Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 33 Psalm

¹ Freit junt enn däm Herr Gott O jie Jerajchte; Preis es aunjenäm fa dän dee Opprajcht sent.

² Jäft dank to däm Herr Gott met ne Hoap; sinjt to am met ne Hoap.

³ Sinjt en niehet Leet to am, spält fäijch met jueble un freid.

⁴ Dan däm Herr Gott sien Wuat es rajcht, un aul siene Woakje sent enn Woarheit.

⁵ Hee haft Jerajchtijchkjeit un Jerejcht leef. Däm Herr Gott sien Erboarme felt dee Ead.

⁶ Dee Himels worde erschauft derjch däm Herr Gott sien Wuat; un aul dee Armeehe derjch sien Odem.

⁷ Dee See Wotasch weare toop jesaumelt soo aus opp en Klommpe, un stalde daut Deepet soo aus en Schatskoma.

⁸ Lot dee gaunse Welt däm Herr Gott ferjchte; lot aul dän dee enn dise Welt wone erstaunt fer am stone.

⁹ Dan hee räd, un daut wea jedone; Hee deed aunkommendeare un daut stunnt faust.

¹⁰ Dee Herr Gott brinjt dee Natsjoone äa Rot to nuscht. Hee festimmelt dee Felkja äa Plone.

¹¹ Däm Herr Gott sien Rot steit fa emma, siene Hoat Jedanke to aule Jeschlajchte.

¹² Jesäajent es dee Natsjoon dee däm Herr Gott aus äa Gott haft, daut Folkj daut hee jewält haft fa sien Oawgoot.

28 Aus wie nu jerat weare, fung wie ut daut dee Insel Malita heet.

² Dee Ennwona beweese onns butajeweenliche Frintlichkjeit; dan see haude en Fia jemoakt, en neeme onns opp, wiel daut raeajend en seeha kollt wea.

³ Aus Paul en deel Stakje toop jesaumelt haud en dee oppet Fia jelajcht haud, kjeem doa ne Schlang ut dee Hett, en hunkj sikj aun siene Haunt.

⁴ En aus dee Ennwona daut Beest sage fonn siene Haunt henje, saede see eena tom aundra: "Disa mott secha en Merda senne, daem dee Rach nich laewe lat wan hee uk fonn daut Maea jerat es."

⁵ Oba hee schlakst daut Beest em Fia enenn, en belaewd kjeen schode.

⁶ Oba see luade daut hee oppschwale wudd, oda haustich dol faule wudd en stoawe. Aus see oba en langet Stoot jekjikt haude, en sage daut hee kjeen schode jelaede haud, endade see aeare Meeninj en saede hee wea en Gott.

⁷ Nu haud Publius, dee Faeaschta opp dee Insel, enn dee Ommjaeajent waut Launt. Dee neem onns frintlich opp, en jeef onns Oppdach fa dree Doag.

⁸ Nu pasead daut, daut Publius sien Foda to bad wea met Feeba en Derchfaul, en Paul jinkj bie am enenn, en baed, en laed siene Henj opp am, en heeld am.

⁹ Aus dit paseat wea, kjeeme dee aewrije oppem Insel dee krank weare, en worde jeheelt.

¹⁰ Dee beweese onns uk fael Ea, en aus wie bottem felote weare, jeewe see onns aules waut onns faeld.