Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
9 खूप लोक सापळ्यात अडकले
आणि दुखी झाले कारण त्यांच्या पुढे असंख्य संकटे होती.
संकटांच्या ओझ्याखाली ते लोक चेंगरले गेले आहेत.
परमेश्वरा, त्यांना आश्रय देणारी एक चांगली जागा तू बन.
10 ज्या लोकांना तुझे नाव माहीत आहे
ते तुझ्यावर विश्वास ठेवतात.
परमेश्वरा, जर लोक तुझ्याकडे आले,
तर त्यांना मदत केल्याशिवाय परत पाठवू नकोस.
11 सीयोनमध्ये राहाणाऱ्या लोकांनो, तुम्ही परमेश्वराची स्तुती करा.
परमेश्वराने ज्या महान गोष्टी केल्या त्याबद्दल इतर देशांना सांगा.
12 जे परमेश्वराकडे मदतीसाठी गेले [a]
त्यांची आठवण त्याने ठेवली
त्या गरीब लोकांनी मदतीची याचना केली
आणि परमेश्वर त्यांना विसरला नाही.
13 मी देवापाशी ही प्रार्थना केली “परमेश्वरा माझ्यावर दया कर,
बघ माझे शत्रू मला त्रास देत आहेत.
माझे ‘मृत्यूच्या दारा’ पासून रक्षण कर.
14 नंतर यरुशलेमच्या द्वारात परमेश्वरा, मी तुझी स्तुती गाईन.
तू माझे रक्षण केलेस म्हणून मी खूप आनंदात असेन.”
15 ती इतर राष्ट्रे दुसऱ्या लोकांना सापळ्यात पकडण्यासाठी खड्डे खणतात.
परंतु ते स्वतच त्या खड्यांत पडले.
दुसऱ्यांना पकडण्यासाठी त्यांनी जाळे लावले.
परंतु ते स्वतच त्या जाळ्यात अडकले.
16 परमेश्वराने त्या वाईट लोकांना पकडले.
परमेश्वर वाईट कृत्ये करणाऱ्यांना शिक्षा करतो हे ते शिकले हिग्गायोन. [b]
17 जे लोक देवाला विसरतात ते वाईट असतात.
ते लोक मृत्युलोकात जातील.
18 कधी कधी देव संकटात असलेल्यांना विसरतो असे वाटते.
त्या गरीबांना काही आशा नाही असेही वाटते.
परंतु देवत्यांना कायमचा कधीच विसरत नाही.
19 परमेश्वरा, ऊठ आणि राष्ट्रांचा न्याय कर.
आपण सामर्थ्यवान आहोत असा विचार लोकांना करु देऊ नकोस.
20 लोकांना धडा शिकव.
आपण केवळ माणसे आहोत हे त्यांना कळू दे.
शौलाला दावीदची धास्ती
55 शौलाने दावीदाला गल्याथाशी लढायला जाताना पाहिले आणि आबनेर या आपल्या सेनापतीला विचारले, “हा तरुण कोणाचा मुलगा?”
आबनेर म्हणाला, “मला काहीच कल्यना नाही, धनी.”
56 शौल राजा म्हणाला, “याच्या वडीलांचा ठावाठिकाणा शोधून काढा.”
57 गल्याथाला ठार करुन परत आल्यावर दावीदाला आबनेर ने शौलकडे नेले. गल्याथाचे मुंडके अजूनही दावीदाच्या हातातच होते.
58 शौलने त्याला विचारले, “तरुण मुला तुझे वडील कोण आहेत?”
दाविद म्हणाला, “बेथलहेम येथील आपला दास इशाय यांचा मी मुलगा.”
दावीद आणि योनाथान यांची घनिष्ठ मैत्री
18 शौलाशी चाललेले दावीदाचे बोलणे झाल्यावर योनाथान मनाने दावीदाच्या निकट आला. दावीदावर तो स्वतःइतकेच प्रेम करु लागला. 2 त्या दिवसापासून शौलाने दावीदला आपल्याजवळच ठेवून घेतले. त्याला तो आपल्या वडीलांकडे परत जाऊ देईना. 3 योनाथानचे दावीदावर अपार प्रेम होते. त्याने दावीदाशी एक करार केला. 4 योनाथानने आपल्या अंगावरचा अंगरखा काढून दावीदला दिला. आपला गणवेष इतकेच नव्हे तर धनुष्य, तलवार कमरबंद हे ही दिले.
