Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁸ Błogosławcie, narody, naszego Boga i rozgłaszajcie jego chwałę.

⁹ Zachował przy życiu naszą duszę i nie dał się zachwiać naszej nodze.

¹⁰ Doświadczyłeś nas bowiem, Boże, wypróbowałeś nas ogniem, jak srebro jest oczyszczone.

¹¹ Zaprowadziłeś nas w sidła, włożyłeś ucisk na nasze biodra.

¹² Pozwoliłeś ludziom deptać nam po głowach, przeszliśmy przez ogień i wodę, ale nas wyprowadziłeś na miejsce obfitości.

¹³ Dlatego wejdę do twego domu z całopaleniem i wypełnię śluby;

¹⁴ Które wyraziły moje wargi i wypowiedziały moje usta w utrapieniu.

¹⁵ Będę ci składał w ofierze całopalenia z tłustych zwierząt wraz z wonnością baranów, ofiaruję ci woły i kozły. Sela.

¹⁶ Chodźcie, słuchajcie, wszyscy, którzy się boicie Boga, a opowiem, co uczynił dla mojej duszy.

¹⁷ Do niego wołałem moimi ustami i wychwalałem go moim językiem.

¹⁸ Gdybym zważał na nieprawość w swoim sercu, Pan by mnie nie wysłuchał.

¹⁹ A jednak Bóg wysłuchał, przychylił się do głosu mojej modlitwy.

²⁰ Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił mojej modlitwy i nie odebrał mi swego miłosierdzia.

27 A gdy postanowiono, że mamy płynąć do Italii, oddano Pawła i innych więźniów setnikowi, imieniem Juliusz, z oddziału Augusta.

² Wsiedliśmy na statek adramyteński, który miał płynąć wzdłuż wybrzeża Azji, i odbiliśmy od brzegu. Był też z nami Arystarch, Macedończyk z Tesaloniki.

³ Następnego dnia przypłynęliśmy do Sydonu, gdzie Juliusz, który życzliwie odnosił się do Pawła, pozwolił mu iść do przyjaciół, aby doznał pokrzepienia.

⁴ A wyruszywszy stamtąd, płynęliśmy pod osłoną Cypru, dlatego że wiatry były przeciwne.

⁵ Przepłynęliśmy morze na wysokości Cylicji i Pamfilii i przybyliśmy do Miry w Licji.

⁶ Tam setnik znalazł statek aleksandryjski płynący do Italii i umieścił nas na nim.

⁷ A gdy przez wiele dni płynęliśmy wolno i dotarliśmy zaledwie na wysokość Knidos, ponieważ wiatr nam nie pozwalał, popłynęliśmy wzdłuż Krety obok Salmone.

⁸ A płynąc z trudem wzdłuż jej brzegów, dotarliśmy do pewnego miejsca zwanego Piękne Porty, blisko którego było miasto Lasaia.

⁹ Gdy upłynęło wiele czasu i żegluga stała się niebezpieczna, bo minął już post, Paweł ich przestrzegał:

¹⁰ Panowie, widzę, że żegluga będzie związana z krzywdą i wielką szkodą nie tylko ładunkowi i statkowi, ale i naszemu życiu.

¹¹ Setnik jednak bardziej ufał sternikowi i właścicielowi statku niż temu, co mówił Paweł.

¹² A ponieważ żaden port nie nadawał się do przezimowania, większość postanowiła stamtąd odpłynąć, dostać się jakoś na przezimowanie do portu Feniks na Krecie, otwartego na południowo-zachodnią i północno-zachodnią stronę.