Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 108 Psalm
En Leet oda Psalm fonn Doft
1 O Gott, mien Hoat es bestendich; ekj woa sinje, jo ekj woa Leeda sinje soogoa met miene Harlichkjeit.
2 Wakj opp, O Hoap un Jittoa, ekj woa tiedijch oppwakje;
3 Ekj woa die danke, O Herr Gott, mank dee Felkja; ekj woa to die sinje mank dee Nazione.
4 Dan dien Erboarme es Groot äwa dee Himmels; un diene Woarheit reakjt bott dee Wolkje.
5 Sie oppjehowe, O Gott, bott äwa dee Himmels; un diene Harlichkjeit hecha aus dee gaunse Ead;
6 soo daut die Leefsta mucht jerat woare; rad derjch diene rajchte Haunt un doo mie auntwuate.
7 Gott haft enn siene Heilijchkjeit jerät; ekj woa mie freihe; ekj woa Sichem ut deele; un ekj woa dän Sukkot Tol ut mäte.
8 Gilead es mient un Manasse es mient; un Efraim es daut Loaga fa mien Kopp; Juda es mien Jesats Jäwa;
9 Moab es miene Wauschkomm; ekj woa miene Schoo äwa Edom schmiete; Ekj woa äwa Filista juble.
10 Wäa woat mie enn dee beloagade Staut enenn leide? Wäa woat mie äwa Edom leide?
11 O Gott, hast du onns nich wajch jeschmäte? Un, O Gott, woascht du nich met onns gone met onnse Armeehe?
12 Jeff ons Help enn onns Älend, dan Mensche Help es nuscht.
13 Enn Gott woa wie majchtja Dinje doone, dan Hee woat onnse Fiend dol traumple.
14 En hee dreef en beese Jeist erut, en dee wea Stomm, en aus dee beese Jeist bute wea, kunn dee Stomme raede, en daut Follkj wunndad sikj.
15 Oba eenje saede: "Hee drift beese Jeista rut derch Belsebub daen bowaschta beese Jeist."
16 En aundre fesochte am en fruage am no en Teakjen fom Himel.
17 Oba hee wist aeare Jedanke en saed to an: "En jieda Rikjdom daut ennalich jespoolt es, felt utaneen.
18 En wan Soton met sikj selfst jespoolt es, woo saul sien Rikj bestone? wiel jie saje daut ekj derch Belsebub dee beese Jeista rut driew.
19 Oba wan ekj derch Belsebub beese Jeista rut driew, derch waem doone june Kjinje dee rut driewe? Doaromm woare dee june Rechta senne.
20 Oba wan ekj derch Gott sien Finja dee beese Jeista rut driew, dan es Gott sien Rikj no ju jekome.
21 Wan en stoakje Maun met goode Wajchta sien Paulaust bewoat, dan es sien Hab en Goot en Fraed,
22 oba wan eena kjemt dee stoakja es aus hee, en nemt siene Jewaeare wajch opp dee hee sikj feleet, nemt hee am unjadon, en jeft aundre siene Jewaeare.
23 Waea nich met mie es, es jaeajen mie; en waea nich met mie toop saumelt, festreit.
24 Wan dee onnreine Jeist ut en Mensch rut jeit, waundat hee derch dreaje Staede en seakjt Ruh; oba wan hee daut nich finjt, sajcht hee: 'Ekj woa trig gone no mien Hus wua ekj rut jinkj.'
25 En hee kjemt en finjt daut utjefaeajt en reed jemoakt.
26 Dan jeit hee en nemt saewen aundre Jeista dee oaja sent aus hee, en dee kome en wone doa; dan es daut latste enn daem Maun noch oaja aus daut easchte."
27 Aus hee daut saed, saed ne Fru utem Follkj to am: "Jesaeajent es daut Muttalief daut die jebuare haft, en dee Brosste dee du jesoage hast."
28 Hee saed oba: "Na, leewa jesaeajent sent dee, dee Gott sien Wuat heare en hoole."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer