Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Psalm Dawida.

8 O PANIE, nasz Panie, jak sławne jest twoje imię na całej ziemi! Ty, który swoją chwałę wyniosłeś nad niebiosa.

² Przez usta niemowląt i ssących ugruntowałeś swą potęgę z powodu twoich wrogów, aby poskromić nieprzyjaciela i mściciela.

³ Gdy przypatruję się twoim niebiosom, dziełu twoich palców, księżycowi i gwiazdom, które utwierdziłeś;

⁴ Wtedy mówię: Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

⁵ Uczyniłeś go bowiem niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go ukoronowałeś.

⁶ Dałeś mu panowanie nad dziełami twoich rąk, wszystko poddałeś pod jego stopy:

⁷ Owce i wszelkie bydło, a także zwierzęta polne;

⁸ Ptactwo niebieskie i ryby morskie, i wszystko, co przemierza szlaki mórz.

⁹ O PANIE, nasz Panie, jak sławne jest twoje imię na całej ziemi!

⁶ A gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego;

⁷ Przyszła do niego kobieta, która miała alabastrowe naczynie bardzo drogiego olejku, i wylała go na jego głowę, gdy siedział przy stole.

⁸ Widząc to, jego uczniowie oburzyli się i powiedzieli: I na cóż to marnotrawstwo?

⁹ Przecież można było ten olejek drogo sprzedać, a pieniądze rozdać ubogim.

¹⁰ Gdy Jezus to zauważył, powiedział im: Dlaczego sprawiacie przykrość tej kobiecie? Przecież dobry uczynek spełniła wobec mnie.

¹¹ Ubogich bowiem zawsze macie u siebie, ale mnie nie zawsze mieć będziecie.

¹² Bo ona, wylewając ten olejek na moje ciało, zrobiła to, aby przygotować mnie na mój pogrzeb.

¹³ Zaprawdę powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie będzie głoszona ta ewangelia, będzie się też opowiadać na jej pamiątkę to, co zrobiła.