Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

ร้องขอความช่วยเหลือและขอบคุณพระองค์

ของดาวิด

¹⁵ โมเสสพูดกับพระผู้เป็นเจ้าว่า ¹⁶ “ขอให้พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของวิญญาณมนุษย์ทั้งปวงแต่งตั้งชายผู้หนึ่งเพื่อนำมวลชนเหล่านี้ ¹⁷ จะได้เป็นผู้นำหน้าพวกเขาเวลาออกไปและนำกลับเข้ามาอีก และนำพวกเขาไปทุกแห่งหน เพื่อมวลชนของพระผู้เป็นเจ้าจะไม่เป็นเช่นฝูงแกะปราศจากผู้เลี้ยงดู”^{[a] 18} แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า “จงนำโยชูวาบุตรของนูนไป วิญญาณสถิตในตัวเขา และจงวางมือของเจ้าบนตัวเขา ¹⁹ ให้เขายืนที่ตรงหน้าเอเลอาซาร์ปุโรหิตและมวลชนทั้งปวง และเจ้าจงมอบหมายหน้าที่แก่เขาต่อหน้าทุกคน ²⁰ เจ้าจงให้เขามีสิทธิอำนาจบ้าง เพื่อชาวอิสราเอลทั้งมวลจะเชื่อฟังเขา ²¹ และเขาจะยืนที่ตรงหน้าเอเลอาซาร์ปุโรหิตผู้ให้คำปรึกษาแก่เขาด้วยการใช้อูริม^[b]เป็นการตัดสินใจ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า โยชูวาและชาวอิสราเอลทุกคน คือมวลชนทั้งปวงจะออกไปตามคำสั่งของเขา และจะกลับเข้ามาตามคำสั่งของเขา” ²² โมเสสปฏิบัติตามที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชา ท่านนำโยชูวาไป และให้เขายืนที่ตรงหน้าเอเลอาซาร์ปุโรหิตและมวลชนทั้งปวง ²³ ท่านวางมือบนตัวโยชูวาและมอบหมายหน้าที่ให้แก่เขา ตามที่พระผู้เป็นเจ้ากล่าวผ่านโมเสส

⁸ จงจดจำไว้ด้วยว่าพระเยซูคริสต์ฟื้นคืนชีวิตจากความตาย สืบเชื้อสายมาจากดาวิด นี่คือข่าวประเสริฐที่ข้าพเจ้าประกาศ ⁹ ข้าพเจ้าจึงทนทุกข์ทรมานอยู่นี้ แม้กระทั่งถูกล่ามโซ่เสมือนเป็นคนร้าย แต่คำกล่าวของพระเจ้าไม่ถูกล่ามไว้ ¹⁰ ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงอดทนต่อทุกสิ่งเพื่อคนที่พระเจ้าได้เลือกไว้ พวกเขาจะได้รับความรอดพ้นซึ่งมาจากพระเยซูคริสต์ พร้อมกับพระบารมีอันเป็นนิรันดร์ ¹¹ ข้อความนี้เป็นที่ไว้ใจได้คือ

เพราะพระองค์จะปฏิเสธความเป็นพระองค์เองไม่ได้