Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
146 परमेश्वराची स्तुती करा.
माझ्या आत्म्या, परमेश्वराची स्तुती कर.
2 मी आयुष्यभर परमेश्वराची स्तुती करीन.
मी आयुष्यभर त्याचे गुणगान करीन.
3 तुमच्या नेत्यांवर मदतीसाठी अवलंबून राहू नका.
लोकांवर विश्वास टाकू नका.
का? कारण लोक तुम्हाला वाचवू शकत नाहीत.
4 लोक मरतात आणि त्यांचे दफन केले जाते
आणि नंतर मदतीच्या त्यांच्या सगळ्या योजनाही जातात.
5 पण जे लोक देवाला मदतीबद्दल विचारतात ते सुखी असतात.
ते लोक परमेश्वरावर, त्यांच्या देवावर अवलंबून असतात.
6 परमेश्वराने स्वर्ग आणि पृथ्वी निर्माण केली.
परमेश्वराने समुद्र आणि त्यातल्या सर्व गोष्टी निर्माण केल्या.
परमेश्वर त्यांचे सदैव रक्षण करील.
7 जे लोक दु:खी कष्टी आहेत.
त्यांच्यासाठी परमेश्वर योग्य गोष्टी करतो.
तो भुकेल्यांना अन्न देतो.
तुरुंगात बंद असलेल्यांना तो सोडवतो.
8 परमेश्वर आंधळ्यांना पुन्हा दिसू लागण्यासाठी मदत करतो.
संकटात असलेल्या लोकांना परमेश्वर मदत करतो.
परमेश्वराला चांगले लोक आवडतात.
9 परमेश्वर आपल्या देशातल्या परक्यांचे रक्षण करतो.
परमेश्वर विधवांची आणि अनांथांची काळजी घेतो.
परंतु परमेश्वर वाईट लोकांचा नाश करतो.
10 परमेश्वर सदैव राज्य करील
सियोन तुझा देव सदैव राज्य करीत राहील
परमेश्वराची स्तुती करा.
इस्राएलचे पाप संकट आणते
9 सगळा प्रामाणिकपणा आणि चांगुलपणा गेला आहे.
आमच्याभोवती फक्त अंधार आहे.
म्हणून आम्ही उजेडासाठी थांबले पाहिजे.
आम्ही तेजस्वी प्रकाशाची आशा करतो.
पण आम्हाला फक्त अंधारच मिळाला आहे.
10 आम्ही डोळे नसलेल्याप्रमाणे आहोत.
आंधळ्यांप्रमाणे आम्ही भिंतीपाशी धडपडतो.
रात्री अडखळून पडावे तसे आम्ही पडतो.
दिवसासुध्दा् आम्ही पाहू शकत नाही.
दुपारी आम्ही मेलेल्या माणसांप्रमाणे पडतो.
11 आम्ही सर्व, फार दु:खी आहोत.
आम्ही दु:खाने पारवे व अस्वले यांच्याप्रमाणे कण्हतो.
लोक प्रामाणिक होण्याची आम्ही वाचविले जाण्याची वाट पाहत आहोत.
पण अजून तरी कोठे प्रामाणिकपणा नाही.
आम्ही वाचविले जाण्याची वाट पहात आहोत.
पण तारण अजून खूप दूर आहे.
12 का? कारण आम्ही देवाविरूध्द् वागून खूप खूप पापे केली.
आपली पापे आम्ही चुकलो ते दाखवितात.
ह्या गोष्टी करून आम्ही अपराध केला हे आम्हाला माहीत आहे.
13 आम्ही पाप केले
आणि परमेश्वराविरूध्द् गेलो.
आम्ही त्याच्यापासून दूर गेलो आम्ही त्याला सोडले.
आम्ही देवाच्याविरूध्द् दुष्ट बेत केले.
आम्ही वाईट गोष्टींचा विचार केला
व मनात दुष्ट बेत केले.
14 न्याय आमच्यापासून दूर गेला आहे.
प्रामाणिकपणा दूर उभा आहे.
सत्य रस्त्यात पडले आहे
चांगुलपणाला शहरात प्रवेश नाही.
15 सत्य गेले
आणि सत्कृत्य करण्याचा प्रयत्न करणारे लुबाडले गेले.
परमेश्वराने पाहिले पण त्याला कोठेच चांगुलपणा सापडला नाही.
परमेश्वराला हे आवडले नाही.
16 परमेश्वराने पाहिले पण त्याला कोणीही ठामपणे उभा
राहून लोकांना मदत करताना दिसला नाही.
म्हणून परमेश्वराने स्वतःचे सामर्थ्य
आणि चांगुलपणा वापरला आणि लोकांना वाचविले.
17 परमेश्वराने युध्दा्ची तयारी केली.
त्याने चांगुलपणाचे चिलखत घातले,
तारणाचे शिरस्त्राण घातले, शिक्षेचे कपडे घातले.
दृढ प्रेमाचा अंगरखा घातला.
18 परमेश्वर त्याच्या शत्रूवर रागावला आहे.
म्हणून परमेश्वर त्यांना त्यांच्या लायकीप्रमाणे शिक्षा करील.
परमेश्वर त्याच्या शत्रूंवर रागावला असल्यामुळे सर्व देशांतील लोकांना तो शिक्षा करील.
त्यांच्या पात्रतेप्रमाणे तो त्यांना शिक्षा देईल.
19 नंतर पक्ष्चिमेकडील लोक घाबरतील आणि परमेश्वराला मान देतील.
पूर्वेकडचे लोक घाबरतील आणि देवाच्या गौरवांचा आदर करतील.
