Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

¹⁷ Lecz oni jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;

¹⁸ I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.

¹⁹ I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?

²⁰ Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?

⁵² Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.

⁵³ Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;

⁵⁴ I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.

⁵⁵ Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.

11 Pytam więc: Czy Bóg odrzucił swój lud? Nie daj Boże! Ja bowiem też jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina.

² Bóg nie odrzucił swego ludu, który przedtem znał. Czyż nie wiecie, co Pismo mówi o Eliaszu? Jak się skarży przed Bogiem na Izraela:

³ Panie, pozabijali twoich proroków i zburzyli twoje ołtarze; tylko ja sam pozostałem i czyhają na moje życie.

⁴ Ale cóż mu odpowiada Bóg? Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.

⁵ Tak i w obecnym czasie pozostała resztka według wybrania przez łaskę.

⁶ A jeśli przez łaskę, to już nie z uczynków, inaczej łaska już nie byłaby łaską. Jeśli zaś z uczynków, to już nie jest łaska, inaczej uczynek już nie byłby uczynkiem.