Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 139 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, een Psalm fonn Doft.
1 O Herr Gott, Du hast mie unjasocht un mie jekjant.
2 Du weetst mien Dolsette, un mien oppstone; Du festeist miene Jedanke fonn wiet auf.
3 Du deist mien Stijch derjch säwe, un mien dol laje, un best bekaunt met aul miene Wäaj.
4 Dan doa es nijch en Wuat opp miene Tunj, O Herr Gott, du weetst daut aules.
5 Du hast mie enn jeschlote hinje un uk fäare, un diene Haunt es opp mie jelajcht.
6 Soone Wissenschoft es to wundaboa fa mie, daut es soo huach, ekj kaun daut nijch erlange.
13 Dan Du hast mien Ennaschtet bejräpe; du deetst mie enn miene Mutta äa Muttalief toop wäwe.
14 Ekj woa die danke, dan ekj sie wundaboa met furchtboare Dinje; Diene Woakje sent wundaboa, un miene Seel weet daut seeha goot.
15 Miene Knoakes weare nijch fonn die festoakje aus ekj emm Jeheeme jemoakt wort, aus mie jewäft wort enn daut deepet fonne Ead.
16 Diene Uage sage mien Emfange; un aul miene Jlieda weare enn dien Buak dol jeschräwe aus dee jeformt weare, un doa noch kjeene mank an wea.
17 Un woo kjestlijch sent diene Jedanke to mie, O Gott! Woo groot es dee Somm doafonn!
18 Wan ekj dee talle sull, sent dee meeha aus daut Saunt; wan ekj oppwakj sie ekj noch bie die.
19 Haft Mooses ju nich daut Jesats jejaeft? Doch kjeene fonn ju helt daut Jesats. Wuaromm feseakj jie mie doot to moake?"
20 Daut Follkj auntwuad en saed: "Du hast en beesa Jeist; waea feseakjt die doot to moake?"
21 Jesus auntwuad en saed to an: "Ekj ha een Woakj jedone, en jie wuundre ju aule.
22 Mooses jef ju de Beschiedunk, [nich dautet fonn Mooses wea, oba fonn de Fodasch] en jie beschniede en Mensch aum Saubat.
23 Wann en Maun aum Saubat de Beschiedunk kjrijcht daut daut Jesats nich sull jebroake woare; sent jie doll met mie daut ekj en Mensch ha gauns jesunt jemoakt aum Saubat?
24 Recht nich no Uagescheen, oba lot jun Uadeel en Jerajchtet senne."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer