Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

114 Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;

² Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.

³ Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.

⁴ Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.

⁵ Morze, cóż ci się stało, żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?

⁶ Góry, że skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?

⁷ Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;

⁸ Który zamienia skałę w jezioro, a krzemień w źródło wód.

¹¹ To jest przesłanie, które słyszeliście od początku, że mamy się wzajemnie miłować.

¹² Nie jak Kain, który pochodził od złego i zabił swego brata. A dlaczego go zabił? Bo jego uczynki były złe, a jego brata sprawiedliwe.

¹³ Nie dziwcie się, moi bracia, jeśli świat was nienawidzi.

¹⁴ My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci. Kto nie miłuje brata, pozostaje w śmierci.

¹⁵ Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest mordercą, a wiecie, że żaden morderca nie ma życia wiecznego zostającego w sobie.

¹⁶ Po tym poznaliśmy miłość Boga, że on oddał za nas swoje życie. My również powinniśmy oddawać życie za braci.