Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
คำอธิษฐานขอความเมตตา
บทเพลงบรรเลงในขบวนแห่ขณะเคลื่อนขึ้นสู่เนินเขา
1 ข้าพเจ้าทอดสายตาไปทางพระองค์
ผู้สถิตบนบัลลังก์ในฟ้าสวรรค์
2 ดูเถิด นัยน์ตาของบรรดาผู้รับใช้
แลจับอยู่ที่มือเจ้านายของเขา
และนัยน์ตาของสาวรับใช้
ที่จับจ้องมือนายหญิงของนางฉันใด
สายตาของเราก็ทอดไปทางพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราฉันนั้น
จนกว่าพระองค์จะเมตตาเรา
3 โปรดเมตตาพวกเราเถิด พระผู้เป็นเจ้า โปรดเมตตาพวกเราด้วย
เพราะเราถูกดูหมิ่นมามากพอแล้ว
4 ชีวิตพวกเราอดทนต่อการเยาะเย้ยของพวกไม่เคยลำบาก
และการดูหมิ่นของคนยโสมามากแล้ว
เพลงของเดโบราห์และบาราค
5 เดโบราห์และบาราคบุตรอาบีโนอัมจึงร้องเพลงในวันนั้นว่า
2 “บรรดาผู้นำทำหน้าที่บัญชาการในอิสราเอล
ประชาชนถวายตัวด้วยความสมัครใจ
สรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
3 ขอให้บรรดากษัตริย์ได้ยิน บรรดาผู้อยู่ในระดับปกครองจงเงี่ยหูเถิด
ข้าพเจ้าจะร้องเพลงถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า
ข้าพเจ้าจะบรรเลงเพลงถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอล
4 โอ พระผู้เป็นเจ้า เมื่อพระองค์ออกไปจากเสอีร์
เมื่อพระองค์ก้าวไปจากเขตแดนเอโดม
แผ่นดินก็สั่นสะเทือน และท้องฟ้าหลั่งไหล
หมู่เมฆเทฝน
5 ภูเขาไหวสะท้าน ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า
แม้ภูเขาซีนายก็สั่นสะท้าน ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลเช่นกัน
6 ในสมัยชัมการ์บุตรอานาท
สมัยยาเอล ถนนหนทางถูกทิ้งร้าง
พวกนักเดินทางใช้ทางเคี้ยวคด
7 วิถีชีวิตของชาวบ้านต่างก็หยุดชะงักในอิสราเอล
มันหยุดชะงักจนกระทั่งข้าพเจ้าลุกขึ้น
ข้าพเจ้าเดโบราห์ลุกขึ้นประหนึ่งมารดาผู้หนึ่งในอิสราเอล
8 เมื่อพวกเขาเลือกบรรดาเทพเจ้าใหม่
สงครามก็เกิดขึ้นที่ประตูเมือง
ไม่มีโล่และหอกสักเล่มหนึ่งให้เห็น
ในหมู่คนสี่หมื่นในอิสราเอล
9 จิตใจข้าพเจ้าโน้มเอียงให้กับบรรดาผู้นำของอิสราเอล
ผู้ถวายตัวด้วยความสมัครใจท่ามกลางประชาชน
สรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
10 จงไตร่ตรองดูเถิด บรรดาท่านที่ขี่ลาขาว
ท่านที่นั่งบนพรม
และท่านที่เดินถนน
11 เป็นเสียงของบรรดานายขมังธนูท่ามกลางผู้ตักน้ำ
ณ ที่นั้นพวกเขากล่าวสรรเสริญถึงการกระทำอันชอบธรรมของพระผู้เป็นเจ้า
การกระทำอันชอบธรรมที่หมู่บ้านทั้งหลายของพระองค์ในอิสราเอล
ครั้นแล้ว ชนชาติของพระผู้เป็นเจ้า
ก็พากันเดินไปยังประตูเมือง
12 ตื่นเถิด ตื่นเถิด เดโบราห์เอ๋ย
ตื่นเถิด ตื่นเถิด แล้วจงบรรเลงเพลง
โอ บาราค บุตรอาบีโนอัมเอ๋ย จงตื่นเถิด
นำพวกเชลยของท่านไป
43 เมื่อวิญญาณร้ายออกมาจากคนหนึ่ง มันก็เที่ยวหาที่แล้งเพื่อพำนัก เมื่อไม่พบ 44 มันจึงพูดว่า ‘ข้าจะกลับไปยังบ้านที่ข้าจากมา’ เมื่อมาถึงก็กลับพบว่าบ้านนั้นว่าง ถูกปัดกวาดจนสะอาดเรียบร้อย 45 มันจึงไปเอาพวกวิญญาณอีก 7 ตนที่ชั่วร้ายยิ่งกว่าเข้าไปอยู่ในบ้านนั้น ในที่สุดอาการของคนนั้นก็ทรุดหนักลงกว่าเดิม นั่นแหละเป็นทางที่จะเกิดขึ้นกับคนในช่วงกาลเวลาอันชั่วโฉดนี้”
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation