Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Pieśń stopni.

121 Oczy moje podnoszę ku górom, skąd przyjdzie mi pomoc.

² Moja pomoc jest od PANA, który stworzył niebo i ziemię.

³ Nie pozwoli zachwiać się twojej nodze; twój stróż nie drzemie.

⁴ Oto ten, który strzeże Izraela, nie zdrzemnie się ani nie zaśnie.

⁵ PAN jest twoim stróżem, PAN jest cieniem twoim po twojej prawicy.

⁶ Słońce nie porazi cię za dnia ani księżyc w nocy.

⁷ PAN będzie cię strzegł od wszelkiego zła; on będzie strzegł twojej duszy.

⁸ PAN będzie strzegł twego wyjścia i przyjścia, odtąd aż na wieki.

7 Gdy skończył mówić wszystkie te słowa w obecności ludzi, wszedł do Kafarnaum.

² A sługa pewnego setnika, bardzo przez niego ceniony, chorował i był bliski śmierci.

³ Kiedy setnik usłyszał o Jezusie, posłał do niego starszych spośród Żydów, prosząc, aby przyszedł i uzdrowił jego sługę.

⁴ A oni przyszli do Jezusa i prosili go usilnie: Godny jest, abyś mu to uczynił.

⁵ Miłuje bowiem nasz naród i zbudował nam synagogę.

⁶ Wtedy Jezus poszedł z nimi. Ale gdy był już niedaleko domu, setnik posłał do niego przyjaciół ze słowami: Panie, nie trudź się, bo nie jestem godny, abyś wszedł pod mój dach.

⁷ Dlatego i samego siebie nie uważałem za godnego przyjść do ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa zostanie uzdrowiony.

⁸ Bo i ja jestem człowiekiem podległym władzy i mam pod sobą żołnierzy, i mówię jednemu: Idź, a idzie, a drugiemu: Chodź tu, a przychodzi, a mojemu słudze: Zrób to, a robi.

⁹ Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i odwróciwszy się, powiedział do ludzi, którzy szli za nim: Mówię wam, nawet w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary.

¹⁰ Ci zaś, którzy byli posłani, po powrocie do domu zastali zdrowym sługę, który chorował.