Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁴¹ Niech zstąpi na mnie twoja łaskawość, PANIE, twoje zbawienie według twego słowa;

⁴² Abym mógł dać odpowiedź temu, który mi urąga, bo ufam twojemu słowu.

⁴³ I nie wyjmuj z moich ust słowa prawdy, bo twoich sądów oczekuję.

⁴⁴ I będę zawsze strzegł twego prawa, na wieki wieków.

⁴⁵ A będę chodził drogą przestronną, bo szukam twoich nakazów.

⁴⁶ Owszem, będę mówił o twoich świadectwach przed królami i nie doznam wstydu.

⁴⁷ Będę się rozkoszował twoimi przykazaniami, które umiłowałem.

⁴⁸ Wznoszę też swoje ręce ku twoim przykazaniom, które miłuję, i będę rozmyślał o twoich prawach.

12 W tym czasie Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, a jego uczniowie byli głodni i zaczęli zrywać kłosy, i jeść.

² Kiedy faryzeusze to zobaczyli, powiedzieli mu: Oto twoi uczniowie robią to, czego nie wolno robić w szabat.

³ A on im powiedział: Czy nie czytaliście, co zrobił Dawid, gdy był głodny, on i ci, którzy z nim byli?

⁴ Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie wolno było jeść jemu ani tym, którzy z nim byli, tylko samym kapłanom?

⁵ Albo czy nie czytaliście w prawie, że w szabat kapłani w świątyni naruszają szabat, a są bez winy?

⁶ Ale mówię wam, że tu jest ktoś większy niż świątynia.

⁷ A gdybyście wiedzieli, co to znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary, nie potępialibyście niewinnych.

⁸ Syn Człowieczy bowiem jest też Panem szabatu.