Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Filip i dostojnik

²⁶ Tymczasem anioł Pana przemówił do Filipa tymi słowami: Wstań i idź na południe, na drogę, która biegnie z Jerozolimy do Gazy. Jest to droga pustynna. ²⁷ Filip zatem wstał i poszedł. A właśnie tą drogą podróżował pewien człowiek. Był to Etiopczyk, eunuch, dostojnik etiopskiej królowej, kandake. Zarządzał całym jej skarbem. Przybył do Jerozolimy, aby pokłonić się Bogu, ²⁸ i jechał z powrotem. Siedział w swoim rydwanie i czytał proroka Izajasza.

²⁹ Duch powiedział Filipowi: Idź, przyłącz się do tego rydwanu.

³⁰ Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza. Czy rozumiesz to, co czytasz? — zapytał.

³¹ Jak mogę rozumieć, skoro nie ma mi kto wyjaśnić? — odpowiedział tamten. I poprosił Filipa, aby wszedł i usiadł przy nim.

³² A czytał akurat ten fragment Pisma:

³⁴ Przy tych słowach eunuch odezwał się do Filipa: Powiedz, proszę, o kim prorok to mówi? O sobie samym, czy też o kimś innym? ³⁵ Filip otworzył usta i rozpoczynając od tego fragmentu Pisma głosił mu dobrą nowinę o Jezusie.

³⁶ Gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę i eunuch zapytał: Oto woda. Co stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony? ³⁷ Filip odpowiedział: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on na to: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Boga.^{[a] 38} Rozkazał więc zatrzymać wóz. Obaj, Filip i eunuch, zeszli do wody, i ochrzcił go.

³⁹ Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch go już więcej nie zobaczył, lecz z radością podążał dalszą drogą. ⁴⁰ Filip natomiast znalazł się w Azocie i obchodząc wszystkie miasta, głosił dobrą nowinę, aż doszedł do Cezarei.

Wezwanie do wzajemnej miłości

⁷ Drodzy, kochajmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga. Każdy, kto kocha, narodził się z Boga i zna Go. ⁸ Kto nie kocha, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością.

⁹ W tym uwidoczniła się miłość Boga do nas, że Bóg posłał na świat swojego Jedynego^[a] Syna, abyśmy przez Niego mogli zyskać życie. ¹⁰ W tym wyraziła się miłość, że nie my pokochaliśmy Boga, ale że On nas pokochał i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.

¹¹ Drodzy, skoro Bóg nas tak ukochał, to i my powinniśmy kochać się wzajemnie. ¹² Boga nikt nigdy nie widział. Jeśli jednak kochamy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i Jego miłość osiągnęła w nas doskonałość.

¹³ Po tym poznajemy, że trwamy w Nim, a On w nas, że udzielił nam ze swojego Ducha. ¹⁴ My natomiast zobaczyliśmy i teraz o tym świadczymy, że Ojciec posłał Syna jako Zbawcę świata. ¹⁵ Ktokolwiek przyzna, że Jezus jest Synem Boga, w tym trwa Bóg, a on w Bogu. ¹⁶ I my poznaliśmy tę miłość, którą darzy nas Bóg, i zaufaliśmy jej.

Bóg jest miłością. Kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg w nim. ¹⁷ W tym właśnie miłość osiągnęła względem nas doskonałość. Dzięki temu możemy ufnie i z odwagą wystąpić w dniu sądu, żyjemy bowiem w tym świecie jako Jemu podobni.

¹⁸ W miłości nie ma lęku. Doskonała miłość go usuwa. Lęk bowiem łączy się z karą. Ten więc, kto się boi, wciąż nie jest doskonały w miłości. ¹⁹ Nasza miłość bierze się stąd, że On pierwszy nas nią obdarzył.

²⁰ Kto twierdzi, że kocha Boga, a jednocześnie nienawidzi swego brata — kłamie. Bo kto nie kocha brata, którego widzi, nie może kochać Boga, którego nigdy nie zobaczył. ²¹ Mamy też od Niego przykazanie, aby ten, kto kocha Boga, kochał też swojego brata.

Jezus prawdziwą winoroślą

15 Ja jestem prawdziwą winoroślą, a mój Ojciec jest ogrodnikiem. ² Usuwa On ze Mnie każdy pęd, który nie przynosi owocu, a każdy, który owoc przynosi, oczyszcza, aby owocował obficiej. ³ Wy już jesteście czyści ze względu na Słowo, które wam przekazałem. ⁴ Przede wszystkim trwajcie we Mnie, a Ja w was. Podobnie jak pęd nie może przynosić owocu sam z siebie, jeśli nie wyrasta z winorośli, tak i wy, jeśli nie będziecie trwali we Mnie.

⁵ Ja jestem winoroślą — wy pędami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu, bo beze Mnie nie jesteście w stanie nic uczynić. ⁶ Ten, kto nie trwa we Mnie, zostaje wyrzucony jak pęd i usycha. Takie zbiera się, wrzuca do ognia — i płoną. ⁷ Jeśli pozostaniecie we Mnie i moje słowa pozostaną w was, proście o cokolwiek chcecie, a stanie się wam. ⁸ Mój Ojciec zostanie uwielbiony przez to, że przyniesiecie obfity owoc i okażecie się moimi uczniami.