Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

148 Alleluja. Chwalcie PANA z niebios, chwalcie go na wysokościach.

² Chwalcie go, wszyscy jego aniołowie; chwalcie go, wszystkie jego zastępy.

³ Chwalcie go, słońce i księżycu; chwalcie go, wszystkie gwiazdy święcące.

⁴ Chwalcie go, niebiosa nad niebiosami i wody, które są nad niebiosami.

⁵ Niech chwalą imię PANA, on bowiem rozkazał i zostały stworzone.

⁶ I ustanowił je na wieki wieków; dał prawo, które nie przeminie.

⁷ Chwalcie PANA z ziemi, smoki i wszystkie głębiny.

⁸ Ogniu i gradzie, śniegu i paro, wietrze gwałtowny, wykonujący jego rozkaz;

⁹ Góry i wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry;

¹⁰ Zwierzęta i wszelkie bydło, istoty pełzające i ptactwo skrzydlate.

¹¹ Królowie ziemscy i wszystkie narody; władcy i wszyscy sędziowie ziemi;

¹² Młodzieńcy, a także dziewice, starzy i dzieci;

¹³ Niech chwalą imię PANA, bo tylko jego imię jest wzniosłe, a jego chwała nad ziemią i niebem.

¹⁴ I wywyższył róg swego ludu, chwałę wszystkich jego świętych, zwłaszcza synów Izraela, ludu mu bliskiego. Alleluja.

⁴ Lecz gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg posłał swego Syna, zrodzonego z kobiety, zrodzonego pod prawem;

⁵ Aby wykupił tych, którzy byli pod prawem, abyśmy dostąpili usynowienia.

⁶ A ponieważ jesteście synami, Bóg posłał do waszych serc Ducha swego Syna, wołającego: Abba, Ojcze!

⁷ Tak więc już nie jesteś sługą, ale synem, a jeśli synem, to i dziedzicem Bożym przez Chrystusa.

²² Gdy też według Prawa Mojżesza minęły dni jej oczyszczenia, przynieśli go do Jerozolimy, aby stawić go przed Panem;

²³ (Tak jak jest napisane w Prawie Pańskim: Każdy mężczyzna otwierający łono będzie nazywany świętym Panu);

²⁴ I żeby złożyć ofiarę według tego, co zostało powiedziane w prawie Pańskim, parę synogarlic albo dwa gołąbki.

²⁵ A był w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon. Ten człowiek był sprawiedliwy i bogobojny, oczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty był nad nim.

²⁶ I objawił mu Bóg przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, dopóki nie zobaczy Chrystusa Pańskiego.

²⁷ Przyszedł on prowadzony przez Ducha Świętego do świątyni. A gdy rodzice wnosili dziecko – Jezusa, aby postąpić z nim według zwyczaju prawa;

²⁸ Wtedy on, wziąwszy go na ręce, chwalił Boga i mówił:

²⁹ Teraz pozwalasz odejść twemu słudze, Panie, w pokoju, według twego słowa;

³⁰ Gdyż moje oczy ujrzały twoje zbawienie;

³¹ Które przygotowałeś wobec wszystkich ludzi;

³² Światłość na oświecenie pogan i chwałę twego ludu, Izraela.

³³ A Józef i jego matka dziwili się temu, co o nim mówiono.

³⁴ I błogosławił im Symeon, i powiedział do Marii, jego matki: Oto ten położony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, przeciwko któremu będą mówić;

³⁵ (I twoją duszę miecz przeniknie), aby myśli wielu serc zostały objawione.

³⁶ A była tam prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera, która była w bardzo podeszłym wieku, a żyła siedem lat z mężem od swego dziewictwa.

³⁷ A była wdową mającą około osiemdziesięciu czterech lat, która nie opuszczała świątyni, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą.

³⁸ Ona też, przyszedłszy w tej właśnie chwili, dziękowała Panu i mówiła o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia w Jerozolimie.

³⁹ A gdy wykonali wszystko według prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta, Nazaretu.

⁴⁰ Dziecko zaś rosło i umacniało się w duchu, będąc pełne mądrości, a łaska Boga była nad nim.