Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 139 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, een Psalm fonn Doft.
1 O Herr Gott, Du hast mie unjasocht un mie jekjant.
2 Du weetst mien Dolsette, un mien oppstone; Du festeist miene Jedanke fonn wiet auf.
3 Du deist mien Stijch derjch säwe, un mien dol laje, un best bekaunt met aul miene Wäaj.
4 Dan doa es nijch en Wuat opp miene Tunj, O Herr Gott, du weetst daut aules.
5 Du hast mie enn jeschlote hinje un uk fäare, un diene Haunt es opp mie jelajcht.
6 Soone Wissenschoft es to wundaboa fa mie, daut es soo huach, ekj kaun daut nijch erlange.
13 Dan Du hast mien Ennaschtet bejräpe; du deetst mie enn miene Mutta äa Muttalief toop wäwe.
14 Ekj woa die danke, dan ekj sie wundaboa met furchtboare Dinje; Diene Woakje sent wundaboa, un miene Seel weet daut seeha goot.
15 Miene Knoakes weare nijch fonn die festoakje aus ekj emm Jeheeme jemoakt wort, aus mie jewäft wort enn daut deepet fonne Ead.
16 Diene Uage sage mien Emfange; un aul miene Jlieda weare enn dien Buak dol jeschräwe aus dee jeformt weare, un doa noch kjeene mank an wea.
17 Un woo kjestlijch sent diene Jedanke to mie, O Gott! Woo groot es dee Somm doafonn!
18 Wan ekj dee talle sull, sent dee meeha aus daut Saunt; wan ekj oppwakj sie ekj noch bie die.
5 Dan wie praedje nich onns selfst, oba Jesus Christus aus Herr, en daut wie june siene Sklowe sent omm Jesus sien haulwe.
6 Dan Gott, dee daut Licht ut Diestaness foddad, haft dee Erkjantnes fonn Gott siene Harlichkjeit enn onnse Hoate enenn jeschient enn Christus.
7 En wie ha dis Schats en irdische Jefaesa, daut dee butajeweenlije Krauft fonn Gott mucht senne, en nich fonn onns selfst.
8 Enn aule Waeaj sent wie bedrenjt, oba nich beschrenkjt; enn Schwearichkjeite, oba jaewe nich opp;
9 woare fefoljcht, oba nich felote; dol jeschmaete, oba sent nich fenicht;
10 droage emma enn onns Kjarpa daem Herr Jesus sien stoawe, soo daut Jesus sien Laewe mucht enn onns Kjarpa jeoppenboat woare.
11 Dan wie, dee wie laewe, sent emma daem Doot aewajaeft omm Jesus sien haulwe, soo daut Jesus sien Laewe kaun enn onns stoawlija Lief jeoppenboat woare.
12 Aulsoo deit dee Doot enn onns wirkje, oba Laewe enn junt.
23 Nu pasead daut aun en Saubat daut hee derch en Kornflekj jinkj, en siene Jinja funge aun dee Oare to plekje.
24 En dee Farisaea saede to am: "Kjikj! wuaromm doone diene Jinja aum Saubat waut nich erlaubt es?"
25 Hee saed to an: "Ha jie niemols jelaest waut Doft deed aus hee Mangel haud, en am hungad?
26 woo hee enn daut Gotteshus ennen jinkj aus Abiatar Huagapriesta wea, en see daut Broot aute daut Gott jeweit wea, daut nich erlaubt wea fa irjent waem to aete buta dee Priesta, en jeef daen uk dee met am weare? "
27 En hee saed to an: "Dee Saubat es omm dee Mensche aea haulwe, en nich Mensche omm daen Saubat haulwe;
28 aulsoo es dee Menschesaen uk Herr aewa daen Saubat."
3 Hee jinkj wada enn ne Sienagoog enenn. Doa wea en Maun met ne fedreajde Haunt;
2 en see be-oobachte am, en puasste opp tom seene auf hee uk aum Saubat heele wudd, daut see am beschuljde kunne.
3 En hee saed to daem Maun met dee fedreajde Haunt: "Sto opp, en komm hia enne Med."
4 En hee saed to an: "Esset erlaubt aum Saubat Goodet to doone, oda Schlajchtet? Laewe rade, oda doot moake?" oba see weare gauns stel.
5 Hee kjikjt runt omm enn Oaja, en wea seeha truarich doaewa daut see soone hoade Hoate haude, en saed to daem Maun: "Strakj diene Haunt ut!" Hee strakjt daen ut, en siene Haunt wea gauns jesunnt.
6 Platslich jinje dee Farisaea rut en hilde Rot jaeajen am met daen Heroodes siene Deena, woo see am kunne ommbrinje
Copyright © 2001 by Elmer Reimer