Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Pieśń stopni.

130 Z głębokości wołam do ciebie, PANIE.

² Panie, wysłuchaj mego głosu. Nakłoń swych uszu na głos mojego błagania.

³ PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi?

⁴ Ale u ciebie jest przebaczenie, aby się ciebie bano.

⁵ Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję.

⁶ Moja dusza oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu, bardziej niż ci, którzy strzegą do poranka.

⁷ Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie.

⁸ On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.

15 A niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeśli nie zostaniecie obrzezani według zwyczaju Mojżesza, nie możecie być zbawieni.

² Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowili, że Paweł i Barnaba oraz jeszcze kilku z nich pójdą w sprawie tego sporu do apostołów i starszych do Jerozolimy.

³ Wyprawieni przez kościół, szli przez Fenicję i Samarię, opowiadając o nawróceniu pogan, czym sprawili wielką radość wszystkim braciom.

⁴ A gdy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez kościół, apostołów i starszych. I opowiedzieli o wszystkim, czego Bóg przez nich dokonał.

⁵ Lecz niektórzy ze stronnictwa faryzeuszy, którzy uwierzyli, powstali i powiedzieli: Trzeba ich obrzezać i nakazać, żeby zachowywali Prawo Mojżesza.

⁶ Apostołowie i starsi zebrali się więc, aby rozstrzygnąć tę sprawę.

⁷ A gdy był wielki spór o to, Piotr powstał i powiedział do nich: Mężowie bracia, wiecie, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa ewangelii i uwierzyli.

⁸ A Bóg, który zna serca, wydał im świadectwo, dając im Ducha Świętego, tak samo jak nam.

⁹ I nie uczynił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca.

¹⁰ Dlaczego więc teraz wystawiacie Boga na próbę, wkładając na kark uczniów jarzmo, którego ani nasi ojcowie, ani my nie mogliśmy udźwignąć?

¹¹ Lecz wierzymy, że przez łaskę Pana Jezusa Chrystusa będziemy zbawieni, tak samo i oni.

¹² I całe zgromadzenie umilkło, a potem słuchali Barnaby i Pawła, którzy opowiadali, jak wielkie znaki i cuda Bóg uczynił przez nich wśród pogan.

¹³ A gdy i oni umilkli, odezwał się Jakub: Mężowie bracia, posłuchajcie mnie.

¹⁴ Szymon powiedział, jak najpierw Bóg wejrzał na pogan, aby z nich wybrać lud dla swego imienia.

¹⁵ A z tym się zgadzają słowa proroków, jak jest napisane:

¹⁶ Potem powrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida; odbuduję jego ruiny i wzniosę go;

¹⁷ Aby ludzie, którzy pozostali, szukali Pana, i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest moje imię – mówi Pan, który to wszystko sprawia.

¹⁸ Znane są Bogu od wieków wszystkie jego sprawy.

¹⁹ Dlatego uważam, że nie należy czynić trudności tym spośród pogan, którzy się nawracają do Boga;

²⁰ Ale napisać im, aby wstrzymywali się od splugawienia bożków, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi.

²¹ Mojżesz bowiem od dawien dawna ma w każdym mieście takich, którzy go głoszą, gdyż w synagogach co szabat czytają go.