Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
5 จริงทีเดียว จิตวิญญาณของข้าพเจ้ารอคอยพระเจ้าเท่านั้นด้วยความสงบใจ
ความหวังของข้าพเจ้ามาจากพระองค์
6 จริงทีเดียว พระองค์เป็นศิลา ความรอดพ้น
และป้อมปราการของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะไม่ครั่นคร้าม
7 ความรอดพ้นและเกียรติของข้าพเจ้าขึ้นอยู่กับพระเจ้า
พระเจ้าเป็นศิลาอันแข็งแกร่งและที่พึ่งพิงของข้าพเจ้า
8 โอ ชนชาติเอ๋ย จงไว้วางใจในพระองค์ตลอดเวลา
เปิดใจให้พระองค์
พระเจ้าเป็นที่พึ่งพิงสำหรับพวกเรา เซล่าห์
9 จริงทีเดียว บรรดาผู้ต่ำต้อยเป็นเสมือนลมหายใจ
และผู้ใหญ่เป็นเสมือนสิ่งลวงตา
จะวางไว้บนตาชั่งก็หามีน้ำหนักไม่
หากจะชั่งพวกเขารวมกันก็ยังเบากว่าลมหายใจ
10 อย่าวางใจในการใช้กำลังเพื่อจะได้สิ่งที่ท่านต้องการ
อย่าตั้งความหวังว่าจะได้สิ่งใดจากการจี้ปล้น
แม้จะร่ำรวยขึ้น
ก็อย่าวางใจในความมั่งมี
11 พระเจ้าได้กล่าวไว้ครั้งหนึ่ง
ข้าพเจ้าได้ยินสองครั้งแล้วว่า
ฤทธานุภาพเป็นของพระเจ้า
12 โอ พระผู้เป็นเจ้า ความรักอันมั่นคงเป็นของพระองค์อย่างแท้จริง
ด้วยว่าพระองค์จะสนองตอบทุกคน
ตามการกระทำของเขา[a]
โถแตก
19 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า “จงไปซื้อโถดินเผาของช่างปั้นหม้อ และขอให้บรรดาผู้ใหญ่ของประชาชน และผู้ใหญ่ของปุโรหิตบางคนไปด้วย 2 และจงไปยังหุบเขาแห่งบุตรของฮินโนม ที่ทางเข้าของประตูหม้อแตก และประกาศสิ่งที่เราบอกเจ้าที่นั่น 3 เจ้าจงพูดดังนี้ ‘จงฟังคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า โอ บรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์และผู้อยู่อาศัยของเยรูซาเล็ม พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอลกล่าวว่า ดูเถิด เรากำลังจะนำความวิบัติมาสู่ที่นี้ ซึ่งจะทำให้ทุกคนที่ได้ยินต้องหูดับ 4 เพราะพวกเขาได้ทอดทิ้งเรา และได้ดูหมิ่นสถานที่นี้ด้วยการมอบของถวายให้แก่บรรดาเทพเจ้า ซึ่งทั้งพวกเขาและบรรพบุรุษของพวกเขา และบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์ไม่รู้จัก และเพราะว่าพวกเขาได้ทำให้สถานที่นี้เต็มไปด้วยผู้ไร้ความผิดซึ่งถูกฆ่า 5 และได้สร้างสถานบูชาบนภูเขาสูงแก่เทพเจ้าบาอัลเพื่อเผาลูกๆ ของพวกเขาในกองไฟเพื่อเป็นสิ่งที่ใช้เผาเป็นของถวายแก่เทพเจ้าบาอัล ซึ่งเราไม่ได้บัญชาหรือออกคำสั่งให้ทำ และไม่เคยแม้แต่จะคิด 6 ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ดูเถิด ใกล้จะถึงเวลาที่จะไม่มีชื่อว่า โทเฟท อีกแล้ว หรือหุบเขาแห่งบุตรของฮินโนม แต่จะเป็นหุบเขาแห่งการประหาร 7 และเราจะทำให้แผนของยูดาห์และเยรูซาเล็มพังในที่นี้ และทำให้พวกเขาล้มตายในการสู้รบต่อหน้าพวกศัตรู และด้วยมือของบรรดาผู้ตามล่าชีวิตพวกเขา เราจะให้ร่างของพวกเขาเป็นอาหารแก่พวกนกในอากาศ และแก่สัตว์ป่าบนแผ่นดินโลก 8 และเราจะทำให้เมืองนี้เป็นที่น่าหวาดกลัว เป็นสิ่งที่ต้องถูกเหน็บแนม ทุกคนที่ผ่านไปก็จะหวาดผวาและเหน็บแนมเพราะความวิบัติทั้งสิ้น 9 เราจะทำให้พวกเขากินเนื้อลูกชายและลูกสาวของตนเอง และทุกคนจะกินเนื้อเพื่อนบ้านในยามถูกล้อมและเป็นทุกข์ อันเกิดจากศัตรูของพวกเขาเอง และจากบรรดาผู้ที่ตามล่าชีวิตซึ่งทำให้พวกเขาลำบาก’
