Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

²³ मला माझ्या शक्तीने दगा दिला.
    माझे आयुष्य कमी झाले.
²⁴ म्हणून मी म्हणालो, “मला तरुणपणी मरु देऊ नकोस.
    देवा, तू कायमचाच जगणार आहेस!
²⁵ तू खूप पूर्वी जग निर्माण केलेस.
    तू तुझ्या हातांनी आकाश निर्माण केलेस.
²⁶ जग आणि आकाश संपेल पण तू मात्र सदैव असशील.
    ते कापडाप्रमाणे जीर्ण होतील आणि
    कपड्यांसारखे तू त्यांना बदलशील ते सगळे बदलले जातील.
²⁷ पण देवा, तू मात्र कधीच बदलला जाणार नाहीस.
    तू सर्वकाळ राहाशील.
²⁸ आज आम्ही तुझे सेवक आहोत.
    आमची मुले इथे राहातील
    आणि त्यांचे वंशजसुध्दा तुझी उपासना करायला इथे असतील.”

² “जर माझ्या दु:खाचे वजन करता आले आणि माझ्या कष्टांना वजनाच्या काट्यात तोलता आले
    तर तुम्ही माझ्या दु:खाची कल्पना करु शकाल.
³ माझे दु:ख समुद्रातल्या वाळूपेक्षा जड आहे.
    म्हणूनच मी मूर्खासारखी बडबड करतो असे वाटते.
⁴ त्या सर्वशक्तीमान देवाचे बाण माझ्यात आहेत.
    माझ्या आत्म्याला त्या बाणांच्या विषाची जाणीव होते.
    देवाची भयानक शस्त्रे माझ्या विरुध्द सज्ज आहेत.
⁵ काहीही वाईट घडलेले नसते तेव्हा तुझे शब्द सहजपणे बोलता येतात.
    रानटी गाढवसुध्दा खायला गवत असले की कसली तक्रार करीत नाही.
    आणि गायसुध्दा तिला तिचा चारा मिळाला की मुकाट असते.
⁶ अन्न मिठाशिवाय चांगले लागत नाही
    आणि अंड्यातल्या पांढऱ्या भागाला काही चव नसते.
⁷ मी त्याला स्पर्शही करु शकत नाही.
    तसल्या बेचव अन्नाची मला शिसारी येते.
तुमचे शब्दही मला आता
    तसेच वाटायला लागले आहेत.

⁸ “मी जे मागेन ते मला मिळायला पाहिजे असे मला वाटते.
    मला जे हवे ते देवाने द्यायला पाहिजे असे मला वाटते.
⁹ मला देवाच्या हातून मरण हवे.
    त्याने मला चिरडून टाकावे.
¹⁰ आणि जेव्हा तो मला मारेल तेव्हा मला एका गोष्टीचे समाधान मिळेल,
    एका गोष्टीबद्दल मी आनंदी असेन,
    या सगळ्या दु:खातही मी पवित्र परमेश्वराच्या आज्ञेचा कधीही भंग केला नाही.

¹¹ “माझी शक्ती आता संपली आहे, त्यामुळे जगण्याची इच्छा माझ्यात नाही.
    माझे काय होणार आहे याची मला काहीच कल्पना नाही.
    त्यामुळे ज्याच्यासाठी धीर धरावा असे काही कारण उरलेले नाही.
¹² मी पाषाणासारखा शक्तीमान नाही.
    माझे शरीर पितळेचे बनलेले नाही.
¹³ आता स्वतःला सावरायची ताकद माझ्यात नाही.
    का? कारण यश माझ्यापासून हिरावून घेण्यात आले आहे.