Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

104 Lofa þú Drottin, sála mín! Drottinn, Guð minn, þú ert harla mikill. Þú ert klæddur hátign og vegsemd.

² Þú hylur þig ljósi eins og skikkju, þenur himininn út eins og tjalddúk.

³ Þú hvelfir hásal þinn í vötnunum, gjörir ský að vagni þínum, og ferð um á vængjum vindarins.

⁴ Þú gjörir vindana að sendiboðum þínum, bálandi eld að þjónum þínum.

⁵ Þú grundvallar jörðina á undirstöðum hennar, svo að hún haggast eigi um aldur og ævi.

⁶ Hafflóðið huldi hana sem klæði, vötnin náðu upp yfir fjöllin,

⁷ en fyrir þinni ógnun flýðu þau, fyrir þrumurödd þinni hörfuðu þau undan með skelfingu.

⁸ Þau gengu yfir fjöllin, steyptust niður í dalina, þangað sem þú hafðir búið þeim stað.

⁹ Þú settir takmörk, sem þau mega ekki fara yfir, þau skulu ekki hylja jörðina framar.

²⁴ Hversu mörg eru verk þín, Drottinn, þú gjörðir þau öll með speki, jörðin er full af því, er þú hefir skapað.

³⁵ Ó að syndarar mættu hverfa af jörðunni og óguðlegir eigi vera til framar. Vegsama þú Drottin, sála mín. Halelúja.

39 Veist þú tímann, nær steingeiturnar bera? Gefur þú gaum að fæðingarhríðum hindanna?

² Telur þú mánuðina, sem þær ganga með, og veist þú tímann, nær þær bera?

³ Þær leggjast á knén, fæða kálfa sína, þær losna fljótt við kvalir sínar.

⁴ Kálfar þeirra verða sterkir, vaxa í haganum, fara burt og koma ekki aftur til þeirra.

⁵ Hver hefir látið skógarasnann ganga lausan og hver hefir leyst fjötra villiasnans,

⁶ sem ég hefi gefið eyðivelli að bústað og saltsléttu að heimkynni?

⁷ Hann hlær að hávaða borgarinnar, hann heyrir ekki köll rekstrarmannsins.

⁸ Það sem hann leitar uppi á fjöllunum, er haglendi hans, og öllu því sem grænt er, sækist hann eftir.

⁹ Mun vísundurinn vera fús til að þjóna þér eða mun hann standa um nætur við stall þinn?

¹⁰ Getur þú bundið vísundinn með bandinu við plógfarið eða mun hann herfa dalgrundirnar á eftir þér?

¹¹ Reiðir þú þig á hann, af því að kraftur hans er mikill, og trúir þú honum fyrir arði þínum?

¹² Treystir þú honum til að flytja sáð þitt heim og til að safna því á þreskivöll þinn?

¹³ Strúthænan baðar glaðlega vængjunum, en er nokkurt ástríki í þeim vængjum og flugfjöðrum?

¹⁴ Nei, hún fær jörðinni egg sín og lætur þau hitna í moldinni

¹⁵ og gleymir, að fótur getur brotið þau og dýr merkurinnar troðið þau sundur.

¹⁶ Hún er hörð við unga sína, eins og hún ætti þá ekki, þótt fyrirhöfn hennar sé árangurslaus, þá er hún laus við ótta,

¹⁷ því að Guð synjaði henni um visku og veitti henni enga hlutdeild í hyggindum.

¹⁸ En þegar hún sveiflar sér í loft upp, þá hlær hún að hestinum og þeim sem á honum situr.

¹⁹ Gefur þú hestinum styrkleika, klæðir þú makka hans flaksandi faxi?

²⁰ Lætur þú hann stökkva eins og engisprettu? Fagurlega frýsar hann, en hræðilega!

²¹ Hann krafsar upp grundina og kætist af styrkleikanum, hann fer út á móti hertygjunum.

²² Hann hlær að hræðslunni og skelfist ekki og hopar ekki fyrir sverðinu.

²³ Á baki hans glamrar í örvamælinum, spjót og lensa leiftra.

²⁴ Með hávaða og harki hendist hann yfir jörðina og eigi verður honum haldið, þá er lúðurinn gellur.

²⁵ Í hvert sinn er lúðurinn gellur, hvíar hann, og langar leiðir nasar hann bardagann, þrumurödd fyrirliðanna og herópið.

²⁶ Er það fyrir þín hyggindi að haukurinn lyftir flugfjöðrunum, breiðir út vængi sína í suðurátt?

²⁷ Er það eftir þinni skipun að örninn flýgur svo hátt og byggir hreiður sitt hátt uppi?

²⁸ Á klettunum á hann sér býli og ból, á klettasnösum og fjallatindum.

²⁹ Þaðan skyggnist hann að æti, augu hans sjá langar leiðir.

³⁰ Og ungar hans svelgja blóð, og hvar sem vegnir menn liggja, þar er hann.

²⁴ Og þeir fóru að metast um, hver þeirra væri talinn mestur.

²⁵ En Jesús sagði við þá: "Konungar þjóða drottna yfir þeim og valdhafar þeirra kallast velgjörðamenn.

²⁶ En eigi sé yður svo farið, heldur sé hinn mesti yðar á meðal sem væri hann yngstur og foringinn sem þjónn.

²⁷ Því hvort er sá meiri, sem situr til borðs, eða hinn, sem þjónar? Er það ekki sá sem situr til borðs? Samt er ég meðal yðar eins og þjónninn.

²⁸ En þér eruð þeir sem hafið verið stöðugir með mér í freistingum mínum.

²⁹ Og yður fæ ég ríki í hendur, eins og faðir minn hefur fengið mér,

³⁰ að þér megið eta og drekka við borð mitt í ríki mínu, sitja í hásætum og dæma tólf ættkvíslir Ísraels.