दावीदचे यश शौल पाहतो
5 शौलने मग दावीदला अनेक लढायांवर पाठवले. सगळीकडे त्याने विजय मिळवला. तेव्हा शौलाने दावीदला सेनापतिपद दिले. याने शौलच्या अधिकाऱ्यांसह सर्वजण खूश झाले.
पौल यरुशलेमला जातो
21 त्यांचा निरोप घेतल्यानंतर आम्ही समुद्रमार्गे निघालो. आणि सरळ प्रवास करीत कोस येथे आलो. दुसऱ्या दिवशी आम्ही रुदास गेलो. तेथून आम्ही पातरा येथे गेलो. 2 तेथे फेनीकेला जाणारे जहाज आम्हांला आढळले. तेव्हा आम्ही जहाजात बसून पुढे निघालो.
3 तेव्हा कुप्र आमच्या नजरेत आले. परंतु ते डाव्या अंगाला टाकून आम्ही थेट सूरीया देशाला रवाना झालो व सोर येथे उतरलो. कारण तेथे जहाजातील माल उतरावययाचा होता. 4 तेथे येशूचे काही शिष्य आम्हाला आढळले, आणि आम्ही त्यांच्याबरोबर सात दिवस राहिलो. पवित्र आत्म्याच्या सूचनेवरुन त्यांनी पौलाला असे सांगितले की, त्याने यरुशलेमला जाऊ नये. 5 आमच्या भेटीचे दिवस संपत आल्यावर आम्ही तेथून निघून आमचा पुढील प्रवास परत सुरु केला. त्यावेळी तेथील बंधुजन आपल्या पत्नी, मुलांच्याबरोबर आमच्यासह शहरबाहेर आले व तेथील समुद्रकिनाऱ्यावर आम्ही गुडघे टेकले व प्रार्थना केली. 6 मग एकमेकांचा निरोप घेऊन आम्ही जहाजात बसलो व ते लोक आपापल्या घरी गेले.
7 सोर पासून आम्ही आमचा प्रवास सुरु केला व पोलेमा येथे उतरलो. आणि तेथील बंधुवर्गास भेटलो, त्यांच्याबरोबर एक दिवस राहिलो. 8 आणि दुसऱ्या दिवशी निघून आम्ही कैसरीयास आलो व सुवार्तिक फिलिप्प याच्या घरी जाऊन राहिलो. तो निवडलेल्या सात सेवकांपैकी [a] एक होता. 9 त्याला चार मुली होत्या. त्यांची लग्रे झालेली नव्हती. या मुलींना देवाच्या गोष्टी (भविष्याविषयीचे) सांगण्याचे दान होते.
10 त्या बंधूच्या बरोबर बरेच दिवस राहिल्यावर अगब नावाचा संदेष्टा यहूदीयाहून तेथे आला. 11 त्याने आमची भेट घेऊन पौलाच्या कमरेचा पट्टा मागून घेतला. त्याने स्वतःचे हात व पाय बांधले आणि तो म्हणाला, “पवित्र आत्मा असे महणतो; हा पट्टा ज्या मनुष्याच्या कमरेचा आहे, त्याला यरुशलेमा येथील यहूदी लोक असेच बांधतील व यहूदीतरांच्या हाती देतील.”
12 आम्ही व तेथील सर्वांनी ते शब्द ऐकले. तेव्हा आम्ही व इतर लोकांनी पौलाला कळकळीची विनंति केली की, त्याने यरुशलेमला जाऊ नये. 13 पण पौल म्हणाला, “तुम्ही हे काय करीत आहा, असे रडून तुम्ही मला हळवे बनवीत आहात काय? मी फक्त बांधून घेण्यासाठी नव्हे तर प्रभु येशूच्या नावासाठी यरुशलेममध्ये मरायलादेखील तयार आहे.”
14 यरुशलेमापासून दूर राहण्यासाठी आम्ही त्याचे मन वळवू शकलो नाही, म्हणून आम्ही त्याला विनंति करायची सोडली आणि म्हटले, “प्रभूच्या इच्छेप्रमाणे होवो.”
15 त्यानंतर आम्ही तयार झालो आणि यरुशलेमला निघालो. 16 कैसरीया येथील येशूचे काही शिष्य आमच्याबरोबर आले आणि आम्हांला म्लासोनकडे घेऊन गेले. कारण त्याच्याकडेच आम्ही राहणार होतो. तो (म्नासोन) कुप्रचा होता. तो सुरुवातीच्या काळात प्रथम शिष्य झालेल्यांपैकी एक होता.
2006 by World Bible Translation Center