Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁴¹ Niech zstąpi na mnie twoja łaskawość, PANIE, twoje zbawienie według twego słowa;

⁴² Abym mógł dać odpowiedź temu, który mi urąga, bo ufam twojemu słowu.

⁴³ I nie wyjmuj z moich ust słowa prawdy, bo twoich sądów oczekuję.

⁴⁴ I będę zawsze strzegł twego prawa, na wieki wieków.

⁴⁵ A będę chodził drogą przestronną, bo szukam twoich nakazów.

⁴⁶ Owszem, będę mówił o twoich świadectwach przed królami i nie doznam wstydu.

⁴⁷ Będę się rozkoszował twoimi przykazaniami, które umiłowałem.

⁴⁸ Wznoszę też swoje ręce ku twoim przykazaniom, które miłuję, i będę rozmyślał o twoich prawach.

13 Niech trwa braterska miłość.

² Nie zapominajcie o gościnności, gdyż przez nią niektórzy, nie wiedząc, aniołów gościli.

³ Pamiętajcie o więźniach, jakbyście byli razem z nimi więzieni, o uciskanych, jako ci, którzy też jesteście w ciele.

⁴ Małżeństwo jest godne czci u wszystkich i łoże nieskalane. Rozpustników zaś i cudzołożników osądzi Bóg.

⁵ Wasze postępowanie niech będzie wolne od chciwości, poprzestawajcie na tym, co macie. Sam bowiem powiedział: Nie porzucę cię ani nie opuszczę.

⁶ Śmiało więc możemy mówić: Pan jest moim pomocnikiem, nie będę się lękał tego, co może mi uczynić człowiek.

⁷ Pamiętajcie o swoich przywódcach, którzy głosili wam słowo Boże, i rozważając koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę.

⁸ Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.

⁹ Nie dajcie się zwieść rozmaitym i obcym naukom. Dobrze jest bowiem umacniać serce łaską, a nie pokarmami, co nie przyniosły pożytku tym, którzy się nimi zajmowali.

¹⁰ Mamy ołtarz, z którego nie mają prawa spożywać ci, którzy służą przybytkowi.

¹¹ Ciała bowiem tych zwierząt, których krew najwyższy kapłan wnosi do Najświętszego Miejsca za grzech, są spalane za obozem.

¹² Dlatego i Jezus, aby uświęcić lud własną krwią, cierpiał poza bramą.

¹³ Wyjdźmy więc do niego poza obóz, biorąc na siebie jego pohańbienie.

¹⁴ Nie mamy tu bowiem miasta trwałego, lecz tego przyszłego szukamy.

¹⁵ Przez niego więc nieustannie składajmy Bogu ofiarę chwały, to jest owoc warg, które wyznają jego imię.

¹⁶ Nie zapominajcie też o dobroczynności i udzieleniu dóbr, takie bowiem ofiary podobają się Bogu.