Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

114 Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;

² Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.

³ Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.

⁴ Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.

⁵ Morze, cóż ci się stało, żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?

⁶ Góry, że skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?

⁷ Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;

⁸ Który zamienia skałę w jezioro, a krzemień w źródło wód.

⁷ A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; oni bowiem sądzą, że ze względu na swoją wielomówność będą wysłuchani.

⁸ Nie bądźcie do nich podobni, gdyż wasz Ojciec wie, czego potrzebujecie, zanim go poprosicie.

⁹ Wy więc tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech będzie uświęcone twoje imię.

¹⁰ Niech przyjdzie twoje królestwo, niech się dzieje twoja wola na ziemi, tak jak w niebie.

¹¹ Daj nam dzisiaj naszego powszedniego chleba.

¹² I przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili.

¹³ I nie wystawiaj nas na pokusę, ale wybaw nas od złego; twoje bowiem jest królestwo, moc i chwała na wieki. Amen.

¹⁴ Bo jeśli przebaczycie ludziom ich przewinienia i wam przebaczy wasz Ojciec niebieski.

¹⁵ Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom ich przewinień, to i wasz Ojciec nie przebaczy wam waszych przewinień.