbel; runt omm onns wea Striet, ennalich wea Angst.

⁶ Oba Gott, dee de deemietje treeste deit, deed onns treeste enn daem daut Tietus kjeem.

⁷ En nich bloos doaderch daut hee bie onns wea, oba uk derch daen Troost met daen jie am jetreest haude. Hee fetald onns fonn jun deepet Felange, jun Trua, en woo jie soo bejeistat weare fa mie, en daut jeef mie noch meeha Freid.

⁸ Dan wan ekj junt derch mien Breef ha truarich jemoakt, es mie daut doch nich leet; dan wan mie daut feleicht en Stoot wea leet jewast, see ekj nu daut wan dee junt haud truarich jemoakt, wea daut mau fa en kortet Stoot.

⁹ Nu frei ekj mie, nich daut ekj junt haud truarich jemoakt, oba daut junt dee Trua no de Buesse dreef, dan jie weare Truarich no Gott sien Wele, soo daut jie derch onns kjeen Schode haude.

¹⁰ Dan Trua no Gott sien Senn wirkjt ne Buesse to Seelichkjeit, daut eenem niemols Schod es; oba daut Trua daut dee Welt jeft wirkjt daen Doot.

¹¹ Dan kjikjt emol! jie weare Truarich no Gott sien Senn, waut fonn Earnst daut brocht! sogoa ne Feteidjunk; sogoa en Oaja; sogoa Forcht; sogoa en deepet Felange; sogoa en Iewa, sogoa Rach. Enn aulem ha jie junt bewaese gauns Rein to senne enn dee Sach.

¹² Wan ekj junt dan jeschraewe ha, deed ekj daut nich waeajen daem dee daut Onnrajcht jedone haud, oda waeajen daem dee unja daut Onnrajcht jelaede haud, oba daut jun Earnst omm onnset haulwe mucht fer Gott jeoppenboat woare.

¹³ Doawaeajen haud wie Troost. Oba meeha aus bloos onns Troost, wie freide onns seeha aewa Tietus siene Freid, wiel sien Jeist wea derch junt aula oppjefrescht.

¹⁴ Dan wan ekj to am jepucht ha fonn junt, schaem ekj mie nich doa aewa; oba soo aus wie enn aules to junt de Woarheit jeraet ha, jrod soo es uk onns puche fer Tietus aewa junt, to Woarheit jeworde.

¹⁵ En siene Leew fom Hoat fa junt es femeat enn daem daut hee aun jun Jehuarsaum denkjt, aus jie am met Forcht en Tsetre aun neeme.

¹⁶ Ekj frei mie daut ekj enn aulem aewa junt kaun jetroost senne.