10 แล้วเจ้าจงทุบโถให้แตกต่อหน้าพวกที่ไปกับเจ้า 11 และจงพูดกับพวกเขาว่า ‘พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธากล่าวว่า เราจะทำให้ชนชาตินี้และเมืองนี้แตกหัก อย่างเช่นผู้ที่ทำให้ภาชนะของช่างปั้นหม้อแตกหัก จนไม่มีใครจะซ่อมได้ พวกเขาจะฝังศพในโทเฟท เพราะไม่มีที่อื่นจะฝัง 12 พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ฉะนั้นเราจะทำเช่นนั้นกับที่แห่งนี้และกับบรรดาผู้อยู่อาศัย ทำให้เมืองนี้เป็นอย่างโทเฟท 13 บ้านทั้งหลายของเยรูซาเล็มและของบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์ บ้านทุกหลังที่มีการเผาเครื่องหอมบนหลังคาให้แก่สรรพสิ่งบนท้องฟ้า และเครื่องดื่มบูชาที่รินให้แก่ปวงเทพเจ้า จะเป็นมลทินอย่างโทเฟท’”[a]
14 แล้วเยเรมีย์ก็ไปจากโทเฟท ซึ่งเป็นเมืองที่พระผู้เป็นเจ้าได้ส่งท่านไปเผยความ ท่านยืนที่ลานพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า และพูดกับชนชาติทั้งปวงว่า 15 พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้ “ดูเถิด เรากำลังนำความวิบัติที่เราได้พูดคัดค้านเมืองนี้และหมู่บ้านใกล้เคียง เพราะพวกเขาหัวแข็ง ไม่ยอมฟังคำของเรา”
11 พวกพ่อค้าของแผ่นดินโลกจะร้องไห้และคร่ำครวญถึงนาง เพราะไม่มีใครซื้อสินค้าของเขาอีกต่อไปแล้ว 12 สินค้าจำพวกทองคำ เงิน เพชรนิลจินดา ไข่มุก ผ้าป่านเนื้อดี ผ้าสีม่วง ผ้าไหม ผ้าสีแดงสด ไม้เนื้อหอมทุกชนิด เครื่องงา เครื่องไม้ราคาแพง เครื่องทองสัมฤทธิ์ เครื่องเหล็ก และเครื่องหินอ่อน 13 อบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก แป้งสาลีชั้นเยี่ยม ข้าวสาลี โค แกะ ม้า รถม้า ทาส และชีวิตมนุษย์
14 “สิ่งล้ำค่าทุกชนิดที่เจ้าอยากได้ ก็หายไปหมดแล้ว ทุกสิ่งที่มีไว้บำเรออย่างฟุ่มเฟือยและหรูหรา ก็สูญสลายไปจากเจ้า และมนุษย์จะหาไม่พบอีกเลย” 15 พวกพ่อค้าที่ขายสิ่งเหล่านี้ และร่ำรวยได้เพราะนาง ก็จะยืนอยู่ห่างๆ เพราะตกใจกลัวกับการทรมานที่นางได้รับ เขาจะร้องไห้และคร่ำครวญ 16 และร่ำร้องว่า
“ความวิบัติ ความวิบัติ เมืองอันยิ่งใหญ่เอ๋ย
เจ้านุ่งห่มด้วยผ้าป่านเนื้อดี ผ้าสีม่วง ผ้าสีแดงสด
อีกทั้งแพรวพราวด้วยทองคำ เพชรนิลจินดา และไข่มุก
17 ภายในชั่วโมงเดียว ความมั่งมีมหาศาลก็ถูกทำลายเสียสิ้น”
นายเรือทุกคน ผู้โดยสาร ลูกเรือทุกคน และทุกคนที่มีอาชีพเกี่ยวข้องกับทะเลก็จะยืนอยู่ห่างๆ 18 เมื่อเขาเหล่านั้นเห็นควันไฟที่ไหม้นาง เขาก็จะร้องขึ้นว่า “เคยมีเมืองใดที่เหมือนกับเมืองอันยิ่งใหญ่นี้ไหม” 19 พวกเขาจะปาฝุ่นผงลงบนหัวของเขาพลางร้องไห้และร้องคร่ำครวญ พร้อมกับส่งเสียงร้องว่า
“ความวิบัติ ความวิบัติ เมืองอันยิ่งใหญ่เอ๋ย
เมืองซึ่งทุกคนที่มีเรือเดินทะเลได้ร่ำรวยขึ้น
ก็เพราะความมั่งมีของนาง
แต่ภายในชั่วโมงเดียวนางก็ถูกทำลายเสียสิ้น
20 จงชื่นชมยินดีกับความพินาศของนางเถิด สวรรค์เอ๋ย
จงชื่นชมยินดีเถิด บรรดาผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า อัครทูต และผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า
พระเจ้าได้กล่าวโทษนาง
ตามที่นางได้ปฏิบัติต่อเจ้า”
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation