Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁹ I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.

¹⁰ I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.

¹¹ Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.

¹² Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.

¹³ Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;

¹⁴ Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.

¹⁵ Poganie wpadli w dół, który wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.

¹⁶ PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. Higgajon. Sela.

¹⁷ Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga.

¹⁸ Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.

¹⁹ Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.

²⁰ PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. Sela.

20 A gdy ustały rozruchy, Paweł przywołał uczniów, pożegnał się z nimi i wyruszył do Macedonii.

² Przeszedł tamte okolice, udzielając wielu napomnień. Potem przybył do Grecji.

³ Kiedy po trzymiesięcznym pobycie zamierzał odpłynąć do Syrii, Żydzi urządzili na niego zasadzkę, więc postanowił powrócić przez Macedonię.

⁴ Razem z nim do Azji wyruszyli Sopater z Berei, z Tesaloniczan Arystarch i Sekundus, i Gajus z Derbe, i Tymoteusz, a z Azji Tychikus i Trofim.

⁵ Ci poszli pierwsi i czekali na nas w Troadzie.

⁶ My zaś po święcie Przaśników odpłynęliśmy z Filippi i po pięciu dniach przybyliśmy do nich do Troady, gdzie spędziliśmy siedem dni.

⁷ A pierwszego dnia po szabacie, gdy uczniowie zebrali się na łamanie chleba, Paweł, który miał nazajutrz odjechać, przemawiał do nich i przeciągnął mowę aż do północy.

⁸ A w sali na piętrze, w której byli zebrani, paliło się wiele lamp.

⁹ Pewien młodzieniec, imieniem Eutych, siedział w oknie pogrążony w głębokim śnie. Kiedy Paweł długo przemawiał, zmorzony snem spadł z trzeciego piętra na dół. Gdy go podniesiono, był martwy.

¹⁰ Paweł zszedł na dół, przypadł do niego, objął go i powiedział: Nie bójcie się, bo jest w nim życie.

¹¹ Wrócił na górę, łamał chleb i jadł, a głosił im długo, aż do świtu. Potem ruszył w drogę.

¹² I przyprowadzili młodzieńca żywego, i byli wielce pocieszeni.

¹³ My zaś, wsiadłszy wcześniej na statek, popłynęliśmy do Assos, skąd mieliśmy zabrać Pawła. Tak bowiem postanowił, sam chcąc iść pieszo.

¹⁴ Kiedy spotkał się z nami w Assos, zabraliśmy go i przybyliśmy do Mityleny.

¹⁵ Odpłynąwszy stamtąd, nazajutrz znaleźliśmy się naprzeciw Chios, a następnego dnia przypłynęliśmy do Samos. Przenocowaliśmy w Trogillium, a dzień później dotarliśmy do Miletu;

¹⁶ Gdyż Paweł postanowił ominąć Efez, żeby nie spędzić czasu w Azji. Spieszył się bowiem, aby, jeśli to możliwe, być na dzień Pięćdziesiątnicy w Jerozolimie.