Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 139 Psalm

To dän Haupt Musikaunt, een Psalm fonn Doft.

¹ O Herr Gott, Du hast mie unjasocht un mie jekjant.

² Du weetst mien Dolsette, un mien oppstone; Du festeist miene Jedanke fonn wiet auf.

³ Du deist mien Stijch derjch säwe, un mien dol laje, un best bekaunt met aul miene Wäaj.

⁴ Dan doa es nijch en Wuat opp miene Tunj, O Herr Gott, du weetst daut aules.

⁵ Du hast mie enn jeschlote hinje un uk fäare, un diene Haunt es opp mie jelajcht.

⁶ Soone Wissenschoft es to wundaboa fa mie, daut es soo huach, ekj kaun daut nijch erlange.

¹³ Dan Du hast mien Ennaschtet bejräpe; du deetst mie enn miene Mutta äa Muttalief toop wäwe.

¹⁴ Ekj woa die danke, dan ekj sie wundaboa met furchtboare Dinje; Diene Woakje sent wundaboa, un miene Seel weet daut seeha goot.

¹⁵ Miene Knoakes weare nijch fonn die festoakje aus ekj emm Jeheeme jemoakt wort, aus mie jewäft wort enn daut deepet fonne Ead.

¹⁶ Diene Uage sage mien Emfange; un aul miene Jlieda weare enn dien Buak dol jeschräwe aus dee jeformt weare, un doa noch kjeene mank an wea.

¹⁷ Un woo kjestlijch sent diene Jedanke to mie, O Gott! Woo groot es dee Somm doafonn!

¹⁸ Wan ekj dee talle sull, sent dee meeha aus daut Saunt; wan ekj oppwakj sie ekj noch bie die.

25 Aus Festus enn dee Proowins enenn jekome wea, reisd hee omm dree Doag fonn Sisaraea no Jerusalem,

² En dee Huagapriesta en Faeanaemste fonn dee Jude laede aeare Kloag jaeajen Paul fer am, en prachada am,

³ en fruage no en Jefaule jaeajen am, daut hee mucht Paul no Jerusalem foddre. En see muake en Plon am doot to moake delengd daem Wajch.

⁴ Doaromm auntwuad Festus an daut Paul sull enn Sisaraea jehoole woare, en daut hee selfst em Korte doa uk wudd han reise;

⁵ en saed: "Oba lot aunjeseene Mana fonn junt met mie met reise, en dan, wan doa irjent waut met daem Maun onnrajcht es, kjeene see am doa fekloage."

⁶ En aus hee nich meeha aus acht oda tean Doag mank an jeblaewe wea, reised hee no Sisaraea, en de naeakjste Morje sad hee sikj opp sien Rechtastool, en befool daut Paul sull enenn jebrocht woare.

⁷ Aus hee enenn jekome wea, stunde dee Jude dee fonn Jerusalem jekome weare romm am, en laede fael en schwoare Kloag jaeajen am, dee see oba nich bewiese kunne.

⁸ Paul feteidijd sijk en saed: "Ekj ha mie enn nuscht fesindicht jaeajen dee Jude aea Jesats, uk nich jaeajen daen Tempel, uk nich jaeajen daem Kjeisa."

⁹ Oba Festus, dee jearen wull dee Jude en Jefaule bewiese, saed to Paul: "West du no Jerusdalem gone, en doa omm dise Sache fer mie jerecht woare?"

¹⁰ Oba Paul saed: "Ekj sto fer daem Kjeisa sien Rechtastool, wua ekj sull jerecht woare. Jaeajen dee Jude ha ekj nuscht Onnrajcht jedone, soo aus du seeha goot weetst.

¹¹ Wan ekj onnrajcht doo, oda irjent waut jedone ha daen Doot schuldich to senne, ekj waea mie nich to stoawe; oba wan doa nuscht es fonn daut wuaenn see mie bekloage, kaun kjeena mie an aewajaewe. Ekj beroop mie opp daen Kjeisa."

¹² Aus Festus donn met daen Huagarot jeraet haud, saed hee: "Du hast die opp daen Kjeisa beroopt - nom Kjeisa saust du gone."