देवाने सोडलेल्या झंझावातामुळे,
वेगाने वाहणाऱ्या नदीप्रमाणे, देव जलद गतीने येईल.
शौलाचे परिवर्तन
9 शौल यरुशलेममध्ये प्रभूच्या अनुयायांना अजूनही धमकावण्याचा व जिवे मारण्याचा प्रयत्न करीत होता. म्हणून तो प्रमुख याजकांकडे गेला. 2 शौलाने त्याला दिमिष्क येथील सभास्थानातील यहूदी लोकांना पत्र लिहिण्यास सांगितले. शौलाला प्रमुख याजकाकडून दिमिष्क येथील ख्रिस्ताच्या अनुयायांना पकडण्यासाठी अधिकार पाहिजे होता. जर त्याला तेथे कोणी विश्वासणारा, मग तो पुरुष असो अथवा स्त्री, सापडले असते तर त्याने त्यांना अटक करुन यरुशलेमला आणले असते.
3 मग शौल दिमिष्काला गेला. जेव्हा तो शहराजवळ आला तेव्हा एकाएकी आकाशातून फारच प्रखर प्रकाश त्याच्याभोवती चमकला. 4 शौल जमिनीवर पडला, एक वाणी त्याच्याशी बोलताना त्याने ऐकली, “शौला, शौला! तू माझा छळ का करतोस?”
5 शौल म्हणाला, “प्रभु तू कोण आहेस?”
ती वाणी म्हणाली, “मी येशू आहे, ज्याचा तू छळ करीत आहेस तो मीच आहे. 6 आता ऊठ आणि नगरात जा. तुला काय करायचे आहे, हे तुला तेथे कोणी तरी सांगेल.”
7 जी माणसे शौलाबोबर प्रवास करीत होती, ती तेथेच स्तब्ध उभी राहिली. त्या लोकांनी आवाज ऐकला, पण त्यांना कोणी दिसले नाही. 8 शौल जमिनीवरुन उठला. त्याने डोळे उघडले, पण त्याला काहीच दिसेना. म्हणून जे लोक त्याच्या बरोबर होते, त्यांनी त्याचा हात धरुन त्याला दिमिष्क शहरात नेले. 9 तीन दिवसांपर्तंत शौलाला काहीच दिसत नव्हते. त्याने काहीच खाल्ले किंवा प्यायले नाही.
10 दिमष्कमध्ये येशूचा एक अनुयायी होता. त्याचे नाव हनन्या होते. प्रभु त्याच्याशी एका दृष्टान्तात बोलला: तो म्हणाला, “हनन्या!”
हनन्याने उत्तर दिले, “मी आहे, प्रभु!”
11 प्रभु हनन्याला म्हणाला, “ऊठ आणि नीट नावाच्या रस्तयावर जा. तेथे यहूदाचे [a] घर शोध व तार्ससहून आलेल्या शौल नावाच्या व्यक्तिबद्दल विचार. सध्या तो तेथे आहे व प्रार्थना करीत आहे. 12 शौलाने दृष्टान्त पाहिला आहे. त्यात हनन्या नावाचा मनुष्य आपल्याकडे आला असून आपल्यावर हात ठेवीत आहे, असे त्याला दिसले. व त्यानंतर त्याला पुन्हा दृष्टी प्राप्त झाली, असे त्याला दिसले.”
13 परंतु हनन्याने उत्तर दिले, “प्रभु मी त्या मनुष्याविषयी अनेक लोकांच्या तोंडून ऐकले आहे. यरुशलेम येथील तुइया संतांशी तो किती वाईट रीतीने वागला हे मी ऐकले आहे. 14 आणि आता जे तुझ्या नावावर विश्वास ठेवतात, अशा लोकांना बांधून नेण्यासाठी प्रमुख याजकाकडून अधिकारपत्र घेऊन हा शौल येथे आला आहे.”
15 परंतु प्रभु म्हणाला, “जा! एका महत्वाच्या कामाकरिता मी त्याला निवडले आहे, माझ्याविषयी त्याने राजांना, यहूदी लोकांना, आणि दुसऱ्या राष्ट्रांना सांगितले पाहिजे. 16 माझ्या नावाकरीता ज्या गोष्टी त्याला सहन कराव्या लागतील त्या मी त्याला दाखवून देईन.”
17 हनन्या निघाला, आणि यहूदाच्या घरी गेला. त्याने शौलाच्या डोक्यावर हात ठेवला आणि म्हटले, “शौला, माझ्या बंधू, प्रभु येशूने मला पाठविले. ज्याने तुला इकडे येत असता रस्त्यावर दर्शन दिले त्यानेच मला तुझ्याकडे पाठविले, येशूने मला पाठविले यासाठी की, तुला पुन्हा पाहता यावे व पवित्र आत्म्याने तू भरला जावास.” 18 लागलीच खपल्यासारखे काही तरी शौलाच्या डोळ्यांवरुन खाली पडले, आणि त्याला पुन्हा दृष्टी आली शौल तेथून उठल्यावर त्याचा बाप्तिस्मा करण्यात आला. 19 नंतर त्याने अन्न सेवन केल्यावर त्याच्या अंगात जोम आला. शौल काही दिवस दिमिष्क येथील शिष्यांबरोबर राहिला.
शौल दिमिष्कात सुवार्ता सांगतो
20 यानंतर सरळ सभास्थानात जाऊन शौल येशूच्या नावाची घोषणा करु लागला. “येशू हा देवाचा पुत्र आहे.”
2006 by World Bible Translation Center