Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Pieśń pouczająca. Asafa.

78 Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.

² Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;

³ Cośmy słyszeli i poznali i co nam opowiadali nasi ojcowie.

⁴ Nie zataimy tego przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.

¹² Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi egipskiej, na polu Soanu.

¹³ Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.

¹⁴ Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.

¹⁵ Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.

¹⁶ Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.

2 Jeśli więc jest jakieś pocieszenie w Chrystusie, jeśli jakaś pociecha miłości, jeśli jakaś wspólnota Ducha, jeśli jakieś współczucie i miłosierdzie;

² Dopełnijcie mojej radości, bądźcie tej samej myśli, mając tę samą miłość, będąc zgodni i jednomyślni;

³ Nie czyńcie nic z kłótliwości ani z próżnej chwały, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie.

⁴ Niech każdy dba nie tylko o to, co jego, ale i o to, co innych.

⁵ Niech będzie w was takie nastawienie umysłu, jakie też było w Chrystusie Jezusie;

⁶ Który, będąc w postaci Boga, nie uważał bycia równym Bogu za grabież;

⁷ Lecz ogołocił samego siebie, przyjmując postać sługi i stając się podobny do ludzi;

⁸ A z postawy uznany za człowieka, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.

⁹ Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i darował mu imię, które jest ponad wszelkie imię;

¹⁰ Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie, na ziemi i pod ziemią.

¹¹ I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

¹² Dlatego, moi umiłowani, tak jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz, pod moją nieobecność, z bojaźnią i drżeniem wykonujcie swoje zbawienie.

¹³ Bóg bowiem sprawia w was i chęć, i wykonanie według jego upodobania.

²³ A gdy przyszedł do świątyni i nauczał, podeszli do niego naczelni kapłani i starsi ludu, pytając: Jakim prawem to czynisz? I kto dał ci tę władzę?

²⁴ A Jezus im odpowiedział: I ja was spytam o pewną rzecz. Jeśli mi odpowiecie, i ja wam powiem, jakim prawem to czynię.

²⁵ Skąd pochodził chrzest Jana? Z nieba czy od ludzi? A oni zastanawiali się między sobą i mówili: Jeśli powiemy, że z nieba, zapyta nas: Czemu więc mu nie uwierzyliście?

²⁶ Jeśli zaś powiemy, że od ludzi – boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka.

²⁷ Odpowiedzieli więc Jezusowi: Nie wiemy. On również im odpowiedział: I ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.

²⁸ Jak wam się wydaje? Pewien człowiek miał dwóch synów. Podszedł do pierwszego i powiedział: Synu, idź, pracuj dziś w mojej winnicy.

²⁹ Ale on odpowiedział: Nie chcę. Lecz potem odczuł żal i poszedł.

³⁰ Podszedł do drugiego i powiedział to samo. On zaś odpowiedział: Idę, panie. Ale nie poszedł.

³¹ Który z tych dwóch wypełnił wolę ojca? Odpowiedzieli mu: Ten pierwszy. Jezus im powiedział: Zaprawdę powiadam wam, że celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa Bożego.

³² Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a nie uwierzyliście mu, ale celnicy i nierządnice mu uwierzyli. A wy, chociaż to widzieliście, nie odczuliście żalu, aby mu uwierzyć.